Bücür

1-Kayıp

Gözümü açtığımda canımı yakan bi güneş ışığıyla karşılaşmam hiç şaşırtıcı olmadı. Hissettiğim tek şey gögüsümdeki ve başımın içindeki tarif edilemeyecek kadar şiddetli olan lanet ağrıdı. Gözlerimi tekrar açmaya çalıştığımda göz kapaklarımın benden daha ağır olduğunu düşünmeden edemedim. Kolumda bi ağırlık hissetmemle beraber kafamı yan tarafıma çevirdim, başını koluma dayanmış biri duruyordu. Arkasında da bana bakan mavi bir çift göz.

Tanımadığım kızın söylediği kelimeyle beklenti ve rahatlama duydum. "Uyanıyor.".

Evet uyanmıştım, neden uyuyordum ; yanımdaki kızla bu yakışıklı kimdi neden bu inanılmaz ağrılarım vardı, neden bu kızı hatırlamıyordum.

Tanımadığım kız hemen doktoru çağırdı doktor elinde tuttuğu garip ışıklı şeyi gözüme tutarken canımın acıdığını hissettim. Doktor adımı sordu...

CEVAP VEREMEDİM. .

Adımı sormuştu fakat cevap veremedim. Hatırlamıyorum adımı , neden bu hastane yatağında olduğumu, yanimdakilerin kim olduklarını, HATIRLAMIYORDUM.

Ve gözlerim tekrar kapandı.

Uyandığımda mavi gözlü kız elimi tutuyordu fakat o çocuğu görememiştim. Kız "iyimisin? " diye sordu. Kafamı evet anlamında salladıktan sonra "Ben Asya" dedi

"Senin de adın Arya, kimliğinde yazıyordu" dedi

Dudaklarımı ağrılarımdan dolayı güçlükle aralayıp "sen kimsin? " dedim

Kız "Bir kaza geçirdin seni ormanın içinde ağaca çarpmış bi arabadan çıkardık,burdaki çocukta abimdi,bizden korkma tamam mı?" dedi adının Asya olduğunu öğrendiğim kız çok saf, masum ve Şirin gözüküyordu insana güven veren bi sesi olduğuna yemin edebilirim fakat şuan bunları düşünecek kadar yorgun ve ağrı içinde hissettiğim vücudum yüzünden göz kapaklarımı açık tutmak çok zor oldu.

'Ben neden burdayım soy adım ne, kimin kızıyım, diye kendi kendime düşünerek endişeye kapıldım.Kimliğim yandığı için sadece adımı okuyabilmişlerdi. Hiç birşey hatırlamıyordum adımı,dış görünüşümü dahi hatırlamıyordum. Oda kapısı açıldı ve uyandığımda başını kolumda bulduğum çocuk içeri girdi "Asya müsait mi ?" Diye seslenerek gelen çocuğun düşünceli bir o kadar da nazik olduğu izlenimini duymuştum. "Selam bücür. Ben Kaya" dedi . Adı Kaya'ymiş . Odun. Adıyla tam uyuşmuş işte adıyla , sensin bücür. Hıh. Daha seni tanımıyorum bile . Bücürmüş. Sensin bücür. (Pek te bücür sayılmaz ya tahminen 1.90 boya sahip olarak.) Neyse..

Kaya'ya "Bücür mü? " diye sorgularken. Asya " Aabiiğğ" diye sitemli bir tepkide bulunmuştu. Kaya " İyi misin ? " diye sorduktan sonra "Siz kimsiniz? neden hiç bişey hatırlamıyorum? neden burdayım?"diye endişeyle sorularımı sıraladım...

Kaya dudaklarını aralığında güvende olduğumu hissettirmek amacıyla elini omzuma koydu ve sözcükler sakin bir şekilde dudaklarından dökülmeye başladı "Bak bücür" dedi .

Hoppala yine bücür olduk! İyimi! Kaya'ya ters ters bakarken, beni takmayıp konuşmaya devam etti.

"Deli gibi hız yapıp ormanda bir ağaca toslamışsın Asya ile ormanın yanından geçerken arabadan çıkan dumanı gördük ve yardıma geldik seni arabadan çıkardığımızda baygındın.

Ve ..

sonra Araban havaya fırladı. Görevliler sadece koltuk altına düşen kimliğini bulabildiler. Adının Arya olduğunu öğrendik ailen ve seninle ilgili adın dışında hiç bir bilgimiz yok." Çaresiz bakışlara cümlelerine devam ederken gözlerimin dolduğunu hissettim. "Bildiğimize göre hafızan yerinde değilmiş. Bize güven neler olduğunu hatırlıyor musun bücür ?" Dedi Kaya

Hayır anlamında başımı iki yanıma salladım Asya güven veren bir şekilde elimi tutarken, Kaya ona sordular şekilde baktı . Ve devam etti .. " Fazla hız yapıp o güzelim arabanı hurdaya çevirmenin cezazını hafızan yerine gelene kadar bizimle yaşamakla ödemek zorundasın bücür !" Dedi ve odadan çıktı... Ellerim titriyordu hafızamı, geçmişimi , hayatımı ,kendimi kaybetmiş gibi hissediyordum...