[Unicode]
တစ်နေ့၌မင်းနေတံခွန်သည် ဆောင်းမြူနှင်းနှင့်အတူတူ မြို့ထဲသို့ လည်ပတ်ပြီးပြန်လာသည့်နေ့တွင်ဖြစ်သည်။
"အကိုလေး...သခင်ကြီးကအကိုလေးကိုရှာနေပါတယ်"
ပြန်လာသည့်သူ့အား အစေခံမိန်းကလေးသည်မင်းနေတံခွန်၏ ဖိနပ်ကိုချွတ်ပေးရင်းသူ့အားပြောသည်။
"ဘာလုပ်ဖို့လဲ"
ဖခင်ကခေါ်သည်ဟု ပြောသောကြောင့် မင်းနေတံခွန်တစ်ယောက် စိတ်ကမကြည်လင်တော့။
"ပြောစရာရှိလို့ပါတဲ့"
"ကောင်းပြီ...ငါသွားလိုက်မယ်"
မင်းနေတံခွန်သည် အဖေ့၏အခန်းထဲသို့တံခါးကိုအသာခေါက်ပြီး ၀င်သွားလိုက်တော့သည်။
"အဖေ ကျွန်တော့်ကိုခေါ်တယ်ဆို"
"မင်းဘယ်တွေသွားနေတာလဲ...တစ်နေ့လုံးမင်းကို ငါမတွေ့ဘူး"
"အဖေက ကျွန်တော့်ကိုဘာအကြောင်းရှိလို့ရှာနေတာလဲ"
"မင်းကိုငါအသိပေးစရာရှိလို့....မင်းဆောင်းမြူနှင်းနဲ့အခုချက်ချင်းအဆက်ဖြတ်လိုက်စမ်း မင်းနေတံခွန်..."
ဖခင်၏သူ့အားပြောသောအသံသည်
အေးစက်၍ခံထန်နေခဲ့သည်။
"အဖေဒီအကြောင်းဆိုဆက်မပြော...."
သူ့၏စကားမဆုံးခင်မှာပင် ဖခင်ဖြစ်သူသည်သူ့၏စကားကိုဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
"မင်းကိုအင်္ဂလန်ကသူဌေးကြီးရဲ့သမီး
အယ်လာရီနဲ့ ငါပေးစားမှာမို့ အခုချက်ချင်းသူနဲ့ အဆက်ဖြတ်လိုက်"
"အဖေ...!"
မင်းနေတံခွန်၏အသံသည် အက်ကွဲစွာပါပင်။ အဖေ့ကိုသူကျယ်လောင်စွာ အော်လိုက်သည်။ ဒါကိုတောင်အဖေ့ကမမှု့ပါဘူး။
"ကျွန်တော်မသိဘဲနဲ့ ဘာလို့အဖေ့သဘောနဲ့အဲ့လိုတွေလုပ်နေရတာလဲ"
"မင်းကငါ့သားပဲလေ...ငါ့မှာမင်းကိုကြိုက်သလို စီစဉ်ပိုင်ခွင့်ရှိတယ်"
"မှားတယ်...မရှိဘူး...လုံး၀မရှိဘူး...!
အဖေ့ရဲ့လောဘတစ်ခုနဲ့ ကျွန်တော်ကိုအဲ့လိုလုပ်ပိုင်ခွင့် လုံး၀က်ိုမရှိဘူး!!"
ESTÁS LEYENDO
၁၉၇၀သို့လွမ်းချင်း..(U/Z)
Fantasía[Unicode] မဖြစ်နိုင်တဲ့နေရာတစ်ခုမှာ သူတို့ချစ်ခဲ့ကြတယ်။ ချစ်ခြင်းတရားတွေကတော့စစ်မှန်ခဲ့ပေမဲ့။ မဖြစ်နိုင်ခြင်းတွေက...။ 1970သို့ မထင်မှတ်ပဲအချိန်ခရီးသွားခဲ့ရတဲ့ဇာတ်လမ်းလေးဖြစ်ပါတယ်။ အထင်မှတ်ပဲရောက်သွားတဲ့နေရာမှာသူမဟာဘယ်လိုများဖြစ်နေခဲ့မလဲ။ အနာဂတ်သို့ပ...
