Jisoo sabah aynanın karşısında hazırlanıyordu. Taehyung ise duştan çıkmış kahverengi takımını üzerine geçiriyordu. Jisoo ondan gözlerini kaçırıyor,küpelerini takıyordu. Düşünüyordu da. Taehyung haklıydı. Ona birşey olsa Jisoo yaşayamazdı. Ve şuan onu kendi ellerini ile kendisinden koparacaktı. Vazgeçmişti artık. Davadan çekilecekti. Yapamazdı,onu her suçlayışında kendini biterken bunu yapamazdı.
Tek nedeni bu değildi elbette. Taehyung dediğini yapar,gerekirse tüm Kore'yi ateşe verirdi. Yapardı,konu Jisoo ise gözünü kırpmadan yapardı.
Jisoo yemek masasında Taehyung'u bekliyordu. Gece hiç ses çıkmadan tüm eşyalar değiştirilmişti. Hepsi Jisoo'nun daha önceden beğendiği ama başka eşyalar seçtiği ürünlerdi.
En sonunda Taehyung'ta gelip masanın başına oturmuştu.
"Beni beklemek zorunda değildin."
Jisoo kafasını gömdüğü telefondan kaldırmadan hayır anlamında kafasını salladı.
Aradan birkaç dakika geçtiğinde Jisoo hala telefona gömülüydü. Ama sonra aklına gelen şey ile yutkunup telefonunu titreyen eli ile masaya bıraktı.
Taehyung masada telefona bakılmasından nefret ederdi.
"Özür dilerim,dalmışım."
"Kaldır şunu masadan."
Jisoo kafasını telaşla sallayıp,ayağa kalktı. Telefonunu da alarak masanın yanında ki komidine bıraktı.
"Davayı,bırakacağım."
"Kendin için iyi yapmışsın."
Taehyung bıçağı ile kestiği salatalığı dudakları arasına götürdüğünde,toplantıdaymış gibi soğuktu.
"Özür dilerim Taehyung,gerçekten özür dilerim."
"Özür dilenecek birşey yok. Önemli olan hatandan dönmendi,zorda olsa başardın."
Jisoo tekrardan kafasını tabağına görürüp kafasını salladı. Bazen bağırırdı Taehyung'a,ama çoğu zaman, özellikle de soğukken ondan çekinirdi.
"Bu kadar mı?"
"Tebrik mi bekliyorsun Jisoo?"
"Ha-hayır tabikii."
"İyi o halde,ben çıkıyorum."
"Taehyung yapma böyle lütfen. Sana soğuk olmaya,bana soğuk olmana alışmak istemiyorum."
"Sana soğuk değilim,işlerimde sorun var."
"Soğuksun Taehyung! Özür diledim işte!"
"Sesini azalt biraz!"
Jisoo susmaya karar vermişti,haksızdı ve sonuçlarını çekmeye mecburdu.
"Özür dilerim,ben çıkıyorum."
"Gitmiyorsun bugün. Namjoon ile konuştum."
"Taehyung yapma lütfen."
"İstifa mı ediyorsun ara mı veriyorsun bilmiyorum. Ama artık çalışmıyorsun."
"Taehyung işim olmazsa naparım ben evde tek başıma?"
"Gez,dolaş,alışveriş yap. Ama benden habersiz burnunu dahi dışarı çıkarırsan gerçekten bu zamana kadar görmediğin yüzümle karşılaşırsın."
"Gerçekten yapma. Sen böyle değildin Taehyung. Bana saygı duyardın."
"Herşeyin bir zamanı bir sınırı var demekki Jisoo. Bu kadarmış demekki iş konusunda sana verdiğim taviz."
"Tamam,sen nasıl istiyorsan."
Jisoo vazgeçmiş ve yaptıklarını çekmeye karar vermişti. Demiştim size Taehyung dediğini yapardı. Jisoo başından vazgeçseydi Taehyung hiçbirşey söylemezdi.
Ama şimdi sıra Taehyung'taydı. Bazı şeylerin acısını çıkarması gerekiyordu değil mi?
-------------
Yazarınız binada geldiii.{∆}
