Etki [gay]

31-Son İki(2)

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Sabahki kahvaltı masasında, Ferit Abi ve Yengem yoktu. Dünkü Ömeri'n söyledikleri konakta her şeyi değiştirmişti. Sınav haftam olduğu için derslerime kahvaltıdan sonra çalışmaya başladım. Ne kadar süredir boşluyordum derslerimi halletmem gereken bir sürü konu vardı ve ben onlara baktıkça moralim bozuluyordu. Ömer işe gitmişti bende odada derslere çalışmaya başlamıştım.

*

Hava kararmıştı akşam olmuştu ve ben hala ders çalışıyordum. Ömer hala gelmemişti. Beni kurtarmasını istiyordum bu masadan. Yaklaşık 15 dakika daha çalıştım konulara ve Odanın kapısı Açıldı. Ömer'di gelen. Kıravatını çıkarmaya çalışıyordu. "Hoş geldin." Yanıma gelip saçlarımdan öptü. "Hoşbuldum, annem hiç odadan çıkmadığını söyledi beni mi bekledin yoksa ?." Aklı hep farklı yerlerdeydi. "Evet seni bekledim, masadan kalkamadım. Beni kurtar ve çok açım." Saçlarımı karıştırıp "Yemek hazır, aşağı inelim haydi."

Salona geldiğimizde sofra hazır ve donatılmış bir şekilde duruyordu.

Yerime oturdum, Ömer'de yanıma oturdu.

Yengem ve Ferit abi hala gelmemişlerdi, Bizden hemen sonra Ahmet Ağa ve Zelal annem gelmişti.

Beraber yemeğimizi yedikten sonra dünkü içemediğimiz kahveleri içmiştik. Zelal Annemin bana bu kadar iyi davranacağını aklımın ucundan geçirmiyordum lakin bana karşı çok iyi şekilde davranıyordu.

Kendi Annemden daha iyi davranıyordu, neden böyle söylediğimi merak ediyor olabilirsiniz ? Açıklayayım. Abim evlendikten sonra benimle sadece arada sırada konuşmaya başladılar. Onlara göre rahatım yerindeydi ve başka ne isteyecektim. Umursanmak ve burada benimde olduğumun unutulmamasını istiyordum. Annem bunları yapmamıştı.

İnsanın ailesi terk edermiydi ? Gözünün önündeki evladını annem tam olarak bunu yapmıştı her yerde karşısında vardım lakin sadece vardım. Onun dışında hiçbir şeydim.

İnsanı en çok bu yaralıyor, sanmak.

Sevildiğini sanmak.

Değer verildiğini sanmak.

Gerçekleri anlamakta acı verici, anlamayacak kadar keşke büyümeseydim veya aklım yerinde olmasıydı.

Kahveleri içmiştik, Ömer babası ile konuşuyordu, ben ise sınavlarımı düşünüyordum. Dileklerde bulunuyordum geçebilmek için.

Konağa ilk defa ait hissediyorum kendimi, ilk defa mutluydum aile içinde.

"Akel ile beraber yarın dışarı çıkalım istiyorum, Akel sende istersen tabi." Zelal Annemin sorduğu sorusunu şaşırmıştım ve böyle bir şeyi beklemiyordum. Gülümseyebildim ilk önce.

"Olur, çıkalım Anne." Elini uzatıp elimin üzerine koydu ve gülümsedi.

Bir taraftan korku bir taraftan mutlu hissettiriyordu kadın.

"Bende gelirim." Ömer, bize bakarak konuşmuştu. Zelal Annem başını salladı. "İki oğlumla o halde yarın dışarı çıkacağım." Söylediği söz beni aşırı mutlu etmişti.

Bozulmamasını istiyordum artık bu durumun böyle devam etmesini istiyordum.

Bu sırada dış kapının açılıp kapanış sesini hepimiz duymuştuk ve kapıdan içeri girecek kişiyi bekliyorduk.

Ferit abi içeriye girdi ve babasının yanına oturdu. Hepimiz ona bakıyorduk. Bir şey söylemesini bekliyorduk.

"Fazilet ile ben farklı bir eve taşınma kararı aldık, bu konakta yaşamaya devam edersek zararı ailemize olacak."

"Farkını varman güzel." Ömer'di bunu söyleyen beklemiyordum. Ferit abi hiçbir şey söylemeden devam etti. "Şirket ile ilgili kararımı babamın vermesini istiyorum."

"Babam hiçbir şekilde şirket işlerine karışamaz, Yönetim kurulunun kararını bugün sana bildirmiştim Şirketle sadece ismin olacak onun dışında hiçbir vasfın yok." Ömer konuşmuştu yine. Zelal Annem bir şeyler söylemeye çalışmıştı lakin Ömer buna izin vermemişti.

"Anne, herkes hatasının cezasını çekmek zorunda." 

-------------------

Merhaba Efendim. Umarım  İyisinizdir ve bu böyle devam eder.

Kitabı tamamlamak istiyorum artık.. bir şeylerin yerine oturduğunu düşünüyorum.. Tahmini 2 Bölüm sonra Final olacak kitap.

love in the past ona odaklanmak istiyorum ve halihazırda 4 bölüm yayımladım kitaba. K- dramadan esinledim. Geçmişe giden karaktermizin bir prensle ilişkisini yazıyorum eğer okumak isterseniz oraya bekliyorum.

Görüşmek üzere.