NADINE
Good Mooorrrniiinggg! Ang saya ko lang kasi nakilala na nila mom at dad si James at okay pa sila dun. Kaya nagsuklay agad ako at paglabas ko ng kwarto nag-greet agad ako kila manang at dumiretso na sa dining area. May breakfast kasi kami. Ilang taon ko na rin hinintay 'to ulit eh. (:
"Good Morning dad! Mom!" all smiles (:
"Oh? Bakit parang sobrang saya mo naman yata?" si dad. Oo seldom lang kasi ako maging ganito kasaya eh. Kaya ayan, nagtanong sila.
"Kayo naman Dad! Masaya lang talaga ako eh. Bakit nga po pala ang aga-aga nakapang-alis kayo?" ang weird lang ha..
"The investors and clients decided to have the meeting today, so we can leave tomorrow." Englishera talaga 'to si Mom! Nosebleed eh! English to the highest LEVEEEL!! jusq
"What? Aalis na agad kayo? Ang aga naman dad?" Unbelievable. Puro na lang sila trabaho. Haaaay, di naman sa nagrereklamo ako kasi alam ko na lahat ng pinaghihirapan nila ay para sakin. Pero wala na ba talaga silang time for me? #conyo >///< Not really wala nang time, kasi 'di naman nila nakakalimutang tumawag, mag txt at kumustahin ako. Pero iba pa rin ung andito sila.
"Yes. We're really sorry dear." Si Dad. Alam niya kasing malakas siya sakin kaya mapapatawad ko talaga pag siya nagsabi siya ng ganyan.
"I understand. Mag-iingat po kayo bukas ha?" Mamimiss ko talaga sila! Nakakaiyak!
"Yes dear. We promise."
"Grabe. Kasi naman mom, dad kung kailan masaya na ako, tsaka naman may kabute na susulpot sa business nyo at--"
"Miss Nadine, may natawag po sa cellphone nyo sa kwary niyo. Kanina pa po natunog eh." Sino naman kaya un? Ang aga-aga! Psh! Baka ung mga ka-group ko sa isang project. Jusko ganyan ba ka-GC ang mga tao ngayon.
Nagpaalam muna ako kina dad at mom na aakyatin ko muna kasi baka nga ung mga ka-group ko 'yun sa research at baka magalit sila sakin. Pumayag naman sila. Kaya dinalian ko na.
Pagpasok ko sa kwarto naka-ilaw ungg phone ko, at may notifs na
' James
13 missed calls
18 messages '
AY JUSKO PO KANINA PA PALA SIYA TUMATAWAG AT NAG TEXT! Magagalit yun sakin. Ano baaaa!! Kukuhain ko na sana ung phone ko nang biglang nag-blink at tumatawag na naman siya! Kinuha ko na agad ung phone ko, at sinagot agad. Sana di siya galit.. :(
"Hello?" nanginginig pa talaga ung boses ko kasi natatakot ako. Wala pa nga kami isang buwan, kahit nga isang linggo baka mag-break kami! ayoko na!
"Sorry na! Sorry na! James! Sorry talaga! Nagbreakfast kasi ako! Kaya di ko narinig na tumatawag ka! Sorry na! Please! Wag muna! Wag muna tayo magbreak! Please! James! Uy! Sige n--" ay ganun?
"What? What are you saying?" Wait? Ano nga bang sinabi ko? Nababaliw na ata ako.
"Uhm... Wag muna tayo mag-break? Sorry na talaga kasi. Hindi ko lang naman nasagot kasi nag-breakfast ako kasama sila dad at mom. Kasi aalis na sila bukas."
"Why? But they just got here? Why leave again?" Tama ka diyan James! Haay.
"Oo nga eh. Kaso business talaga, at kahit anong pagpigil ang gawin ko sa kanila, wa-epek eh. Parang pabebe girls lang at WALANG MAKAKAPIGIL SA KANILA! HAHAHAHA" natawa ako dun sa pabebe girls na yun!! hahaha
"What are you saying again? What? Pabebe? Pabebe what? Curls? Pabebe curls?" Owmaygahd ang cuuute! Alam nyo ung feeling na nabanggit niya ung pabebe na may accent nya? Tapos curls? PABEBE CURLS? Bago 'yun ah! HAHAHA
"Pabebe girls! Girls as in babae! James you know what? You're so cuuute!!" Sobra talaga! Sana naririnig niyo rin! hahaha
"Hey. Hey! Stop okay? Hey do you want to go out today? I mean, if you want to spend your whole day with your family, it's okay. Maybe just some other ti--" ay jusko nagdrama pa si Koya! Tatanggihan ko pa ba yan?
