Bölüm 7.

161 7 5
                                    

Sonunda Jeff in olduğu aracı buldum ve onun mutluluğu ile camı dikkatlice kırdım. Jeff in bileklerinde bir kelepçe vardı ve halatlar ile bağlanmıştı. O bana doğru baktı.

"Hey.. beni nasıl buldun?" dedi sırıtarak.
Ben ise bitkin bir halde "Soru sormayı kes şuan cevaplayamam.." dedim ve kapının kilidini kırdım. Kapıyı açtım ve Jeff i halatlardan kurtardım. Sadece kelepçe kalmıştı .Gözlerim daha fazla karardı ve yere düştüm. Birkaç saniye daha dayanıp bayıldım.

Bir ses bana sesleniyordu..
"S/A.. Uyan.." (S/A: senin adın)
Bu ses bana tanıdık geliyordu. Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Jeff i üzerime eğilmiş ve gözlerimin içine bakarken gördüğümde aniden korktum. Rahatlamış bir ses ile bana

"Sonunda uyandın." dedi.

"Neredeyim..?"Kolumdaki yara aniden acıdı ve Ah- diye bir ses çıkardım.

"Güvendesin merak etme. Kolundan 2 kere vurulmuşsun."
"Güvendesin." kelimesini duyduğumda aniden rahatladım. Ama kolumdan vurulduğumu nereden biliyordu-?Aynen bunu sordum.

"Her şeyi anladım ama kolumdan vurulduğumu nereden biliyorsun?"

"Tişörtünün kolu oradan delikti nereden bilebilirim başka?" diyerek sordu.
Kahretsin bayılmak gerçekten insanı sersemletiyor! Böyle bir soru sorduğum için kendimden utanmıştım. Jeff aniden bana dikkatle bakmaya başladı. Sanki üzerimde bir şey arıyor gibiydi.

"Çakın nerede senin?"

"Ne bileyim ben.. Cebimdedir belki.. "diyerek ceplerimi kontrol ettim. Cebimden çakıyı çektim çıkardım. Üzerimde bir ıslaklık hissettim. Sıcaktı.Elimi kendime çektim ve elime baktım. Bu kandı. Üzerime kan sıçramıştı. Jeff bana mutlulukla baktı.

"Artık sende katilsin! Kardeşlik!" dedi sevinçle. Ona bakarak sıcak bir şekilde gülümsedim.

"O çakı senin katil olduğun çakı!Hadi onu saklayalım!" dedi.
Onaylar şekilde hafifçe kafa salladım ve çakıyı ona uzattım. Jeff çakıyı elimden aldı ve kendi odasına koydu. Ben o sırada yorgunluktan uyuya kalmıştım.

Ertesi sabah uyandığımda tamamen toparlamıştım .Koluma baktım. Sarılıydı. Yüzümde bir tebessüm belirdi. Yattığım koltuktan dirildim ve oturur pozisyona geldim. Ben neyi unuttum... Jeff e bir şey oldu mu diye kontrol etmemiştim...Sonuçta o da polislerden kurtulmak için direnmiş olmalı. Hızlıca ayağa kalktım. Jeff in uyarısı aklıma geldi .İlk buraya geldiğimde girebileceğim odaları göstermişti. Ama onun odası buna dahil değildi. Ama ben onu merak ediyordum. Kuralı umursamadım ve yavaşça Jeff in odasının kapısını açtım. İçeriye yavaşça girdim ve onun yatağına yaklaştım. O hissedip aniden uyandı ve bana baktı.

"Sen burada ne yapıyorsun..-?" dedi uyku sersemi bir şekilde.

"Sadece sen iyi misin diye kontrol etmek istedim."

"Benim için endişelenmene gerek yok. Sonuçta katilim ve her şeye hazırlıklıyım."

"Doğru diyorsun ve bende artık bir katilim hatırlarsan?"

"Ama bu senin ilk seferin, hatırlatayım."

Fazla dikkatsizim. Unutmuşum...Daha fazla dikkatsiz olmak istemiyorum..Aptal gibi davranmayacağım yeter..

(Bölüm 7 sonu)

Jeff The KillerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin