Weg van jou

Hoofdstuk 5

''Probeer dan hé hé.'' Voor de derde keer schop ik de bal tussen zijn voeten door, terwijl het de bedoeling was dat hij ze door de mijne heen schoot. Ik krijg moeite met ademhalen, door de warmte, maar vooral door het harde lachen. Ik pak snel de bal van de grond, zodat hij niet toch die ene panna bij mij kan maken. Ik val neer op het gras en ga even op mijn rug liggen. Ik hijg nog een paar keer na en drink een paar grote slokken uit de bidon. Ook laat ik wat water uit de bidon over mijn hoofd heen gieten om zo even wat af te koelen. Ook Milo is zwaar aan het hijgen naast me. Hij zit op de grond met zijn benen opgetrokken, waarbij hij zowel zijn armen als hoofd op zijn been laat rusten.

''Ik kan niet meer.'' Hoor ik nog net door al dat gehijg door. Ik geef hem de bidon en als ik hem terugkrijg kan ik het niet laten om het laatste beetje water over zijn hoofd heen te gieten. Voor hem een genot, voor mij een beetje plagen. ''Zullen we afkoelen?'' Vraagt hij. Hij trekt zijn shirt over zijn hoofd heen. Ik weet niet of hij dat bedoeld met afkoelen, want dan staat hij hier zo nog naakt. Al vind ik dat geen probleem. ''Zwemmen'' maakt hij duidelijk. ''Ooh ja!'' Knik ik. ''Graag.''

We lopen naar de vaart. Dezelfde als gister, maar dan aan de andere kant. Milo trekt snel de rest van zijn kleding uit en springt met alleen nog sokken en een onderbroek het water in. Ik volg hem, maar duik in plaats van springen. Onder water zwem ik nog een stukje door, totdat ik ongeveer het idee heb dat ik bij Milo ben. Onderwater kun je in ieder geval niks zien door al het modder en troep, tenzij je dichtbij genoeg bent. Ik zie iets wat lijkt op twee benen en een torso. Net voor zijn lichaam zwem ik omhoog, waarbij ik me licht afzet van de bodem. Ik kom net voor zijn gezicht boven water. Onze neuzen die elkaar net niet raken, maar door Milo's schrik deinst hij achteruit en zijn we weer een stukje verder van elkaar verwijderd. Hij begint te lachen, zwemt naar me toe en slaat een sterke arm om me heen, waarbij hij mijn hoofd in een soort houtgreep heeft. ''Au au.'' Kraam ik uit, ook al doet het geen eens een beetje pijn.

Ik hoor Milo weer zacht grinniken en laat me los. Zijn arm beweegt naar mijn onderrug en blijft daar een tijdje zitten. Ik mag niet laten merken dat het me wat doet, dus bijt zacht op mijn lip om zo ook maar iets van een glimlachje te onderdrukken. Hij kijkt me streng aan, wat me het alleen maar moeilijker maakt. Het liefst schreeuw ik naar hem uit het niet te doen, om niet alleen maar harder voor hem te vallen. Hij moest eens weten wat hij allemaal met me doet. Hij zwemt bij me weg, richting de kant. ''Ik ben afgekoeld.'' Is het eerste wat hij zegt zodra hij op de kant zit. Ook meteen de eerste interactie die we weer hebben na die gekke fysieke aanraking van net. Ik vraag me af of hij daar bewust van was. Milo is sowieso van zichzelf al best fysiek aanhankelijk, maar toch geeft het me vraagtekens.

Onderweg naar huis hebben we een ijsje gehaald bij ''Ivar ijscokar'' bij mij om de hoek. Ik had geen geld bij me, dus hij schoot voor. Hij wilde absoluut geen tikkie sturen, zelfs niet tot smekend aan toe. Ik heb wel heerlijk genoten van mijn mango en stracciatella bol. Onderweg hebben we onze wegen gescheiden en hebben we afgesproken vanavond weer te gaan chillen. Weer bij mij thuis.

Ik zet nog geen stap binnen en een geur van bbq overheerst. Ik loop via de woonkamer de achtertuin in en tref daar mijn hele gezin plus mijn tantes aan. Die had ik hier niet verwacht, maar gezellig. ''Hey jongen.'' Mijn tante komt al gelijk op me afgelopen en drukt een kus op mijn wang. Als ze zich omdraait smeer ik die snel af. Mijn andere tante doet precies hetzelfde. Ik pak een campingstoel en zet die tussen mijn tante en Jesse in. Ik krijg al gelijk een bord met daarop een broodje hamburger geserveerd. ''Zelf saus op doen'' maakt mijn vader duidelijk. Ik staar even in het rond. Iedereen heeft al een ronde gehad aan de vieze borden te zien. Mijn moeder is in gesprek met mijn andere tante, Jesse zit met Jaïr te kloten en Ezra helpt mijn vader met het bakken van de nieuwe lading hamburgers en het overige vlees.

Zodra ik een hap van mijn broodje neem begint mijn tante al met vragen stellen. ''Heb je vanmiddag gevoetbald?'' Ik leg uit dat ik vanmiddag met een vriend ben wezen voetballen en dat we het heel gezellig hebben gehad. Daarnaast laat ik mijn schooldiploma aan haar zien, waardoor ze meteen de portemonnee erbij pakt. Ik moet lachen en wil de tien euro vriendelijk weigeren, maar dat is geen optie en geloof me bij mijn tante al helemaal niet.

''Lekker gevoetbald met Milo?'' Vraagt mijn moeder nu ze eindelijk uit gesprek is met tante Griselda. Ik knik. ''Mila?'' Griselde wurmt zich gelijk in het gesprek, waarna ook mijn andere tante zich erin wurmt. ''Is dat je vriendinnetje vraagt ze?'' Jaïr en Jesse lachen me uit en ik hoor Ezra ook zacht achter me giechelen. ''Nee Milo, een vriend van me.'' Verbeter ik. Mijn tantes lijken niet echt van het onderwerp ''vriendinnetje'' af te willen gaan. ''Maar heb je dan een vriendinnetje?'' Ik schud mijn hoofd. ''Nee die heb ik niet.'' Mijn moeder kijkt me ook vragend aan. Die is ook nieuwsgierig. Ik vertel haar normaal gesproken nooit iets over mijn relaties. Niet dat ik die heb gehad. Ik heb nog maar twee keer gezoend. Wel eens contact gehad met een meisje, toen dat over was kreeg ik gevoelens voor Milo. Dat was ook het moment dat ik erachter kwam dat ik ook op jongens kon vallen.

Gelukkig is mijn vader eindelijk bij het gezelschap komen zitten en heeft me daarbij ook meteen uit deze situatie geholpen. Het gaat heel ergens anders over. Waarover kan ik niet vertellen, doordat ik afdwaal naar mijn gedachtes. Straks komt Milo hier. Wat we gaan doen weet ik nog niet. Maar ik heb er zin in. Echt heel veel zin.