"ΒΡΕΧΕΙ ΠΟΥ ΠΑΣ? ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ"
Του φωνάζω καθώς τον βλέπω να ανοίγει την μπαγκαζιέρα της μηχανής και να βγαζει απο μέσα το παντελόνι του. Το φοράει χωρίς εσώρουχο. Το ίδιο κάνει και με τα παπούτσια , δεν βάζει κάλτσες και το ίδιο και με το τζακετ. Δεν βάζει μπλούζα απο κάτω.
"Παμε" μου κάνει ένα αηχο σινιάλο και βλέπω να καβαλά την μηχανή και να φοράει κράνος
"ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ" ουρλιάζω αλλά ο αέρας καθώς κατα ριπας χτυπά τα φύλλα των δεντρων , πνίγει την φωνή μου
"Αν είναι δυνατόν" τσιρίζω μόνη μου τώρα γιατί βλέπω πως δεν εχω και πολλές επιλογές. Τον έχω ανάγκη και δεν έχω που να πάω .
Προχωράω προς εκείνον και ανεβάινω στην μηχανή χωρίς καν να γυρίσει να με κοιτάξει. Το κορμί του φαινεται σε ένταση και η νευρικότητα του μεταφέρεται στο εντονο μαρσάρισμα της μηχανής.
" Θα σκοτωθούμε μην τρεχεις βρεχ-ωωχ"
Έτρεξε. Πολύ.
Περιττό να πω πως κοντευα να λιποθυμίσω στην θεση μου. Αλλά κρατιόμουν γιατί τα νεύρα μου δεν υπήρχαν. Θα τον σκότωνα ειλικρινά. Και μου έχει πει ένα σωρό ψέμματα και πάει να βγει και ο θυμωμένος της υπόθεσης. Και θα μας σκοτώσει και απο πάνω.
Πλησιάζουμε το σπίτι χωρίς να κόψει ταχύτητα. Η βροχή έπεφτε με ταχύτητα ενάντια στο δικό του σώμα. Απορώ πως έβλεπε με το κρανος. Κατέβηκα και πέρασα στην επίθεση. Δεν κατάλαβε καλά ποια είμαι ο Λίσιν. Μάλλον πρέπει να ξαναγνωριστούμε.
"Αν εσύ θέλεις να σκοτωθείς γιατι αυτο σε εξιτάρει, εγώ κάτι τετοια δεν τα θελω . Εχω κοπιασει πολυ για να τα καταφέρω στην ζωή μου για να με σκοτώσει ένας πλούσιος επιδειξίας χειριστικός ψευτης"
λέω όλα τα επίθετα στην σειρα λες και τα φτύνω κατα πάνω του. Απο τα μπερδεμένα μαλλιά του πέφτεί η βροχή στα ζυγωματικά του και απο εκεί οι σταλες κυλούν στο μυώδες γυμνό στέρνο του. Το δερμάτινο τζακετ δειχνει σαν να έχει γίνει ένα δευτερο δέρμα του πάνω στα ογκώδη μπράτσα του , ενώ το παντελόνι του έχει κολλησεί πάνω στον-
"Τι έλεγα?" λεω θυμωμενα χωρίς να έχω χάσει την ένταση της φωνής μου
"Ήσουν στο σημείο που με πρόσβαλλες"λέει με απάθεια αλλά ο τροπος που τα μηλίγγια του πάλλονται στο μέτωπο του με αφήνει να καταλάβω πως και η απαθεια που παει να περάσει είναι κι αυτο ψέμμα. Μια χαρά θυμωμένος είναι όπως εγω. Αυτός χώρις λόγο βεβαια.
