~Alt katta oturan ama kendisini pek sevmediğim Tuğçe adındaki kızdı. Açıkçası bu kızın bizim eve gelmesi beni şaşırtmıştı. Çünkü beni görünce selam vermeyen hatta kafasını çeviren bir tipti. Her neyse bunları ona söylemedim. "Hoş geldin Tugce " , dedim. Merhaba dedi. Yine ukalaca içeri girdi ve balkona çıktı. Anneme ve babama selam verip oturdu köşeye. "Hayırdır dedim Tugçe sen ugramazsın pek buralara. Önemli bir şey mi var. Tuğçe:
- Evet. Benim bu hafta sonu doğum günüm var. Annenden o gün için börek yapmasını isteyecektim. Annem tek başına halledemez hepsini. Tabi, dedi annem. Gelirim yardıma, dedi. neyse sen de gelirsen gelirsin. Zorlama yok, dedi. Peki dedim çat diye hoşçakal demeden çarptı kapıyı. Bu kıza niye bu kadar gıcık olduğumu bilmiyorum. Ama davranışları bana çok batıyordu. Neyse ben onla kendimi sinir etmeyecektim. Benim asıl sevincim haftaya okulların kapanmasıydı. Kendi kendime konuşurken annem:
- kızım hadi gel, ne dikildin orada kız gitti arkasından su mu dokuyorsun? Nerde kaldın? Dedi. Geliyorum dedim ama kafam dalgındı. Değişik ruh halimle tekrar balkona yöneldim. .
