Arkadaşlar bayağıdır yazmıyorum. Yeni fikirlerim var fakat yeterli değil. Artık yavaş yavaş fikirlerim tükeniyor o yüzden bölümler hızlı geçecek. Sizlerde yorumlarda bana fikir önerisi yaparsanız çok sevinirim...
iyi okumalar...
***
O gün Eva son tartışmalarından beri ilk defa James ile aynı ortamda buluuyordu. Bunun tek sebebi Sirius un onları barıştırmak istemesiydi. Ki Eva asla özür dilemeyecekti.
Cissy ile bahçede otururken huzurunu bozup James ile gelen Sirius yüzünden kavgaları daha üst bir boyuta taşınmıştı.
Flashback
4 çocuk sessizce oturuyordu. Önce hangisinin konuşucağı belli değildi. Narcissa kuzenine pis bakışlar atarken Eva ve James de özür duymayı bekliyordu.
'' Hadi James, özür dile ''
'' Sana söyledim sirius, ondan özür dileyecek bir şey yapmadım ben !''
'' Hadi James''
James pes eder gibi ellerini kaldırıp kardeşine baktı.
'' Aptal bir Slytherin olup, aile adımıza leke sürdüğün halde seninle konuşmaya devam etmeye çalıştığım için özür dilerim Eva''
Bu sözler ortamda bomba etkisi bıraktı. Eva yavaşça ayağı kalkıp kardeşine baktı. James in gözleri sinirle parlıyordu. Göz yaşları yanağından süzülürken koşarak oradan uzaklaştı.
Flashback son
Eva olanları hatırlayınca göz yaşları yine akmaya başladı. O istememişti, Slytherin olup ailesinin güvenini boşa çıkarmak istememişti. Kardeşinin ondan nefret etmesini istememişti...
Ama istememesi bir şey değiştirmiyordu. Yavaşça bomboş koridor un duvarına yaslanıp yere çöktü. Neden mutlu olmak birden bire bu kadar zorlaşmıştı?
Orada neredeyse 1 saate yakın kaldı. Olanları düşündü. Neden aralarının bozulduğunu. Aslında bakınca ortada elle tutulur bir sebep bile yoktu.
Bir az daha orada oturduktan sonra kalktı. Kimseyi görmek istemiyordu. Hele de Sirius u. Ortak salona girdiğinde tek istedediği tanıdık birisinin olamamasıydı. ama ne yazık ki herkes orada toplanmıştı. Eva yı gördüklerinde Cissy hemen ayağa kalkıp ona sarıldı.
''İyi misin? Kendine zarar vermenden korktum...''
Eva yavaşça başını salladı. Tam merdivenlere yönelecekken duyduğu sesle durdu.
''Seni bu kadar üzmesine rağmen neden onu hala seviyorsun?''
''O benim kardeşim Rabastan ''
''Ne olmuş yani? Benim de mezun olmuş bir ağabeyim var. Asla onun arkasından ağlamam''
''Peki Rabastan, senden ağlamanı istiyen yok''
Eva bu sözlerinden sonra yatakhaneye girdi. Yatağa girip bu günün hiç yaşanmamış olamsını umarak uyudu....
arkadaşlar bir sonraki bölüm geçiş bölümü. az önce de söylediğim gibi lütfen fikirlerinizi benimle paylaşın.
sizi çok seven yazarınız...
