‼️ဦးရဲ့ ရုပ်သေးရုပ်‼️
part. 14🌺
အေးမိတစ်ယောက် ရှင်မင်း
နှခေါင်းသွေးလျှံနေသည်မို့
တစ်ရှုစကမ်းပေးလိုက်လေသည်။
"စိတ်လျော့ မမလေး စိတ်လျော့"
"ဟဲဟဲ"
"ဒါနဲ့ အကိုသူရိန် ခုက ရှင်မင်းစိတ်ချပြီ မို့.
ရှင်မင်း ပြန်တော့မယ်နော်"
"ထမင်းကတော့ နောက်ရက်မှ လာစားတော့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ"
"ဒါနဲ့ ကိုလိုက်ပို့ ပေးမယ်လေ.."
"အို ရပါတယ် နော် အကိုသူရိန်က
ခုမှ ခရီးက ပြန်လာတာဆိုတော့ ပင်ပန်းနေမှာပေါ့"
"ရှင်မင်းTaxiငှားထားပါတယ်နော် "
ရှင်မင်းတစ်ယောက်စိတ်ထဲ ကြိတ်မှောင်ကာ
အိမ်သို့သာ ကိုယ့်ဘာသာပြန်လာခဲ့လိုက်လေတော့သည်။
"ဦးနားတော့မလား ဦး"
"ငါက မနားလို့ ဘာလုပ်ကမှာလည်း..
အားကိုးရှိသွားလို့ ပျှော်နေမယ်မကျန်နဲ့..
မင်းအပြစ်မင်းသိထားသျှင်မြူသွေး"
"မြူလည်းသိချင်နေတာ မြူဘာအပြစ်မှလည်းမလုပ်ထား ပါဘူး"
"အဟက် မင်းက လိမ်တက်နေပြန်ရောလား"
"မြူတကယ်မသိတာပါဦးရယ်"
"ခွမ်း"
သူရိန်တစ်ယောက် ဒေါသများထွက်
လာသည်မို့ စားပွဲပေါ်၌ တင်ထားလေသော
ပန်းအိုးအား ပေါက်ခွဲလိုက်လေသည်။
မြူပင်အသားများတုန်လာခဲ့ရလေသည်။
သူရိန်မြူ့အနားသို့ ကပ်ခါ မြူ့၏ပါးအား
လက်ဖြင့်အားပါပါညစ်လိုက်လေသည်။
"အာ့ ဦး မြူ့ကိုလွတ်ပါ"
"အဟက် မင်းက ခုထိ ဝန်မခံသေးဘူးလား
သျှင်မြူသွေး"
"ဟမ် မင်းကို ငါပြောမထားဘူးလား
အခြားသူတွေနဲ့ မပက်သက်ပါနဲ့လို့ ..
ဘာလည်း မင်းက ငါ့ကို လူလို့ မမြင်တော့တာလား"
"မင်းက မင်းအကောင်ရင်ခွင်မှာ သွားသာယာနေပြီး
မင်းက ငါ့ကိုလာလိမ်ရဲတယ်ပေါ့ ..."
"မင်းကိုယ်မင်းသိပ်ကိုလည်လှပြီထင်နေတာလား.."
"ဦး အထင်လွဲနေပြီ"
