"Ne yaptığını sanıyorsun?"
"Birşey yapmadım!"
"Ben hapise girersem ne yapacaksın?"
"Birşey yapmayacağım!"
"Jisoo sana bir müddet sahanda oyun oynamana izin verdim. Ama dediğim gibi bir müddet!"
"Oyun oynadığım yok benim!"
"Davadan istifa ediyorsun! Sana şans vermiyorum!"
"Hayır istemiyorum!"
"Sana seçme şansı vermedim!"
"Beni kısıtlayamazsın!"
"Git başka davalara bak,kocanın davasında karşı tarafta olma!"
"İstemiyorum!"
"Jisoo gerçekten sinirlerimi bozuyorsun,sana hayır dediysem hayır!"
"Umrumda değil,ben o davada karşı tarafın avukatıyım!"
"Gerçekten canını yakarım,bana hayatta yapmak istemeyeceğim son şeyi yaptırsın!"
"Ne yapacaksın? Mesleğimimi elimden alacaksın?"
"Daha da ileri giderim bunu en iyi sen biliyorsun!"
"Senin yaptığın tek şey vahşet anlıyor musun? İnsanların canını yakmak!"
"Bebeğim,sınırları gerçekten zorluyorsun!"
"Bebeğim deme bana!"
"Yarın o işi bırakıyorsun! Sana şans vermiyorum,git ve küçük davalara bak!"
"Hayır dedim!"
"Neyin eksik olur Jisoo,bu davayı bıraksan neyin eksilir? İstediğin herşeyi,dünyayı bile ayaklarının altına seriyorum,
ev,araba,para,çanta,kıyafet söylesene neyin eksik? "
"Saygı eksik Taehyung saygı!"
Taehyung'ta sigarasını cebinden çıkardı.
"Sana şunu evde içme dedim değil mi?"
Taehyung sinirle çıkardığı sigara paketini geri cebine koydu. Ardından ise oturduğu koltuktan kalktı.
"Ben çıkıyorum."
"Saat gece iki Taehyung?"
"Sana saati sormadım,çıkıyorum dedim."
"Bende sana çıkamazsın diyorum."
"Sormadım?"
"Çıkamazsın!"
"Kes Jisoo,başım ağrıyor!"
"Şuan çıkarsan sana yemin ediyorum,birdaha yüzümü göremezsin!"
Taehyung sinirle Jisoo'nun yanına yürüdüğünde işaret parmağı yüzüne gelecek şekilde salladı.
"Seni uyardım,beni kendinle tehdit etme diye!"
"Ama ettim,git bakalım gidebiliyorsan!"
"Odaya çık!"
"İstemiyorum!"
"Odaya çık!"
Taehyung'un sesi daha önce Jisoo'ya hiç bu kadar şiddetli çıkmamıştı. Jisoo bu duruma şaşırırken üst kata odasına çıktı. Gözünden akan yaşlara hakim olamıyordu.
Taehyung ise sınırını Jisoo'dan çıkarmamak,onun canını yakmamak için onu göndermiş,tüm hırsını evde ki eşyalardan çıkarmaya başlamıştı.
Jisoo ise alt katta ki eşya kırılma seslerini ve Taehyung'un kendine lanetler okumasını duydukça kulaklarını kapatıyor,ağlaması şiddetleniyordu.
Uzun süre sonra sessizlik oldu. Evde kırılmadık eşya kalmamıştı. Taehyung böyleydi işte. Ufacık şeylere sinirlenir,hırsını asla Jisoo'dan çıkarmazdı. Evde ki eşyalar gözüne daha cazip görünürdü.
Merdivende ki adım sesleri odanın kapısında son buldu. Kapı yavaşça açıldığında Jisoo bacanlarını daha çok kendine çekti.
"Jisoo."
"Git Taehyung!"
"Sevgilim özür dilerim."
Taehyung Jisoo'nun yanına doğru ilerledi. Ama Jisoo ona bakmıyor dizleri ve kollarıyla ağlayan yüzünü saklıyordu. Taehyung küçük bir kutu gibi Jisoo'yu kucağına aldı. Yatağa oturduğunda Jisoo'nun yüzünü görebiliyordu.
"Özür dilerim senden,geçti artık yok birşey."
"Bana bağırdın,evi darma duman ettin. Neden bu haline bir çözüm bulmuyorsun. Canımı yakmak hoşuna mı gidiyor!?"
"Özür dilerim bebeğim,affet beni."
"Sinir krizleri ikimizide çıkmaza sokuyor!"
"İstediğin eşyaları seç,istediğin gibi tekrar yap evi. Tamam mı?"
"Derdim ev değil."
"İzin ver sakinleşeyim."
Jisoo Taehyung'un ne dediğini anlamadı. Ama Taehyung Jisoo'nun dudaklarını esir aldığında aklınızda tek bir cümle olsun..
'kim jisoo kim taehyung'un sakinleştiricisi.."
-------------
İyi akşamlar 💥💥
