Jeff The Killer

Bölüm 12

Kolumda(Ben sol kolun bileği olarak hayal ettim isteyen başka türlü hayal edebilir.) keskin bir acı hissetmiştim ama sesimi çıkartmadan güçlü bir şekilde kalmıştım. Birkaç saniye sonra başım dönmeye başladı ve görüntü bulanıklaşmaya başladı. Gözlerimi kırpıştırdım ve bilincimi kaybetmemek için ufak bir savaş verdim. Slenderman birkaç statik ses çıkararak aniden kayboldu. Yere baktım ve yerde bir kağıt gördüm. Kağıtta karmaşık bir harita benzeri bir çizim vardı. İç çektim ve Jeff'e seslendim.

"Jeff? Bir gelir misin?"

Birkaç saniye sonra onun odasından hafif uykulu bir ses geldi.

"Ne oldu yine,S/A?"

Gözlerimi tekrardan kırpıştırdım ve tekrardan konuştum.

"Az önce..şey ya. Boşver sanırım biliyorsun."

"Evet,biliyorum. Zaten senin hakkında Slenderman'a bilgi veren de bendim. Artık burada kalmana gerek yok,malikaneye taşınıyorsun. Ben genelde kafa dinlemek için buraya geliyorum ama seni o değişik canlı topluluğunun içinde yanlız bırakamam."

"Canlı topluluk? Bizim gibi farklı birileri de mi var?"

"Maalesef öyle. Şimdi gidiyoruz. Toparlan ufaklık."

"Bana ufaklık demeyi kesecek misin?"

"Bakarız."

Tekrardan iç çektim ve çantamı aldım. Etrafta bir şey unuttum mu diye kontrol etmek için etrafta gözlerimi gezdirdim. Şarj kablom ve kulaklığım sehpanın üzerinde duruyordu. Sağ elimi uzattım ve ikisini de bir hamle ile alıp çantamın içerisine tıkıştırdım. Birkaç yavaş adım ile koridora doğru ilerledim.

"Ben hazırım,ne zaman gidiyoruz,Jeff?"

"Şimdi."

Cevabı aldıktan sonra Jeff odasından çıktı ve aniden sağ bileğimden tuttu. Hızlı adımlar ile koridorda ilerledi ve ben de onu takip ettim. Kapının koluna uzandı ve kapıyı ardına kadar açtı.  Beni kulübeden dışarıya doğru çekiştirdi ve kapıyı kapatıp cebinde bulunan anahtarlar ile hızlıca kilitledi. Ona karışık harita çizimini gösterdim ve o olumsuz anlamda kafasını iki yana salladı.

"Hiç gerek yok. İlk seferinde onu çözene kadar canım çıkmıştı. Yolu ezbere biliyorum."

O bu sözlerini bitirdikten hemen sonra olumlu anlamda kafamı salladım.

"Beklemeye gerek yok o zaman,yürü."

Jeff benim cümlem bitmeden bileğimden hafifçe çekiştirdi ve yürümeye başladı. Bende onu tekrardan takip etmeye başladım. Fazla uzun olmayan yaklaşık 15 dakika yolculuğun sonunda büyük,eski bir malikaneyi görebiliyorduk. Jeff bileğimi bıraktı  ve malikaneye doğru ilerlemeye başladı. Bende arkasından gittim. Kapıyı açtı ve içeriye bir adım attı ve benim girmemi bekledi. Bende içeriye bir adım attım ve o kapıyı arkamdan kapattı ve bana gel der gibi bir bakış atıp ilerlemeye başladı.