20th train that goes forever

giriş

hosgeldiniz!!!
cok ani bir kararla buradayim✋
(bu fic 20th century girl'den esinlenilmistir
keyifli okumalar❕🤍☁️🐇

✦

en büyük adımlarımla koşarak odamın kapısına dayandım. içimden geçirdiğim tek cümle "lütfen ona bir zarar gelmesin." idi. içeri girdiğim anda birini görememek kalbimin yerinden çıkacağını sanmamı sağladı. dikkatli baktığımda yere uzanmış bir beden ve yatağıma doğru uzatılmış bir çift bacak gördüm. yine en büyük adımlarımı kullanarak kediye benzeyen bu bedenin yanına sokulduğumda korkudan tüm vücudum buz kesmişti.
"haerin, uyan lütfen bu kadar hızlı olmamalı!"
yanımdaki, kulaklıklarını yavaşça çıkarıp tavanı seyretmeye başladı. ne kadar korktuğumu kulaklıkları göremediğimi fark ettiğimde anladım. yavaşça omzuna vurdum.
"korkudan bayıltacaksın beni."
"galiba bayılan tek kişi ben olmayacağım." dedi doğrularak.
"bu sefer kim çaldı o güzel, küçük, hasta kalbini bakalım." onun üzülmesine dayanamazdım hele de narin kalbinin.
"terzide, annemin yanındaydım, annem meşgulken dükkana birisi geldi bende yardım etmeye çalışırken önünde düşüverdim."
"gerçekten aşık olmak için çok yeterli bir olay"
"hanni, dalga geçme! ayrıca dizim kanadığı için yıldızlı yara bandı bile yapıştırdı."
"tamam, bunun için olunabilir." kıskanç birisi değilim sadece yıldızlardan bahsediyoruz.
"aşık falan değilim, hem de formasını ve isim kartını gördüm bizim okuldaymış!"
beyaz atlı prensesimiz çok yakınlarda demek. bulmak zor olmayacak ama uğraşmak istediğimden emin değilim.
"ismi neydi, belki tanıyoruzdur?"
"danielle marsh."

⋆
★

NE DANI MI🤭🤭🧿
bunun serefine gozunuz senlensin amacli dani selca birakiyorum suraya.

DANI NE KADAR DA MUKEMMEL
(kafaniz karisti degil mi✋ daha cok karisacak.
+ olarak tr klavyeyle ve noktalama isaretleriyle yazmak beni yipratti
neyse burunlarinizi hamladim❕🌠