Az çok küçüklüğümden bu yana mutfağa bir ilgim vardı.
Ama liseye geçer geçmez aşçılık bölümü tercih edince mesleğin içine girmeye başlayınca çok sevdiğini farkettim.
çok fazla bilmen gereken ingilizce ,italyanca ,fransızca kavramları var ve gerçekten bu benim aşırı ilgimi çekiyor....
teorikte ders öğrenmeyi çok sevmiştim hatta mutfağa ilk girdiğimde staja gittiğimde çok korkmuştum..........
çünkü stajımı çok güzel bir otelde yapıyorum...
ben pastane bölümü tercih ettim bir süre sabah vardiyasında tarifelerini vermekten hiç kaçınmayan çok tatlı ustamla bir çok şey katmıştım kendime ve saat 3 buçuk olup vardiya değişikliği yaptığımızda gelen usta gerçekten çok sert ve sinirli görünüyordu.
herkes o geldiğinde yapılması gerekenleri söylüyor ve olabildiğince hızlı bir şekilde işimi bitirip çıkmam gerektiğini söylüyordu.
bu böyle bir süre devam etti kötü ve sinirli bakıyordu bunu sorun etmiyordum .şu olaya kadar....
şef :naber velet?
ben:benmi şef ?
şef : burda senden başka velet stajyer göremiyorum.
hepinizden nefret ediyorum. ben stajyer sevmem !
ben:nası yani şefim?
şef: bana şefim deme sevmem !
belki bazen konuşmana izin verdiğimde usta diyebilirsin .
ama i yeteneksiz ve son derece bilgisiz görünüyorsun !(güler)
ben : nası yani ya benimle nası bu kadar aşşağılayıcı bi üslüpla konuşabilirsiniz.
evet stajyer yani çok yönlü kullanıldığın eleman olabilir ama bu beni aşıp sözlü psikolojik baskı uygulayabilecğin anlamı gelmez ustacımm!
:sivri dilli bilgisiz küçük bi kız !senden pastacı olmaz hele benim şef çırağım asla olamazssın .
ben : deneyelim görelim o zaman .
pastaneden bir hışımla çıktım ben sana gitmene izin vermedim .diye bağırıyordu ve evet onu gerçekten sinirlendirmiştim .
mutfak yöneticisi ve vardiya saatlerimizi yazan şefimin yanına gittim.
ondan beni 3 buçuk 11 buçuk
akşam pastanesine yazmasını istedim .
gözler büyüdü ve şaşırdı o adamla 2 yıldır hiçbir stajyer çalışamıyor. seni bezdireceğine eminim .bunu yapmamalısın dedi .ama kendime güvenim tamdı ben bu mesleği öğrenecektim hemde herkesin çekindiği o şeften .
akşam vardiyasında ilk günümüz sakin ama bolca getir götürlü bolca azarlamalı geçti .
2. gün: ALLAHIM kafayı yemek üzereyim hiçbir şeyi beğenmiyor.
3.gün: muffin istedi yaptım mükkemmel kabarsın yoksa seni kovmam 2 dk sürer!
keklerim harika kabarır bu seferde çok kabarmış ekmek gibi olmuş deyip azarlar.
ALLAHIM HİÇMİ MENMUN OLMAZ BİR İNSAN OLMUYOR YOKKK!!!!!!!!
ve ilk ağlayış . henüz 3. gün... beni hüngür hüngür ağlatmayı başardı bunu ona belli etmeden yaptım ama anladı moladan döndüğümde yüzünde bir gülümseme vardı...
ağlayan velet ,ağlayan insanları hiç sevmem dedi .
neden bilmiyorum ama artık velet demesine takılmıyorum .... alıştım galiba
günler birbirini kovalarken ben son derece asık suratlı ama müzik zevki bana benzeyen , bu şefle çalışmaya devam ediyordum .
hiçbir tarifi paylaşmıyor öğrenmeme yönelik hiçbir şey yapmıyordu ve bilmece gibi konuşuyordu...
öğrenmeyi öğrenmelisin !
buda ne? adam anamın karnından pastacı doğmamı istiyor resmen!
o her tatlı yaptığında ölçüleri peçeteye yazıyor ve cebinde taşıyordu .
4. aya geldiğimizde ve bana alıştığı için tariflerini sağda solda unutmaya başladı iş yoğunluğundan aniden gelen alakart siparişlerinden dolayı her fırsatı değerlendiriyor ve tüm tarifleri fotoğrafladım.
bir gün izinli olduğu günde, yalnız başıma eksik olan her şeyi yaptım çevreyi tam onun istediği şekilde ayarladım ve gittiğim gün sonunda artık bana boş sebepler yüzünden bağırmayı kesmişti .
evet beni çok ağlatmıştı. ama binlerce kez deneterek doğru tarifler öğretmişti aslında bana......
şimdi birçok şeyi yapıyor ve onun bünyesinde stajım dışında bile ekstra olarak çalışıyor .
Herkes bana küçük şeytan diyor:) gecelerin zalim yargıçları olduk :))))
çok güzel bir bağ kurduk . her olayda birbirimizi korur olduk. ve bundan hiç şikayetçi değil artık öğrendiğimi ve benimle gurur duyduğunu bile söyledi. en son ağladığımdan bu yana her hafta çok işi olmadığında kendi kendine bana yeni tarifeler öğretiyor...
en sevdiğim şeylerin poğaça olduğunu biliyor ve beni kırdığı günler için özür manasında 1 tepsi poğaça bile yaptı biliyor musunuz? :)
gerçekten çabalar ve çalışırsanız aşılmaycak hiçbir şey öğrenilmeyecek hiçbir bilgi yoktur ....
biraz sabır ve gayret ....
hiçbir işe başlamaktan korkmayın deneyin yalnış yapın ...
doğrusunu elbet öğreneceksiniz :)
