ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

1K 44 0
                                    

"Μακάρι να μπορούσα να διαβάσω το μυαλό σου, τις σκέψεις σου και τις αδυναμίες σου, νόμιζα ότι μπορούσα, νόμιζα ότι σε καταλάβαινα όσο κανένας άλλος.

Αλλά το μυαλό σου μου φαίνεται σαν λαβύρινθος. Ένας λαβύρινθος χωρίς έξοδο και είμαι χαμένη σε αυτόν. Χαμένος για πολύ καιρό σε αυτό. Χαμένος για μεγάλο χρονικό διάστημα χαμένος για πάντα."

POV ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Πηγαινω στο σπιτι και μολις μπαινω μεσα ακουω κατι θορυβους που ερχονται απο τη κουζινα. Πλησιαζω και βλεπω τον Πετρο να ανογει ντουλαπες και να ψαχνει.

Δ:Что вы там ищете?(τι ψαχνεις εκει;)

Χτυπαει το κεφαλι του στη γωνια της ντουλαπας και μουγκριζει απο πονο, ενω τριβει το κεφαλι του.

Π:Вы меня напугали. (με τρομαρε μαλακα.)

Δ:Ω χιλια συγγωμη που σε τρομαξα. Πες μου τι να κανω οταν βρισκω τον μαλακα τον αδελφο μου να ψαχνει στα ντουλαπια μου και να μιλαει μονος του. Μηπως να κλεισω ραντεβου για κανενα ψυχιατρο;

Mε κοιταζει με θυμωμενο βλεμμα και συνεχιζει να ανοιγει και να κλεινει ντουλαπια με δυναμη. Τον πιανω απο τα χερια και τον απομακρυνω απο τη κουζινα.

Δ:Μαλακα κατσε, τι θελεις; Δεν εχω ορεξη να μου καταστρεψεις την κουζινα και να φταιξω καινουργια.

Π:Καφε θελω, που τον εχεις;

Δ:Эх, где я попал в беду?(ε ρε που εχω μπλεξει;)

Του δειχνω τη μηχανη του καφε και βγαζω 2 κουπες και τις γεμιζω. Του δινω τη μια και πινω ενω τον κοιταζω να μυριζει τον καφε.

Δ:Δεν εχω ριξει κατι μεσα μην αγχωνεσαι.

Π:Πολυ αστειο.

Καθομαστε εκει στο παγκο της κουζινας, ο ενας απενανστι στον αλλον, με αυτο να κοιταζει το κινητο του και εγω να τον καρφωνω με το βλεμμα μου.

Δ:Ποια ειναι η Σαμπρινα;

Σηκωνει αργα το κεφαλι του και με κοιταζει με φοβο, ισως και με λιγη απορια. Σπρωχνει τη κουπα προς το μερος μου, ακουπαει τα χερια του πανω στο παγκο καιμπορω να διακρινω τις φλεβες του, αρα εχει θυμωσει.

Π:Τι λες;

Δ:Νομιζω ξερουμε και οι δυο πολυ καλα τι λεμε, ποια ειναι η Σαμπρινα;

Π:Απο που ακουσες αυτο το ονομα;

Δ:Ничего не остается скрытым от меня, брат, теперь он говорит.(τιποτα δεν μενει κρυφο απο εμενα αδελφουλη, τωρα μιλα.)

MIA CARADonde viven las historias. Descúbrelo ahora