MÜHÜR SOKAĞI

3.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfennn.
Düşüncelerinizi merakla bekliyorum.

Bir ömür yetmez - Müslüm Gürses
___________________________________________

Karşımda gözlerini bile kırpmadan bana bakan adamla gözlerimiz birleştiğinde sanki bir an içimden bir ürperti geçti. İstemsiz bir şekilde ondan gözlerimi alamıyordum. Sanki...bunu o sağlıyordu.
Zorda olsa gözlerimi ondan çekip Batu'ya baktım
Batu ayaklanmış bana başıyla kapıyı işaret ediyordu. Bende hızla kalkıp masadakilere döndüm.
"Ben bir lavaboya gidip geliyorum."
Kimsenin birşey söylemesine izin vermeden masadan ayrıldım. Ben giderken sokaktaki herkes gözlerini bana çevirmişti, hicbiriyle göz teması kurmadan yürümeye devam ettim. Kapıdan çıktığımda Batu'nın kolumdan çekistirmesiyle barın arka tarafına geldik. Batu sinirle önümde durdu.
"Burda ne işin var Efsa senin?"
Anlayan gözlerle Batuya baktım sanki ona haber vermemişim gibi davranıyordu.
"Batu sana dedim ya arkadaşlarımla
geleceğim diye. Tamam dedin sende."
"Efsa,tamam zaten ona birşey demedim. Ama buraya gelemezsiniz kimse gelemez... siz nasıl girdiniz buraya?"
Neden hiçbir yere giremiyorduk!
Bu iş artık canımı sıkıyordu.
"Efsa burda olamazsın ne sen ne de o arkadaşların burda olamaz. Gidip eşyalarını alıp gel eve gidiyorsun."

"Batu ne oluyor Allah aşkına arkadaşlarım içerde nasıl giderim?"

"Eve gidiyorsun dedim burda olman doğru değil hele de bugün. Git çabuk arkadaşlarına birşeyler uydur gel ve birşey çaktırma."

Oflayıp içeri girdim cidden bıktım. Burası o sokak değil bir bar niye burada olamıyorum. Bu sokak ve sokaktakiler iyice sinirimi bozuyordu.
İçeri girip o masadaki herkese ters bakışlar atarak sinirle kendi masama ilerledim.
"Kusura bakmayın benim hemen kalkmam lazım. Başka zaman tekrar birşeyler yaparız."
Çantamı aldım ve montumu üzerime geçirdim.
Timuçin, "Bir sorun mu vardı?"
Evet sanane!
Okan yanıma gelip kolumu tuttu.
"Hayırdır böyle pat diye bir şey yok dimi?"
Kafamı çevirip Zeynep'e baktım kafası şimdiden bir milyondu.

"Yok Okan kuzenim küçük bir kaza geçirmiş onun yanına gideceğim. Sen Zeynep'e göz kulak ol lütfen."

Kimsenin birşey demesine izin vermeden dışarı çıkıp barın arka kısmına ilerledim, Batu sıkıntıyla bir ileri bir geri gidip duruyordu. Bir sorun vardı, birşeyde anlamıyorum onu bu kadar telaşlandıran ne olmuş olabilir.
"Batu ne oluyor, bak korkuyorum."
Batu durup hafifçe kolumu tuttu.
"Korkma güzelim. Sen şimdi eve geç ben gelince konuşuruz."

"Sen götürmeyecek misin beni?"

"Hayır bak şuradaki arabayı görüyor musun?"elini uzatıp bir arabayı gösterdi arabaya dönüp baktığımda aynı anda arabanın dörtlükleri yanıp söndü. Başımla onayladım.
"Mühürcü...o seni eve bırakacak."
Mühürcü beni eve bırakacak!
Oda mı buradaydı yani. Masada daha önce görmediğim, gözlerini dikmiş bana bakan adam vardı sedece. Yani eğer o mühürcü ise şimdi o mu beni götürecekti.

"Batu, sen niye götürmüyorsun beni?"

"Güzelim benim burda isim var merak etme sadece seni eve bırakacak. Ben işimi halledip hemen geleceğim tamam mı?"
Sıkıntıyla başımı salladım, niyeyse onunla gitmek istemiyordum ama başka çarem yok gibi duruyordu.
Batu eliyle beni ilerletince bende arabaya doğru ilerledim.
Öne mi binmeliydim, arkaya mı?
İçimde ki bu tedirginlik ne?
Hala nereye oturacağıma karar veremezken içerden ön kapı açıldı. Derin bir nefes alıp kapıyı daha da açıp oturdum. Kısa bir an yüzüne baktığımda içerde ki o adam olduğunu gördüm. Şaşkınlıkla bir an duraksasamda kendimi hızlıca toparlayıp koltuğa yerleştim.
Evet o adam gerçekten de mühürcüymüş.
Ben yerleşince oda arabayı çalıştırdı.
Çantamı dizlerimi yerleştirip ellerimi üzerine koydum.
Ellerim titriyor! Hayır, sakin ol Efsa sakin ol. O sadece seni eve bırakacak hem adam gözlerini çevirip sana bakmadı bile.
Arabada çıt çıkmıyordu. Sadece nefeslerimiz duyuluyordu.
Batu bu kadar sinirlendiği için onlara göre benim bilmediğim yanlış! birşey yapmıştım sanırım ve bu şuan yanımda oturan bu adamın kurallarını çiğneyecek birseyse ve ya bana ceza verecekse.
Sakinim, sakinim...