Tuğkan - Ayrılık
Melis,
Nasıl tanıştığımızı hatırlıyor musun? Ben unutmuyorum. Lisenin ilk günü, etrafıma korkak bakışlar atarken senin kapıdan içeriye girdiğin ve gözlerimizin kesiştiği o anı unutmuyorum. Her zaman insanlardan çekinen biri oldum. O ilk tanışma anı bana o kadar ürkütücü gelirdi ki yeni ortamlara girmek korkulu rüyamdı. Yepyeni bir ortam olan lisede, ortaokuldan tanıdığım senin yüzünü görmek yüreğime su serpmişti adeta.
Sıra arkadaşı olarak yan yana geçirdiğimiz seneleri hatırladıkça tebessüm ediyorum. Güzel senelerdi. Birçok şey paylaştık beraber. İyi kötü bir sürü anı, bir sürü sır. Seni Özgür'le tanıştırmam, senin ona karşı bir şeyler hissetmeye başlaman, yanımda ağlamaların, en ufak şeyde bile heyecanlanmaların...
İkinizi aynı ortama sokmaya çalıştım hep. Sen çok mutlu olurdun. Sen mutlu olduğun için ben de mutlu olurdum. Üçümüz bir yerlere gitmeyi, bir şeyler yapmayı çok seviyordum ama herhalde bunu yaparken senin kalbini kırmış olmalıyım.
Çünkü Özgür'le benim daha çok muhabbetim olduğu için kendisini bana daha yakın hissediyordu, benimle daha sık konuşuyordu ve sen o ortamlarda biraz dışlanmış hissediyordun. Bunu anladığım için üçlü şekilde takılmayı bıraktım. İkinizle de ayrı ayrı takılıyordum ancak sen bu sefer de Özgür'ü senden kıskandığım için üçümüz takılmadığımızı düşündün.
Ve bizi sarılırken gördüğünde aramızda bir şeyler olduğunu sandın.
Sana yemin ederim ki Özgür'le aramda hiç kıskanacağın bir şey olmamıştı. Biz sadece arkadaştık, o gün de ona sarılmıştım çünkü teselli edilmesi gerekiyordu. Bunu sana anlatmaya çalıştım ama beni dinlemedin, benimle konuşmadın.
Keşke beni dinleseydin, Melis. Keşke anlattıklarımı dinleseydin. Özgür bir yakınını kaybetmişti, o an ona sarılırken teselli etmekten başka hiçbir niyetim yoktu. Yanlış anlayacağını bile düşünmemiştim. Benim yere göğe sığdıramadığım dostluğumuzun bu şekilde bittiğini bilmek beni çok üzüyor.
Sonradan eklenen not
Mektubumu tekrardan okudum. Her şey için sana yine de minnettarım. Artık kızgın veya kırgın değilim. Nihayetinde hepimiz küçüktük. Hatalar yaparak öğreniyoruz bazı şeyleri. Sen beni dinlemedin, ben de ısrarcı değildim. Ama bugün, olan biten her şeyi düşündüğümde sadece iyi anılarımız geliyor aklıma. Bu mektup eline geçerse eğer kendini kötü hissetme. Her şey için teşekkür ederim. Lise yıllarımı güzelleştirdiğin için teşekkür ederim.
