4- Gebelik Testi mi?!

130 87 41
                                    

BAŞLANGIÇ SAATİ YAZABİLİRSİNİZ 💗

Gözlerimi hala telefondan ayıramamıştım. Bu gerçek miydi? Kızlar tuvaletinde gebelik testi?
Serkan elimden telefonu alıp oda donup kalmıştı. Ece telefonu alıp yorumları sesli bir şekilde okumaya başladı.

-Kimin olduğu belli değil mi zaten?
-Şaşırmadım.
-Dilruba bu senin olabilir mi? Bence senin!
-Serkan kardeşim baba mı oluyorsun bu yaşta.
-Ooo kızlar hızlısınız!

Elinden telefonu alarak "Yeter! Okuma artık." bir kaldırım köşesi bulup oturdum. Nasıl bir boktan yere düştüm ben. Aklımdan binlerce soru geçiyordu. Ece yanıma gelip sarıldı. "Ya hemen karalara bağlamayalım." Dedi yatıştırır bir sesle. Yavaş yavaş kafam ağrımaya başlamıştı. Bir an önce bu okuldan kurtulmak istiyordum.

Selim Eceye katılır bir şekilde " Evet, hem şuna bakın daha gerçekten kimden olduğu belli bile değil." Ece yanımdan anlık kalkarak dengem bozulmuştu. "Aynen abi! Daha kimin olduğu belli değil sizce de biz şuan o kişiyi bulmamız gerekmez mi?" Serkan yumruklarını sıkarak konuşmaya ekledi. "Bu boktan şeyleri paylaşan şerefsizi bulmazsam benim de adım Serkan değil!" Selim yanıma gelip omzuna vurdu.

"Sakin ol kardeşim hep birlikte bulucağız elbet, o zaman onun kaçacak yeri olmayacak." Yağız olaydan bağımsız bir şekilde telefonda birşeyleri kurcalıyordu. Üzülmüş bir ses ile hayıflanmaya başladı. "Yaa! İndirimi kaçırmışım varoşlar hep bitirmiştir şimdi." Hepimiz Yağıza döndük. Yağız hepimizin gözleri ile buluşmuştu.

"Ya beybisiler Allah aşkına bana bakmayın öyle buluruz ya! Aman! Dert ettiğiniz şeye bakın." Dedi sırıtarak. Ece gözlerini devirdi. "Neyse siz bunu boşverin buna bazen gelip gidiyorlar, biz ne yapalım onu düşünelim." Eceye katılarak başımı salladım. "Aynen.." Serkan yanımızdan ayrılıp okula yöneldi.

****
Ders sonunda bitmişti, öğle arasına girmiştik. Uyuduğum sıradan kafamı kaldırarak sağ sola baktım. Sınıfta sadece Ece ve ben kalmıştık. Sıradan kalkıp elimi yüzümü yıkamak için lavobaya gittim. Lavobaya girdiğimde, suyu açtım avcuma suyu doldurup yüzümü yıkamaya başladım. Yüzümü bir kere suyla çarptıktan sonra aynaya baktım.

Yüzüm stresten sivilce doluydu. Duvarın sol tarafından peçete alıp yüzümü silmeye başladım. Yüzümü sildikten sonra  peçeteyi çöpe atmaya yöneldim. Çöpü atmak için hafif eğildiğimde çöpte bir zarf gördüm.

Zarfı almak için eğildim. Zarfı aldıktan sonra hafif köşesinden yırtılmış olduğunu fark ettim. Zarf yıpranmış bir haldeydi. Merak edip zarfı açtım. Zarfı içimden okumaya başladım.

Bana bak benden istediğin kadar kaç umrumda değil! O bebeği aldıracaksın. O bir hataydı. Sadece tek gecelik olmuş birşey için sevinemezsin. İkimizin de boşluğuna denk geldi. O gece sadece barda seni yanlız gördüğüm, acıdığım için geldim. O bebeği kimse bilmeyecek! Yoksa seni öldürürüm yemin ederim kimse ölünü dahi bulamaz.!

Neye uğradımı şaşırmıştım. Gerçekten okulda biri hamileydi ve bizim okulda. Zarfı cebime sıkıştırıp lavobadan çıktım. Hızlı adımlarla sınıfa gittim. Ece hala uyuyordu. "Ece çabuk kalk!" Ece'nin koluna vurarak uyandırmaya çalışıyordum. "AA bırakta uyuyayım rüyamda baklavalar görüyordum ben.." Bu kız beni deli edecek. "Kalk diyorum kalk çok önemli!" Oflayarak sıradan kafasını kaldırdı. "Noldu ya? Ne önemli?" Cebimden zarfı çıkartıp sıraya koydum. "Bune?" Göz işareti yaparak zarfı eline aldı.

Lise Yıllarım  (ARA VERİLDİ )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin