1. Bölüm

636 37 8
                                    

MEDYA : Rengarenk Acılar

Bu bölümü yazarken bu şarkıyı dinleyerek yazdım. Beyza ALKOÇ'un bestelediği Berkay ALTUNYAY'ın söylediği bir şarkı. Öneririm çok güzel :)

Çok heyecanlıydım, sanki bu ilkmiş gibi, sanki daha önce sahneye çıkmamışım gibi. Her şeyi hazırdı, geriye kalan tek şey benim çıkmamdı artık. İlk defa bu sahnede söyleyeceğim ve yeni çıkan şarkımın girişinin çalmaya başlamasıyla herkesten alkış ve ıslık sesleri duyulmaya başladı. Bu beni mutlu etmeye ve gerginliğimin azalmasını sağlamıştı. Çünkü beni seven birilerinin olduğunu bilmek çok güzeldi. Platforma çıkmamla yukarıya doğru çıkmaya başladım. Benim sahneye çıkmamla tekrar büyük bir alkış koptu. Şarkıyı söylemeye başladım. İlk nakarat bittikten sonra konserdeki herkes ile beraber ikinci nakaratı söyledik. Şarkı bittikten sonra diğer şarkıları söylemeye başladım. Hepsi bittikten sonra kapanış konuşmasını yaptım.

"Hepinize teşekkür ederim arkadaşlar beni dinlediğiniz için. Zahmet edip buralara kadar geldiğiniz için gerçekten teşekkürler. Bir sonraki konserde tekrar görüşürüz. Hepinize iyi geceler." Alkışlar eşliğinde çıktığım sahneden tekrar alkışlar eşliğinde indim.

Kulise ilerlemeye başladım. O sırada menajerim Melis bana doğru koşarak geliyordu.

"Selin! Hemen gelmen lazım. Koş, koş çabuk!"

"Ne oldu Melis?"

"Paparazziler ön kapıyı kapatmışlar ve içeriye girmeye çalışıyorlarmış. Çabuk üzerini değiştir ve arka kapının önüne gel"

" Tamam hemen üzerimi değiştirip geliyorum."

Hızlıca kulise girip üzerime rahat edeceğim bir şort ve tişört geçirdim. Kapıyı açıp ilk önce kafamı çıkarıp etrafa baktım ve hızlıca arka kapıya doğru koşmaya başladım. Bu paparazzilerden nefret ediyordum. Hayır yani neden bir insan yalan olan soruları itiraz edip doğruları söylüyorsa ısrarla o soruyu tekrarlamanın bir manası yoktu. Bu tek benim için değil diğer ünlüler içinde geçerliydi.

Arka kapıya varınca Melis'i gördüm ve hemen arabaya biner binmez şoför arabayı çalıştırdı. Hızlı hızlı nefes alıp verirken Melis bana bir su şişesi uzattı. Ondan iki üç yudum su alıp tekrardan Melis'e uzattım şişeyi.

"Ucuz kurtulduk yine. Yeter artık, her konser sonrası aynı soruları sormaktan bıkmadılar. Sorularda hep aynı sorular 'Selin Hanım sevgiliniz olduğu söyleniyor bu doğru mu acaba?' 'Selin Hanım aileniz nerede?' ' Selin Hanım çocuğunuz var mı?' Ne alaka ya zaten sevgilisi olsa, evli olsa söyler. Çocuk ne alaka cidden?! "

"Haklısın bende sıkıldım artık hakkımda çıkan dedikodulardan, söylentilerden ama bunları bilerek bu yola çıktık unutmamalısın Melis. Bir dakika ya normalde bunları senin söyleyip, senin dediklerini benim söylemem gerekirdi." Melis'le beraber koca bir kahkaha attık. Araba beş dakika daha gittikten sonra eve gelmiştik. Arabadan indikten sonra Melis çantasından anahtarı çıkartıp evin kapısını açtı. Melis ile beraber yaşamayı ben istemiştim o da kabul etmişti. Onunla sadece iş ilişkimiz yoktu, onunla hem abla kardeş gibiydik hem de birbirimize dost olmuştuk.

"Selin ben duşa gireceğim, sen de gir istersen çok yoruldun."

"Bende girecektim zaten, sonra da salonda film izleriz olur mu?"

"Tamam tamam, olur." Odama çıkıp duştan sonra giyeceğim kıyafetlerimi hazırlayıp duşa girdim. Sıcak su anında kaslarımı gevşetmişti. Hemen duşa kabinden çıkıp odama girdim ve üzerimi değiştirdim. Saçlarımı da kuruttuktan sonra salona indim. Melis daha gelmemişti sanırım. Bende ilk önce televizyondan filmi seçip sonra da mutfağa girdim. atıştırmalıkları ve içecekleri hazırladığım sırada Melis mutfağa girdi.

"Selin yapabileceğim bir şey var mı?"

"Yok Melis bende geliyordum zaten." Melis ile beraber salona girip filmi izlemeye başladık. Film sonunda bitmişti, ve gayet güzel bir filmdi.

"Melis sen toplasana buraları benim çok uykum var." Melis'in hiçbir şey söylemesine izin vermeden yukarı odama doğru koşmaya başladım.

"Selin! hemen buraya gel beraber toplayacağız."

"Ya hayır ben çok yoruldum bugün. Hem hepsini ben hazırladım sen de topla." odama girip üzerimdekileri çıkardıktan sonra pijamalarımı üzerime geçirdim. Lambayı kapattıktan sonra yatağıma girdim ve gözlerimi karanlığa kapattım.

Evet arkadaşlar ilk kitabım umarım güzel olmuştur bu bölüm.

Not: Arkadaşlar bu ilk bölüm olduğu için biraz kısa ama diğer bölümler uzun olacak. Umarım bana bir şans tanırsınız.

Selin AlacaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin