Diğer Dünya Fısıltısı

§1§

---------------------------------DDF------------------------------------

Sabah annemin bağırışları ile uyandım . Vera'ya bağırıyordu neyse ki bana değil . Kalkıp lavaboya gittim . Geri döndüğümde saate bakınca bi endişe doğdu içime . Çıkma saatimiz neredeyse yaklaşıyordu ve benim valizim bile hazır değildi henüz .Hızlıca dolabımın kapağını açıp giysilerimi doldurmaya başladım valizime .

Annem kapıya gelip ," Hazırlanmadın mı daha Arya, kaç saat oldu sen uyanalı? Ben kimlerle uğraşıyorum böyle!" söylenip ben cevap bile veremeden gitti . Sanırım annem beni uyandırmıştı ama ben tekrar uyumuştum . Neyse ki tamamen hazırlıksız değildim.Giysi valizim hariç diğer valizleri hazırlamıştım. 

Üstüme kıyafetleri giyip suratıma bir şeyler şurup valizlerimi alıp aşağıya indim . Babam gazetesini okurken Vera ağzına bir şeyler tıkmak için uğraşıyordu . Babam ayağa kalkıp ceketini giyerken, "Yolda bir şeyler yersin şuan çıkmamız lazım kapılar 7.30'da kapanacak , hadi ." diyip kapıya ilerledi."Sana da günaydın " diye mırıldandım ağzımın içinden  . Bu olurken Vera hâlâ tıkınacağım diye uğraşıyordu . Güldüm , şu çocuk ve yemek sevdası .

Babamı takip edip valizleri dışarı taşıdım . Babam onları bagaja yerleştirirken arabaya geçip kulaklıklarımı taktım . Vera da kafasını dizlerime koyup yayılmıştı arkaya . Gülümseyip yeşil saçlarını karıştırdım . Kaşlarını çatıp ,"Şunu yapmasan ölürsün değil mi ?" diyip sırıtmaya başladı. Gülümsedim ve camdan dışarıya bakmaya başladım .

Bir fırının önünde durup bir şeyler alıp gelmişti babam . "Al, sormadım ama yersin bunları umarım ." diyip uzattı zeytinli poğaçayı . "Teşekkürler." diyip yemeye başladım . Sormasına gerek yoktu , tam da sevdiğim türden almıştı zaten . Benzinliğin arka tarafındaki gizli  kapıdan okulumuza giden yola girmiştik .  10 dakikalık yol falan kalmıştı artık. Kulaklıklarımı çıkartıp Vera'yı uyandırdım. "Hadi gelmek üzereyiz ." Gözlerini ovalayıp toparlandı .

Araba kapının önünde durduğunda babam valizlerimizi çıkarttı ve bize vedalaşmak için sarılmaya geldi . Kulağıma fısıldamayı da es geçmedi tabii ki . " Okul sana bir şans daha verdiği için çok şanslısın . Ama bir daha böyle bir şey olursa benim okul kadar tolerans göstereceğim izlenimine  sakın kapılma . Görüşürüz . İyi dersler . Seni seviyorum. " diyip ayrıldı benden . Geri cevap veremeden önce Vera'ya da sarılıp arabaya bindi ve gitti .

Vera kolunu omzuma atıp ,"Hâlâ biraz kızgın ama eminim seni özleyince geçip gidecektir . Hadi girelim içeri ." diyip valizleri aldı .

Bilmiyordum açıkçası . Bu sefer çok farklı bir kızgınlığı vardı . Öncekiler gibi değildi hiç yani . Aslında o kadar da kızgın olmasını gerektirecek bir şey de yoktu . Okul bile beni affedebilmişken babamın bu hallerini anlayamıyordum .

Geçen yıl sinirliyken kontrolü kaybedip içi insanlarla dolu olan kafeteryayı ateşe vermiştim . Neredeyse atılıyordum ama okul bana bir şans daha vermeye karar vermişti . Neden olduğunu da anlamıyordum açıkçası.

Okulun kapısından içeri girdiğim anda "fısıltılar" başlamıştı . Bazıları hâlâ nasıl buraya gelebildiğimi sorguluyor bazıları ise ilgi budalası diye söyleniyordu.

Gece arkamdan bana yetişip, " Aptallar. Dedikodu çıktı onlara da ." diyip yanımda ilerlemeye başladı . Sonra yanımdaki abimi fark edip ona dalıp gitti . Eğer elimde valiz olmasaydı alnıma vuracaktım . Ne buluyordu şu yeşil kafada bilmiyordum. Gülümsedim . Ayağı takılıp neredeyse yere düşecekken o gülümseme kahkahaya dönüştü . " Aptal aşık ." diye fısıldadım . Vera, "Kime aşıkmış?"diye etrafa bakınmaya başlamıştı . Yemin ederim ki bir aptal da buydu . Benim abim olduğu gibi Gece'ye de kardeşiymiş gibi davranmaya çalışıyordu. Salak .