9

1.5K 97 63
                                    

Bir ormanın içinde Var gücümle koşuyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir ormanın içinde Var gücümle koşuyordum. Arada omzum ağaçlara çarpıyordu ama ben hızla koşmaya devam ediyordum. Öyle korkuyordum ki bir saniye duraksasam başıma çok kötü şeyler gelir gibiydi. Korkudan ağlayamıyordum bile.

Ayağım sert bir cisme takılınca yere kapaklandım. Acı hissetmiyordum. Şuanda korkudan başka hiçbir şey hissetmiyordum. Hemen arkamı döndüm ve bana doğru gelen kişiye baktım. Yoongi kocaman bir gülümseme ve elinde motorlu testere ile bana doğru geliyordu. Arada ipi çıkarıp ses çıkarıyordu. Koca bir çığlık atmaya çalıştım ama sesim çıkmıyordu. Birden sesim kısılmıştı.
Sadece ağlayabiliyordum.

Yan taraftan gelen seslerle kafamı hemen yana çevirip sese doğru baktım. Jungkook ve yanında bir kaç arkadaşı ile güle eğlene ağaçların arasından gidiyorlardı. Onlara bağırmaya çalıştım beni duysunlar diye.
“Yardım edin” diye bağırmaya çalıştım ama sadece dudaklarımı oynata bilmiştim.
Yardım istemeye çalışıyordum, çığlık atmaya çalışıyordum ama kimse beni duymuyordu. Yoongi ise üzerime gelmeye devam ediyordu.

“Boşuna uğraşma jimin. Kimse seni kurtaramaz sen ölüceksin!” dedi ve kahkaha atmaya başladı. Ben ise geri geri gitmeye çalışıyordum. Sonra Yoongi elindeki testere ile üzerime koşmaya başladı! Bu sefer çığlık atabilmiştim ama artı çok geçti. Yoongi üstüme atlamıştı...

Kan ter içinde sıçrayarak uyandım. Nefes nefeseydim. Yanaklarım ıslaktı, ağlamıştım belli ki. Ve ağlamaya devam ettim. Çok korkmuştum. Ben bir çok zaman kâbus görürdüm ama bu hepsinden çok daha korkunçtu.

Ellerimi saçlarıma atıp saçlarımı geriye doğru ittim. Ardından gözlerim kocaman açıldı. Ben hiç görmediğim bir yerdeydim. Burayı kesinlikle ilk defa görüyordum. Yattığın yatak kimindi peki? Fazlasıyla lüks olan bu ev kimindi?

Telefonumu aramaya başladım ama göremiyordum. Ardından odaya biti girdi. Odaya giren kişinin yoongi olduğunu anlamam çok uzun sürmemişti. Yoongi hemen bana doğru gelip elini anlıma koydu. “ateşin var. İyi misin?” diye sordu meraklı gözlerle. Sonra eleini çekti

“Aynen çok iyiyim. Sen sağol çok iyiyim. Senin yüzünden gördüğüm kâbuslar sağolsun çok iyiyim!”

“kâbus mu? Benim yüzümden mi?”

“evet senin yüzünden! Bana yaşattığın onca şey yüzünden!”

“Hey hey sakin ol.”

Sinirle derin bir nefes aldım. Ağladığımı yeni fark ediyordum. “nerdeyim ben?”

“benim evimde, benim odamda.”

“ne senin odanda ne işim var?” kaşlarımı çatarak sormuştum.

“sen bayılınca ilk revire sonra evime getirdim.”

“hangi haltla beni evine getirirsin sen? Bana sordun mu? Hem başka oda mı yoktu niye senin odan?

“sen baygınken sana nasıl sorabilirim jimin?”

“ah... Evet pardon kafam karıştı.”

“belli ki sen daha tam uyanamamışsın git bir duş al.”

Gözlerimi kocaman açtım. “ne? N- nasıl? Burda mı?” sesim biraz yüksek çıkmıştı.

“evet” diyerek bir dolaba doğru gitti ve içinden havlu çıkardı

“saçmalama asla burda duşa falan girmem ben.”

“sana soran olmadı.” dedi ve havluyu suratıma fırlattı.

“oha! Öküz!” dediğime gülmeye başladı. Bende istemsizce gülüşünü izlemeye başladım.

“ay aman hadi kalk benim odamdakine gir.”

“asla!”

“den gitmezsen ben seni sokarım! Son uyarım.”

“ne sen sokucaksın ne de ben giricem. Ben evime gidicem.” diyerek yataktan kalkım. Tam gitmek için bir adım atmıştım ki beni kolumdan tutup zorla odadaki banyoya sürüklemeye başladı.

“ya sal beni!” kendimi ne kadar geri çekmeye çalışsamda nafileydi. Niye odasında duş almamı istiyordu ki? Nefret  ettiğin insanı niye odana koyarsın? Onu geçtim nasıl yatağına yatırabilirsin?

Beni banyoya soktuktan sonra kendiside girip banyonun kapısını sertçe kapattı.

Üstüme yürüyüp bir çırpıda üstümdeki tişörtü çıkardı. Önünde üstüm çıplak bir şekilde duruyordum! Gözlerimi kocaman açmıştım. O da kocaman açmıştı gözlerini. Fakat onun gözleri benim vücudum da geziyordu. Hızla ellerim ile vücudumu kapatmaya çalıştım.

“ya aç köpek gibi ne bakıyorsun!” diye bağırdım sinirle. Ardından gözlerini gözlerimle buluşturdu.

“Altını kendin mi çıkarmak istersin yoksa ben mi halledeyim?”

Gözlerimi tekrar kocaman açıp sertçe yutkundum. “tamam! Çık ben kendim hallederim.” ona teslim olmaktan başka çarem yoktu çünkü beni ciddi anlamda soyacaktı!

“iyi.” dedi ve arkasını dönüp banyodan çıktı. Ardından banyonun kapısını iki kere kilitledim. Kilit sesini duymuş olcak ki gülme sesini duymuştum. Sanki görecekmiş gibi gözlerimi devirdim. Ve onun evinde, onun odasındaki banyoda duş almıştım...

______________

______________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Yarın okul var küçük bir kriz geçiriyorum ama sorun yok👍

Bu arada
Fic angst olsun mu?

Cevaplarınızı bekliyorummm


tyrant of betrayal /// yoonmin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin