အမေက ပြောခဲ့ဖူးတယ် ။ ချွဲဆူဘင်းကပြီးပြည့်စုံစွာနဲ့မွေးဖွားလာခဲ့တဲ့လူမို့လို့ အမြဲတမ်းအတွက် ပြီးပြည့်စုံနေရမယ်တဲ့ ။
လူတွေအကုန်လုံးက သူ့ကိုအားကျနေစေရပြီး ဘယ်သူကမှအထင်အမြင်သေးတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့မကြည့်ရဲတဲ့ အမြဲတမ်းအတွက်တောက်ပနေတဲ့ အဲ့ဒီလိုလူမျိုး ။ အဖေ့လိုလူမျိုး ။
အဲဒါကသူဖြစ်ရမယ့် သူ့ရဲ့ဘဝပဲ . . . ။
အိမ်မက်ဆိုးတွေထဲကလန့်နိုးလာခဲ့ရင်တောင် သူက ထယ်ယန်းအုပ်စုရဲ့အမွေဆက်ခံသူ ၊ C မြို့ရဲ့ဝန်ကြီးချုပ်သားဆိုတာကို သတိရမိတာမို့လို့ မငိုနိုင်ခဲ့ဘူး ။
အမေကပြောခဲ့ဖူးတယ် ။ မျက်ရည်ဆိုတာ အရှုံးသမားတွေရဲ့အကြောင်းပြချက်တဲ့ ။
ချွဲဆူဘင်းမို့လို့ မငိုသင့်ဘူး ။ ကလေး ဘဝထဲက သူမငိုတတ်ခဲ့ဘူး ။
ကလေးဘဝတုန်းကသူနားလည်ခဲ့တာက ငိုရင် ထမင်းမစားရဘဲ အခန်းထဲပိတ်ခံထားရမယ်ဆိုတဲ့အသိလေးတစ်ခုထဲပေမယ့် အခုတော့သူ့အတွက်ငိုကြွေးခြင်းဟာ ရှုံးနိမ့်ခြင်းပဲ ။
ဒါပေမယ့် အမေမသိဘဲနဲ့ အဲ့ဒီလူရဲ့ပခုံးထက်မှာ သူပထမဆုံး ငိုခဲ့ဖူးတယ် ။
ဆုံးရှုံးရမှာကြောက်တဲ့စိတ်တွေ အဲ့ဒီလူနဲ့ထပ်ပြီးမတွေ့ရတော့မှာကြောက်တဲ့စိတ်တွေက မျက်ရည်တွေကိုအနိုင်ယူတယ် ။
အမေ မသင်ထားပေးခဲ့တဲ့ အဲဒီအကြောက်တရားတွေ . . . ။
အရာအားလုံးပိုင်ဆိုင်ထားနိုင်တဲ့သူက အဲ့ဒီလူကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိခဲ့ဘူး ။
သူ့ရဲ့အကြောက်တရားတွေ မျက်ရည်တွေ ပျော်ရွှင်မှုတွေ . . . ။ သူ့ပြီးပြည့်စုံခြင်းအတွက်အဟန့်အတားတွေ ။
အဲဒီခံစားချက်တွေအကုန်လုံးရဲ့ ဖြစ်တည်ရာက အဲ့ဒီလူမို့လို့ သူ ဂျွန်းကိုထားရစ်ခဲ့တာ ။
ချွဲဆူဘင်းဆိုတဲ့ သူ့မှာ အားနည်းချက်မရှိသင့်တာမို့လို့ ။
ချွဲယောန်ဂျွန်းက သူ့ဘဝတစ်ခုလုံးမဖြစ်ခင်မှာ သူအဲဒီလူကိုထားရစ်ခဲ့ဖို့ကြိုးစားခဲ့တယ် ။
YOU ARE READING
𝑂𝑝𝑒𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑆𝑒𝑞𝑢𝑒𝑛𝑐𝑒 •YeonBin•
LosoweThis scene that locked me up , the sequence that's like forever . . .
