Etki [gay]

32- Bahar

Merhaba, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu ? şimdiden hepinize teşekkür ederim. 

İlk günler aklıma gelmişti, o düğünde oturduğum herkesin gülerken benim ağladığım anlar aklıma geldi. Beni görmemek için şirketten eve gelmek istemeyen bir adam var idi şimdi kolları arasındaydım. Güneş perdeler arasından odaya sızmıştı harika bir hava vardı dışarıda.

Huzur bu olsa gerek, buydu da. Yataktan kalktım. Ömer yanından kalkarken kıpırdamadı bile derin bir uykusu vardı. İlk lavaboya girip soğuk suyu yüzüme çarparak bir nebze olsun kendime gelebildim. Odanın perdelerini yarısına kadar açıp güneşin odaya daha çok girmesini istedim. Bahar geliyordu, yakındı. Daha sonra kısa bir süre duşa girip çıktıktan sonra üzerimi giymiştim. Aynadan kendime bakarken yataktan beni izleyen Ömer'i gördüm.

"Günaydın, bebeğim."

"Günaydın." Yanına yaklaşıp dudaklarına bir öpücük bırakıp geri çekildim, her ne kadar Ömer beni yatağa çekmeye çalışsa da. Onun da hazırlanması için yataktan kalkıp üzerini değiştirmesini söyleyip odadan çıktım. Bir şeyi itiraf etmeliydim ki, Konak'ta bir sessizlik var idi ama huzuru yansıtan bir huzur idi. Büyük Salona geldiğimde Zelal Annem tek başın masa da oturuyordu. Beni görüp gülümsedi, yerime oturdum.

"Sizi öyle görmek, çok canımı yakıyordu. Hepiniz bir arada kalın istiyordum lakin olmadı. Ama siz yeter ki iyi olun, bir arada olmasanız da olur." Fazilet Yengem ve Ferit abim ayrı bir eve taşınmıştılar artık, Zelal annem biraz üzgündü fakat bir şey söyleyecek değildim.

Ömer ve Ahmet babam masaya beraber geldiler, kahvaltıyı yapmış ve Üzerine kahvelerimizi içmiştik. Kahvelerden sonra Zelal Annem, Ömer ve ben dışarı çıkmak için hazırlanıp konaktan çıktık.

Kısa bir süre sonra, dışarı da öyle güzel bir hava vardı ki, dışarıyı izlemekten kendimi alıkoyamıyordum, çok güzeldi.

Geldiğimiz yer küçük bir kafeydi, Zelal Annem önümüzden ilerleyerek içeri girdi. Bura da herkes onu tanıyordu, kafede saygıyla karşılandı. Şaşırarak izlemiştim. Güzel bir masaya oturduk beraber.

"Uzun süre olmuştu, evlatlarım ile böyle bir yere gelmeyeli." Zelal Annem bize bakarak söylemişti sözlerini. İlk günlerde korktuğum yanından bile geçmek istemediğim kadının bana böyle davranması beni şaşırtmaya devam ediyordu.

"Birbirinizi sevin, saygı duyun. Bir sorun karşısında ayrı fikirlere düşecek olursanız fikirlerinizi birleştirmeye çalışın. Konağa ilk geldiğim günlerde aynı sen gibiydim Akel. Sesimi çıkarmamaya çalışıyordum, Ahmet ile aramızı hep iyi tuttuk. Konakta süregelmiş ve hala devam etmekte bazı kuralların olduğunu hepimiz biliyoruz. Biz onu değiştirmek yerine kendimizi değiştirdik. Baban da senin gibiydi çok zor bir süreçten geçtik. Sadece birbirimize sahip biz çıktık."

Ömer'e baktığımda bana baktığını gördüm, elini tuttum. Elimi kaldırıp öptü. İyi geliyorduk gelecektik birbirimize.

Gün boyu şehrin farklı yerlerine gittik, annem her yerde bize bir şeyler anlatmıştı. Akşam olmuştu en nihayetinde araçtan inip konağa doğru ilerlemeye başladık. Zelal anne, benim ve ömer'in koluna girdi. Ortamızdaydı.

Ve öyle konağa girdik.

-------