1.BÖLÜM GÖK MAVİSİ GÖZLER

123 14 102
                                    


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Lana Del Rey - Dark Paradise
Allan Everett - Fire


oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnn
iyi okumalar🩶


                                        ...

Hayatım boyunca sevgisizlikle savaştım. Ailem, arkadaşlarım, kardeşim, aşk adı altına bile girmeyen eski sevgililerim... Bir insanı kendi ailesi bile sevmiyorsa diğerlerinden sevgi beklemesi çok saçma olmaz mıydı? Sorun bende değil. Eminim. Sevilmemek için ne gibi bir sorunun bende olması gerekirdi ki?

Aile. İki hece dört harf. Sizde neyi temsil ediyor bilmiyorum ama bende bundan ibaret. Ben içimdeki boşlukta tek başıma büyümeye, düşmeye, kalkmaya  alıştım. Kendi yaramı kendim sarandım. Çocukluk anılarımı pek anımsamam tek hatırladığım okulda arkadaşlarım tarafından dışlandığımdı. Hayatının her yerinde dışlanan, sevilmeyen biri olarak her şeyi içimde yaşamıştım. Hiç mi kimsen yok senin derseniz eğer var tabii. Beni asla bırakmayacak iki insan var. Az ama öz. Benim için yeter de artar fazlasında gözüm yok. 

Derinlerden gelen ''İzgi,'' sesiyle gözlerimi irkilerek makyaj aynamdan çektim ve kapıya baktım. Seslenen annemdi. ''Sana sesleniyorum kaç dakikadır duymuyor musun beni?''

''Kusura bakma, dalmışım makyajımı yaparken. Bir şey mi oldu?''

''Bu aralar bir tuhafsın. Gözümden kaçmadı bu halin. Bir an önce kendini toparlasan iyi edersin, bu hallerini şirkette kimse idare etmez. Özellikle de baban, ona göre. Her neyse kahvaltı hazır işini hallet ve aşağı in seni bekliyoruz.'' dedi ve kapıyı çarpıp çıktı.

Aynama döndüm ve burnumdan sesli bir nefes verdim. Rimelimi elime alıp son kat için sürmeye başladım. Nude pembe tonlarındaki rujumu da son kez dudaklarımda gezdirdim ve masamın üstünde duran çantamın içine sıkıştırdım. Dağılan makyaj malzemelerimi de topladıktan sonra odamın içinde bulunan ebeveyn banyoma girip ellerimi güzelce yıkadım.

Son kez boydan aynamdan kendimi süzdüm. Bej rengi yelekli bir takım giymiştim. Sütlü kahve tonlarındaki treçkotumu koluma astım ve açık kahve çok büyük olmayan çantamı elime aldım.  Gayet iyi olduğuma karar verdikten sonra kahvaltı masasına inmek için odamdan çıktım.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MOKİTAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin