|FOR HAPPINESS||TAEKOOK~

|18'.bölüm|

Medyada Taekook'dan gelmiş yeni moment varrr 🙊
___________

Taehyung'un yanından geçip kapıyı yavaşça açtım ve dışarı çıktım.
Taehyung'un dediğini yapacaktım.
Onu arabada bekleyecektim.
Aksi takdirde hiç hoş şeyler olmazdı.

Taehyung'un arabasına geldim ve iç çekerek kapıyı açmak üzereydim ki o Bahçıvan tekrar bana doğru geliyordu.
Yanıma geldi ve konuşmaya başladı.
Kabalık etmemek için gitmesini de söyleyemezdim.

"Evden sesler geliyordu, bir şey mi oldu?"

Ne diyeceğimi bilemedim.Ne de olsa o bir bahçıvandı, aile sohbetlerine karışmaya hakkı yoktu.Ama yine de daha fazlasını söyleyerek kalbini kırmak istemedim.Çünkü kırık bir kalbin acısını en iyi ben bilirdim.

"Her zamanki gibi Bayan Kim işte.."

Sahte bir gülümsemeyle konuşurken Taehyung'un evden çıkıp bizi görmesinden korktum.

"Neyse ben arabaya bineyim Taehyung şimdi gelecek."

Bunu dediğimde elimi tutmak istemişti ki bende elimi geri çekmeye çalıştım ama anında elimi havada yakaladı.

Elimi geri çekmek istedim ki,yüksek sesle konuşmaya başladığında donup kaldım, "Jungkook, neden benden kaçıyorsun? Merak etme, bizi kimse görmeyecek."

Evdekiler duysun diye sesini yükseltmiş gibiydi. Sanki bilerek yapıyordu.Evin kapısı açılırken dışarı çıktığı anda Taehyung'un bize baktığını gördüm.

"Neden bahsettiğinin farkında mısın? Bizi yanlış anlayacaklar.Bırak."

Dediklerimden sonra ışık hızıyla yanımızda olan Taehyung bahçıvana ağzını açması için zaman tanımadan hemen bir yumrukla onu yere devirdi.

Ben şok içinde ağzım açık kalırken bahçıvan kanlı ağzını tutmuş ayağa kalkmaya çalışıyordu.

"Kovuldun! Bundan sonra seni evimin önünden geçerken görmeyeceğim!"

Taehyung tükürürcesine konuştuğunda bahçıvan kahkaha atarak "Bence bunu eşinle çözmelisin, benimle değil. Bana gelen oydu. Ben değil!" dedi, sonlara doğru ciddileşerek.

Taehyung'un gözleri alev alev olurken bana döndü.Sonra tekrar bahçıvana baktı. Onu yere fırlatmış yumruklamaya başlamıştı.

Bahçıvan yerde acı içinde inlerken Taehyung için korktuğum için onları ayırmaya çalıştım.Taehyung'u omzundan tutup geri çekmeye çalıştığımda, beni itti ve adamı dövmeye devam etti.Beni ittiğinde başım döndüğü için dengemi sağlayamayıp yere düştüm.

Düştüğümü gören Taehyung bahçıvanı bırakıp ayağa kalktı.Yanıma gelerek "Ben sana arabada bekle demedim mi?!" dedi.Ayağa kalktım ve "Arabaya biniyordum ama sonra yanıma geldi" dedim.Anlatmak istediğimi tam olarak açıklayamamamın sebebi, olup bitenlerin şokunu bir türlü üzerimden atamamış olmamdı.Bu yüzden Taehyung bana gözlerini devirdi ve "Arabaya bin" dedi.

Korkmuştum.

Tekrar o depoya gideceğimizden korkuyordum.O korkunç duyguları tekrar yaşamaktan korkuyordum.
Taehyung'un tekrar beni orada yalnız bırakmasından korkuyordum.

"Taehyung-" dedim,ama sözümü kesti.
"Sana arabaya bin dedim!"

Titrek nefeslerle arabanın kapısını açıp arabaya oturdum.Taehyung da sürücü koltuğuna oturdu.

Büyük avlu kapılarından çıkıp merkez yola girdik.

Arabada bir süre sessizlik oldu.Başımı pencereye yaslamış gözyaşlarım arasından arabaları sayıyor,Taehyung'sa bazen bana bakıyor sonra tekrar yola odaklanıyordu.