|FOR HAPPINESS||TAEKOOK~

|26'.bölüm|

~Taehyung~

Yerde oturmuş duvara yaslanmış Hoseok'u dinliyordum.
Jimin de Yoongi'nin kucağına oturmuş bizi izliyor, gözlerini açık tutmaya çalışıyordu.

"Bu kavgadan sonra eve hiç gitmedin mi?"

Jin'in Hoseok'un konuşmasını yarıda kesmesi tüm bakışların onun üzerinde olmasına neden oldu.

"Tabii ki gittim.Ama Jungkook yüzüme bakmadan yattı ve uyudu.Evde yokmuşum gibi davranıyor."

Dediğim sözlerle gözlerim istemsizce parmağımdaki yüzüğe gitti.Keşke Jungkook beni hiç tanımasaydı.Belki daha mutlu olabilirdi.

Sabahtan beri oturup düşündüm.
Ne istediğimi düşündüm.
Artık korkmadan değer vermek istiyorum. Beni terk ederler korkusuyla aileme verdiyim değer gibi değil.
Beni bırakır mı diye düşünmeden, sonunda yine yalnız kalırım diye korkmadan güvenmek istiyorum.
Arkadaşlarım olmasına rağmen yine istemsizce kendimi yalnız hissediyorum. Çok yalnızım. Değer vermekten korkuyorum-yine beni bırakır diye..
En kötüsü de bu korkumu kimseye söyleyemiyorum.
Herkes dışımı bilip de yargılıyor
Peki ya içim?
İşte onu kimse merak etmiyor.
Bir kere içimi görseler, duysalar belki anlarlar beni..
Jungkook bana bir kere bile nasılsın diye sorduğun da o kadar mutlu oluyorum ki..ama bir şey söyleyemiyorum.

"Taehyung, neden tekrar daldın?"

Yorgun bir şekilde konuşan Namjoon'a baktım ve yeni uyanmış gibi tekrar etrafıma bakındım.Gerçeğe dönmüş gibiydim.

"Dalmadım. Devam et, ne diyordun?"

Namjoon söylediklerimi göz devirdi ve konuşmaya devam etti.

"Belki de güzel bir parti yapmalıyız ve herkesin önünde Jungkook'a aşkını itiraf etsen diyorum, o zaman kaçacak yeri kalmayacak ve sana başkalarının yanında ters davranacağına da sanmıyorum yani."

Yoongi bunu söylediğinde kaşlarını çattı, "Jungkook'un içtenlikle affetmesine ihtiyacımız var,sahte değil, seni aptal." Dedi.

Haklıydı, Namjoon'un söylediklerini yapsaydık, baskı karşısında sadece sözlü bir affetme olurdu.
Ama benim asıl istediğim o saf kalbin kırılan her parçasını yeniden onarmaktı.

"Bir fikrim var. Hemen eve git ve Jungkook'un dudaklarına yapış."

Yoongi, Hoseok'un sözlerine kaşlarını çattı ve "Terbiyesizlik yapma" dedi.
Yoongi'nin bu tatlı haline karşılıksa Jimin başını geriye atmış Yoongi'nin dudaklarına asılmıştı.

Neye tanık oluyorum böyle..

"Susun!"Namjoon'un bağırmasıyla herkes ona döndü."Aklımda harika bir fikir var."

Namjoon'un böyle konuşması bende barışma umudu uyandırdı.Umarım saçma sapan şeyler düşünmemiştir.

"Taehyung, yeni evine gidiyoruz, kalk!"

Her şeyi tek tek anlatması sinirlerimi bozuyordu."Namjoon, planın nedir? şimdiden söyle"

"Kapa çeneni, herkes arabalara"

Namjoon hep böyleydi.Bir plan yaparsa kendini bir mafya sanırdı.Rolünün içine hemen giriyordu.

"Macerayı seviyorum"

Jimin'in sözleri herkesi güldürmüştü.
Komik olmasa bile.
Çünkü herkesin psikolojisi bozuktu artık..

Namjoon'un bize anlatacağı plana güvenerek (planın ne olduğunu daha bilmeden) bir umutla, Üç arabaya ayrıldık ve yeni eve doğru yola çıktık.