MÜHÜR SOKAĞI

1.

ÖNEMLİİ!!!
Arkadaşlar merhaba ben bu kitabı yazmaya başlayalı 3,4 yıl oldu sanırım. Ama sürekli bir değişiklik yapma halindeydim içime sinmeyen birşeyler oldu hep, yıllar sonra artık yayınlamak istedim. Üzerinde çok çalıştım sizlerinde beğeneceğini düşünüyorum. Bana destek vermenizi çok isterim. Şimdiden teşekkürler ve iyi okumalar🖤🖤 Umarım beğenirsiniz.

________________

Gel bahtımın kar beyazı - Müslüm Gürses
___________________________________________

   13 Kasım

Dakikalardır yürüdüğüm karanlık yol bitmiş evimin olduğu sokağın başına gelmiştim. Duyduğum seslerle duraksadım.  Yüzüme, hızla yağan yağmura aldırmadan tıpkı diğerlerinde olduğu gibi sokak başındaki sokak lambasına montelenmiş olan büyük hoparlöre baktım. Bir şarkı çalınıyordu.

Işıkları sönük şehrin
Her yer zindan, kapkaranlık
Bir kor gibi bedenimde
Gezer durur bu yalnızlık, gel
Bir kor gibi bedenimde
Gezer durur bu yalnızlık, gel
Çıkıp da gel sürpriz yap
Yüreğime ışık yak
Acımasız, kör bir bıçak
Çekilmiyor bu yalnızlık, gel
Gel bahtımın kar beyazı
Gel canımın can yoldaşı
Gel bitsin bu zalim sızı
Çekilmiyor bu yalnızlık, gel
...

Ama ses sadece ondan gelmiyordu, diğer sese kulak verdim. Çığlık. Acı bir feryad.
Kafamı hoparlörden çekip sokağın sonuna baktım. Her iki sesinde geldiği yere. Yağmurun altında daha fazla beklemeyip sokağın içine doğru ilerledim, ilerledim ve her adımımda sesler biraz daha fazla doldu kulağıma, evimin önüne gelince durdum. Şarkının sesi arttı aynı anda çığlıklarda. Hangisiyle hangisini bastırmaya çalışıyorlardı. Ya da sadece sokakta her zaman olduğu gibi şarkı dinleniyor ve dinletiliyordu ama bugün ona ek olarak çığlıklarda eşlik ediyordu şarkıya. Bu sokakta neredeyse hergün şarkı çalardı. Sokaktaki tüm elektrik direklerine bağlı hoparlörler vardı. Kimin açtığını niye açtığını yada kime açtığını bilmiyordum, ama sanki açan kişi... üzgündü. Hüzünlü şarkılar sarıyordu sokağın dört bir yanını. Sanki sesini duyurmak istiyordu birilerine şarkılara sığınarak. Çalan şarkıya kulak kesildim tekrar 'Gel' diyordu 'Gel bahtımın kar beyazı'Kim? Kime? Bu şarkılar kimler için yazılıyordu sahi. Kimler bu denli sevilmeyi hak ediyordu. Ne kadar şanslılar yada şanssız... bilinmez.

Benim için bir şarkı yazılmamıştır. Ama belki de benim için dinleniyordur. Kim bilir?

Şarkının sesi beni uyarırcasına biraz daha arttı, hızlıca kapıyı açıp içeri girdim. Oraya bakmam doğru değildi. Evet bugün orda birşey oluyordu ama ben buna karışamazdım. Çünkü sokağın kuralları böyle gerektiriyordu.İstemeyerek geldiğim ve hala istemeyerek yaşadığım bu sokağın kuralları. 'Mühür sokağı''nın kuralları.

°°°°°°
  1 Ay Önce

Okuldan sonra arkadaşlarımla gittiğim kafeden çıkıp çağırdığım taksiye bindim. Taksiciye adresi söyleyip dışarıyı seyretmeye başladım. Kış mevsiminin ve saatin geçliğininde  verdiği etkiyle sokaklar neredeyse boştu. Biraz tedirgin olmuştum geç saate kadar kafede oturmam pek iyi olmadı. İnsan karışan birisi olmayınca biraz rahat oluyordu tabi. Burukça gülümsedim. Keşke bana karışan birileri olsaydı hayatımda.
"Geldik."
Kendimi toparlayıp ücreti ödedikten sonra taksiden inip evime doğru yürümeye başladım aynı zamanda çantamdan anahtarlarımı çıkarmaya çalışıyordum. Kapının önüne geldiğimde gördüğüm şeyle durdum. Evimin kapısı açıktı! Evde birimi vardı!
Ne yapacağımı bilemesemde hızla eve girdim. Her yer darmadağındı, anın şokunu bile atlatamadan üzerime doğru gelen iri yarı bedeni görünce çığlık attım. Ben daha ne olduğunu anlamadan adam üstüme koşup beni iterek evden kaçıp gitmişti. İtilmenin etkisiyle kafamı köşedeki konsola çarpıp yere düştüm. Sonrası ise karanlık.