MÜHÜR SOKAĞI

12.

Upuzuuuun bir bölüm geldi. Keyifli okumalar 🖤

Bu bölüm BensahteyimKarde'e bir an önce sağlıkla aramıza dönmen dileğiyle 💖
___________________________________________

Yazardan;

  02. 07. 2007

Küçük çocuk annesinin ona ninni okumasına rağmen uyuyamıyordu. Serra küçük oğlunu uyutmak için bir sürü şey denese de oğlu onu bir türlü dinlemiyordu.
"Annecim ama uyuyamazsan uykunu alamazsın ve yarın okulda derslerini anlayamazsın." dedi bir umut belki oğlu dinler diye ama yaramaz oğlunun onu dinlemeye niyeti yoktu.
"Yanımda kalmanı istiyorum anne."
Serra oğluna kızar gibi numaradan kaşlarını çattı,
"Birkaç ay sonra 11 yaşına gireceksin sen artık büyüdün. Hala yanında kalmamı mı istiyorsun."

Her ne kadar büyüdüğünü söylesede onun gözünde hep küçücük olan oğlu dudaklarını büzünce dayanamayan Serra biricik oğlunun iki yanağından da kocaman öptü.
"Ama benim artık gitmem lazım. Sende mışıl mışıl uyuyacaksın tamam mı, anneni üzmek mi istiyorsun."

Küçük çocuk hızla başını iki yana salladı, o annesinin üzülmesine hiç dayanamazdı ki.
Serra son kez oğlunu öptükten sonra ayağa kalkıp kapıya doğru giderken oğlunun naif sesiyle duraksadı.
"Kapıyı açık bırakabilir misin anne."

Serra oğlunun bu isteğini gülerek onayladı ve ışıkları söndürdükten sonra kapıyı kapatmadan odadan çıkıp gitti. Genç kadın oğlunun hala kapı açık bir şekilde uyumasını korktuğu için yaptığını sanırken, küçük oğlu her gece olduğu gibi bu gecede eve kör kütük sarhoş gelecek olan üvey babası annesine zarar verirse sesleri hemen duyup uyanacaktı ve küçük boyu ve minik ellerine rağmen annesinin imdadına yetişip onu kurtarmak için çabalayacaktı, her ne kadar kendinden kat kat iri adama baş gelemesede...

İşte bu yüzden her gece kapısı açık uyuyordu.

°°°°°°

  GÜNÜMÜZ;

Efsa YİĞİT;

Sır neydi?
Bir sır kaç kişi tarafından bilinirse saklı kalırdı?
Bir. İki...

Ya da sırlar saklı kalır mıydı?
Ben söyleyeyim kalmaz.

Sırlar ergeç ortaya çıkar, az kişinin bilmesi ise sadece zamanını uzatırdı.
Sır bizim içimizde gizli olan şeydir bizden başka bir kişi bile biliyorsa o artık sır değildir. O artık bize karşı kullanılacak olan bir kozdur.

Mühür sokağı bir sır mıydı?

Bu sokağın içinde saklı olan onlarca sır vardı ama sokak hiç sır olmamıştı.
Sadece sıradan insanların bilmediği gizli bir yerdi. Öğrenilmesi imkansız değildi.

Peki ben...
Ben bir sırmışım artık ortaya çıkmışım.

Hayal meyal hatırlıyordum da ben on yaşımdayken, bir gün okuldan geldiğimde annem ve babamın mutfakta sessizce birşeyler konuştuğunu görmüştüm ve onları dinlemeye çalışmıştım ama çok sessiz konuştukları için birşey anlayamamıştım aradan sadece kendi ismimi seçebilmiştim ve bu beni daha da meraklandırmıştı. Ben inatla onları dinlemeye çalışırken annem beni fark etmişti ve her zaman olduğu gibi hemen susmuşlardı. Tabi ben küçükken şuankinden daha da meraklı biri olduğum için şüpheyle işaret parmağımı hava sallayarak,
"Siz benden ne saklıyorsunuz bakalım" diye sormuştum babam beni kucaklayarak dizlerine oturtup her zaman ki şefkatiyle saçlarımı okşuyordu ama bir yandan da sanki şefkat gösteren o değilmiş gibi sahte bir şekilde kaşlarını çatmıştı,
"Sen yine bizi mi dinliyorsun bakalım. Ben sana demedim mi kapı dinlemek ayıp diye."
Babamın her ne kadar kızmadığını bilsemde bende numaradan üzülmüş gibi dudaklarımı büzmüştüm,
"Ama baba siz hep annemle böyle gizli gizli konuşuyorsunuz bana anlatmıyorsunuz ben merak ediyorum."