İmpossible ✓ Minsung

۵²⁰

"Sana mı soracağım?"

"Ne yapacaksın?Yine o iğrendiğin kızların yanına mı gideceksin!?"

"Onların yanına ben gitmedim,gitmeyeceğ-"

"JEONGİN OTUR ŞURAYA.SAKIN BEN KALK DEMEDEN KALKMA."

Bir şey diyemedim.Sadece sandalyeye oturdum.Otururken titrediğimi de hissedebiliyordum.Son söylediği şeyde sesi çok yüksek çıkmıştı.Cidden şuan çok garip hissediyordum...

—————————————————————————
Hyunjin'den

NASILDA KORKTU AMA ABİ HARİKA İNSANIM VARYA MÜKEMMEL BİRİYİM AMA İŞTE JEONGİN KIYMETİMİ BİLMİYOR ÇOK HOT COOL BİR KİŞİLİĞİM VAR BENİM NEYİMİ BEĞENMİYORSUN BE ÇOCUK!?

Yaa 2 saat ne ara geçti yaa off ne güzel oturuyoduk karımla.

"Kalk hadi gidiyoruz."

"Nasıl gitmemizi bekliyorsun?Abimler bu haldeyken..."

"Arka koltuğa oturttururuz onları uzatma işte kalk dedim."

Oda oturduğu yerden kalkıp peşimden gelmeye başladı.Jisung ve Minho'nun yanına gittiğimizde iğrenici bir bakış atıp kafasını çevirdi.

Timeskip.

"Hadi artık gidelim lütfen."

"Tamam...Geç öne otur."

"Ama ned—"

"Lafımı ikilettirme."

Hiç bir şey demeden ön koltuğa oturdu.Yani benimde biraz kuul davranmam lazım ım sorry but ı'm not sorry baby.

Evet evleri uzaktaydı.Yol en az 1 saat alıyordu.Yol boyu tek kelime çıkartmamıştık ikimizde.Ben yolda odaklıyken o ise çaktırmadan beni süzüp önüne geri dönüyordu.Hiç çaktırmıyosun Jeongin yaa.En sonunda dayanamamış,e tabi benim gibisine dayanamaz zaten ki 2-3 kelime etmişti.

"Özür dilerim."

"Hm?"

"Duydun işte uzatma."

"Hayır duymadım-"

"Duydun."

"Hala inat ediyorsun."

Aslında evet duydum ama tekrar söylesin diye geçiştiriyordum.Bir iç çekti ve benim gibi ön camdan yolu izlemeye başladı.

"Dedim ki;Özür dilerim!"

"Neden?"

"Ne demek neden?"

"Uzatma ve sebebini söyle."

"Fazla inat ettim.Senide uğraştırdım.Yeterli mi?"

"Mhm yeterli."

Bir süre bana baktıktan sonra tekrar yolu izlemeye başladı.Sanırım Kabul etmemi bekliyordu.Seni mi kıracağım bebeğim.