Weg van jou

Hoofdstuk 27

''En kijk maar'' Beveelt mijn moeder me na een hele lange tijd mijn ogen gesloten te moeten houden. Ik mocht namelijk al die tijd niks van de locatie van het feest afweten, maar vandaag is de dag. ''Wow'' Is het enige dat uit mij komt. Het is een heel groot landhuis met een nog groter grond met tuin. Het is perfect voor een feest, wat zeg ik, voor een bruiloft is het al mooi. Overal hangen slingers, ballonen en ik zie ook de hapjes al klaar staan. ''Wauw'' Ezra die net achter me aan kwam ziet het nu ook voor het eerst. ''Het is prachtig mam. Goed geregeld.'' Laat ik weten.

De visite kon al vanaf vier komen en nu het kwart over vier is, zijn er al aardig veel mensen aanwezig. Ik spreek Natanja, een nichtje die ik al lang niet meer had gesproken, maar nu ook inmiddels al iets in de twintig is. Het is gezellig hier met de familie, maar stiekem ben ik nog aan het wachten op een specialer iemand. ''Matthyas'' Mijn oma roept mijn naam en kijkt zoekend in het rond. Ik steek mijn hand op zodat ze weet dat ik hier sta. Ze ziet me eindelijk en wenkt me naar haar toe te komen. Ze feliciteert me en drukt me een envelop in de hand. Daarnaast nog een natte zoen op mijn wang, heerlijk.

Net wanneer ik weer naar Natanja toe wil lopen om ons gesprek voort te zetten word ik afgeleid door de nieuwe visite die binnenkomt. Ik zie een paar bekende gezichten, maar geen familie. ''Heren'' Ik kom op ze aflopen en geef ze allen een boks. Raoul draagt een grote doos bij zich, die ik voor nu even nog negeer. Het liefst omhels ik Milo even, maar om niet opvallend te doen geef ik ook hem een boks. ''We hebben een cadeau voor je'' Legt Raoul uit. ''Van ons vieren voor jou'' Ik lach en bekijk even het cadeau. Het is niet klein, enorm zelfs. ''Pak uit dan'' Stoot Koen me aan. ''Ja, tuurlijk''

Ik heb een Keyboard gekregen. Heel random, maar ooit in een ver verleden heb ik ze verteld dat ik dat kon bespelen. Dus ze zullen het vast daarom hebben gegeven. Wel erg lief in ieder geval. Ik bied ze een biertje aan en ook ik zelf neem er één. We gaan met z'n allen wat meer achter in de tuin zitten. Daar staat een grote lounchebank met in het midden een vuurkorf, waarvan ik hoop dat die vanavond aangaat. Niet alleen mijn vrienden, maar ook die van Jesse en Jaïr zijn hier komen zitten. Koen lijkt het goed te vinden met een vriend van Jesse. Er is nu echt een soort verdeling ontstaan. Helemaal achter in de tuin vinden de tieners plaats en voor op het vlonder vinden de volwassenen, oudjes en mijn jongere neefjes en nichtjes plaats.

Naarmate de tijd verstrijkt, naarmate iedereen wat chiller wordt. Het lijkt allemaal niet zoveel meer te boeien en iedereen praat wel met iedereen. Het is inmiddels gaan schemeren en de gezellige lichtjes die voor sfeer zorgen staan al aan. We nemen nog een biertje en proosten met z'n allen op onze verjaardag. Mijn moeder brengt een nieuwe lading met hapjes, die zoals gewoonlijk ook alweer zomaar op is. Ik neem een nieuw krat vanuit de schuur hier mee naartoe om voor iedereen een nieuwe biertje te zorgen. Zuipen mag nu we iets vieren.

Mijn vader komt met hout en aanmaakblokjes aanzetten. En Ezra is samen met mijn neefje met hem mee komen lopen. ''Als je deze vasthoudt'' Mijn vader geeft een instructie aan Ezra wat hij met het aanmaakblokje moet doen. Hij wilde heel graag het vuur aansteken. Milan, mijn neefje is bij Jesse op schoot gaan zitten en staart met open mond naar hoe het vuur aan wordt gestoken. ''Yes!!'' Gilt Ezra blij wanneer het vuur eindelijk aan is. Mijn vader geeft hem een high-five. Mijn tante, de moeder van Milan, komt met een grote zak marshmallows aanzetten. Milan is de eerste die dan ook een marshmallow in handen heeft.

''Mag ik hier zitten?'' Vraagt Ezra lief aan Milo en wijst daarmee naar Milo's schoot. ''Natuurlijk'' Ezra klimt bij hem op schoot. Vanaf een afstandje zie ik het gebeuren en het is één van de schattigste dingen die ik in tijden heb gezien. Ik zie aan ze dat ze het koud hebben, dus haal ik snel een deken om die aan ze te geven. Ook haal ik dekens voor de anderen of voor wie het ook maar koud heb mag hebben. Ik leg het deken over hun schoot en trek daarmee ook gelijk de aandacht van hun beide. ''Hey liefie'' Groet ik Milo zacht. Ezra mag het horen. Hij glimlacht en kijkt voor een seconde langs me heen. ''Bedankt voor het deken'' Klinkt hij zacht en likt zijn tanden. Een glimlach kan ik niet onderdrukken. Hij ziet er zo onschuldig uit nu.