Dumped by the Real World

Chapter 2: Signs

Author's Note:
Salamat po sa mga nagbasa. First time ko po. Pasupport naman po please? Salamat po.
Alam ko po medyo magulo pa po yung simula. Pero pagbubutihan ko po sa mga susunod.

Continuation...

HINDI KA PA MAMAMATAY!

HINDI KA PA MAMAMATAY!

Third Person's POV

Patuloy ang paghingal ni Althea at pagpatak ng luha niya. Muli na naman niyang naalala ang sakit ng nakaraan. Kinuha niya mula sa mini round table sa kanyang kanan ang litrato nila ng kanyang pinakamamahal na ina at umusad ng...

"Mama, patawad po, ako po ang may kasalanan, ako po ang may kasalanan! Mahal na mahal ko po kayo, miss na miss ko na rin po kayo!"

Althea's POV

Nagising ako ng mabigat ang dibdib. Kinausap ko na naman si Mama, gawain ko na to lalo na kapag napapanaginipan ko siya.

Naisipan kong bumaba upang pumunta sa kusina. Ngunit nakarinig ako ng kaluskos. Dahan dahan akong naglakad sa bukana ng hagdanan. Palakas ng palakas ang kaluskos. Ramdam ko na sa kwarto ni Daddy nagmumula ang kaluskos. Sisilipin ko na.

Isa.

Dalawa.

Handa na ba ako?

Tatlo.

"Waaaaaah" Napasigaw ako sa gulat ng makita ko ang isang babae na magulo ang buhok at nakasambakol ang mukha.

"Hahahahaha! Aba bunso, kakaiba ka na, natatakot ka na sa sarili mo ha!?" Sabi ng pinakamamahal at pinakaloko kong Daddy. Naikwento niya na dahil sa sobrang pagkabored. Iniba niya ang ayos ng kanyang kwarto. Bagong lipat din ang malaking salamin sa kwarto niya.

"Muntik na po akong atakihin sa puso!" Totoo naman eh. Kala ko kung ano na, niyakap naman ako ng pagkahigpithigpit ni Daddy at bumulong.
"Kahit anong mangyari, poprotektahan kita, gaya ng ginawa ng Mommy mo" Hindi ko na masyadong narinig ang huling mga salitang sinabi niya dahil nagcrack na ang boses niya. Namiss niya na din siguro si Mom. Para matanggal ang awkwardness at kalungkutan. Tumawa ako ng malakas at sinabi sa kanya, "Dad, natakot talaga ako sa sarili ko aba! Hahahaha, kala ko nga kung ano ehhh!" Natuwa naman ako ng makita ko muli ang mga ngiti sa labi niya!

"Handa ka na ba bukas? 10th Birthday mo na ahh! Anong gusto mong handa? Gusto mo pa ba ng clown? Madami ka bang inimbita? Ilan sila? Sino-sino sil..." Tinakpan ko ang bibig niya, si Dad talaga ang daldal. Ano ba ang una kong sasagutin. I am sure that this time, I look puzzled. Naramdaman ata ni Dad kaya niyaya niya muna akong mag-umagahan.

-----------------------

"Sarap po nito ahhh! Sarap talaga magluto ng Dad ko ng Menudo!" Wala naman akong choice eh. Pero nakita kong nakamangot si Dad kaya tinanong ko siya if okay lang siya.

"Afritada yan Althea, AFRITADAAA! Then suddenly, yung mga mata niya, basa? Bakit?
"Sorry na po, masarap naman po talaga eh!"

Tsaka lang nag sink-in sakin na birthday ko na nga pala bukas. May naalala na naman akong nangyayari sakin kada sasapit ang aking kaarawan. May nangyayari saking kakaiba.

Tama, sasabihin ko na to kay Dad. Siya lang naman makakaintindi sakin eh.

"Dad, may sasabihin po ako, kada sasapit po ang kaarawan ko, may nangyaya...." Bigla nalang nagring ang phone ni Dad. I saw him how he fished his phone in his pocket.

Argggghh, business! Sabi yan ng utak ko na atribida, gusto atang magkarole dito sa story ko. Naiintindihan ko naman si Dad, kailangan niyang kumayod talaga para mabuhay kami. Nakita ko siyang umakyat, mukang didiretso na siya sa kwarto niya para magbihis, kaya ginawa ko na rin ang dapat kong gawin.

As I entered my room, nangilabot ako, nanlambot. I can feel my hands shaking and sweating. Eto na naman, I closed my eyes and visions clamoured into my mind. Sobrang hirap and before I reached the bed, everything went black.

------------------------

Dugs! Dugs! Dugs! Hindi ako nasayaw.

Nagising nalang ako sa katok sa pintuan. It was really hard. And suddenly chills surround me. I can feel that my breathing becomes heavy. Bumangon ako upang lumapit sa pintuan.

Dahan-dahan.

Dalawang hakbang nalang.

Isa nalang.

Lahat ng nararamdaman ko, dumoble.

Before I open the door, I can see the doorknob twisting. I stepped back.

Isa pa.

The door widely opened. And there I see a girl, older than me (I Guess). Wait, I think I already saw her. But, where? I saw her smirk at me.

This looks like trouble.

And before I knew it, nasa unahan ko na siya. Nakatitig sa mata ko. Naramdaman kong may nakatarak sa leeg ko. Nararamdaman ko ang tilos nito. Suddenly, I can feel na humahapdi ang thighs ko. I can feel that the unnecessary mark burns.

"I knew it!" She said. She snaps and everything went black!

---------------------