MIA CARA

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

"Για αιωνες, οι ανθρωποι χρησιμοποιουσαν τα αστερια για να τους καθοδηγησουν στα ταξιδια τους. Αλλα καθε φορα που σε κοιταζω στα ματια, χανομαι"

POV ΜΑΡΘΑ
Βαζω τη στολη για τη δουλεια μου και κατεβαινω κατω. Βλεπω μονο τον Πετρο στο σαλονι, οποτε θα εχει φυγει ο Δημητρης. Κατεβαινω το τελευταίο σκαλι και παρατηρω για λιγο τον Πετρο ετσι οπως ειναι με το κεφαλι σκημμενο και να κουνα το δεξι του ποδι νευρικα. Τον πλησιαζω αργα και οταν ακουμπαω το χερι μου στον ωμο του, ταλαντευεται ολο του το σωμα του και με κοιταζει με εναν τροπο, θυμο; μισος; Δεν ξερω αλλα ειναι η πρωτη φορα που νιωθω φοβο να μιλησω, να του πω κατι.

Μ:Εμ απλως ηθελα να σου πω οτι θα φυγω τωρα.

Π:Ενταξει ενταξει γεια.

Σηκωνεται και φευγει απο το δωματιο χωρις να μου δωσει ενα πεταχτο φιλι, ουτε μια αγκαλια, ουτε ενα " να εχεις καλη δουλεια", τιποτα. Βγαινω απο το σπιτι και μπαινω στο αυτοκινητο. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, σκεφτομαι οτι εχει γινει με τον Δημητρη, με τον Πετρο. Απο οτι φαινεται ο Δημητρης εχει νευριασει αρκετα τον Πετρο με την επιστροφη του και το ερωτημα μου ειναι, πως ξερει ο Δημητρης οτι ειμαι ιταλιδα; Εψαξε για εμενα; Φυσικα αφου τωρα ανοικεις στην οικογενεια. Με αυτες τις σκεψεις φτανω στο νοσοκομειο και μπαινω μεσα. Ξεκιναω να πηγαινω σε ολους τους ασθενεις να δω πως ειναι, να τους δωσω τα φαρμακα τους, να τους αλλαξω επιδεσμους και τα σχετικα. Και καπως ετσι περναει η μερα μου, μεχρι που ερχεται η ωρα να σχολασω. Μολις μπαινω μεσα στο αυτοκινητο, ακουω το κινητο μου να χτυπαει και βλεπω πως ειναι ο Πετρος.

Μ:Αγαπη μου;

Π:Ελα Μαρθα τι κανεις; Σχολασες;

Μ:Ναι τωρα ερχομαι σπιτι.

Π:Ωραια σε περιμενω, εχω να σου πω.

Μ:Ενταξει; Εγινε κατι σοβαρο;

Π:Οχι ρε Μαρθα απλως ελα σπιτι.

Μ:Ενταξει ενταξει ερχομαι, ηρεμησε.

Το κλεινουμε και ξεκιναω να οδηγαω προς το σπιτι. Μετα απο λιγο φτανω στο σπιτι και μπαινω μεσα, βρισκω τον Πετρο στο σαλονι να βλεπει τηλεοραση και να φοραει ενα κουστουμι. Μα καλα που θα παει; Κλεινω τη πορτα και γυριζει το κεφαλι του προς το μερος μου, μου χαμογελαει και σηκωνεται για να με παρει αγκαλια. Του ανταποδιδω την αγκαλια και τον κοιταζω απο πανω μεχρι κατω.

Μ:Που θα πας;

Π:Θα παμε εννοεις. Μας καλεσαν σε ενα γκαλα που γινεται με κατι αγαλματα οποτε πηγαινε ετοιμασου, θα σε περιμενω εδω.