Baş Belası Gelin

♥️ Bölüm 7

Merhaba arkadaslar not aşağıda iyi okumalar :)

Ege ile kahvaltımızı edip kalkmıştık. Şuan bir bankta oturmuş boş gözlerle denizi izliyoruz. Burada oturalı bir saatten fazla oldu ama tek kelime konuşmadık. Ege de bu sessizliğin sıkıcı olduğunu anlamış olacak ki bana dönerek

-" Ben hala anlamış değilim. Baban nasıl bu kadar acımasız olabiliyor ? Hadi onu bırak annen hiç mi bir şey yapmadı ? "Anne dediğinde boğazımda bir yumru oluştu. Sakın Derin ! Sakın ağlama ! Olmaz ! Dışardasın. Boğazımdaki yumruyu yutmaya çalışarak Ege'ye döndüm.

-"Benim a-annem ö-öldü." Bu cümleyi söylediğimde her ne kadar ağlamamak için kendimi sıksam da bir anda ağlamaya başladım. Ege şok olmuşa benziyordu ama şoku çabuk atlattı ve bana sarıldı. Ben de kollarımı ona doladım. O saçlarımı okşarken ben artık hıçkırarak ağlıyordum. Ege bir yandan saçımı okşarken bir yandan da

-" Şişşşt tamam geçti ." Diyetek beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Ağlamalarım artık sessiz iç çekişlere döndüğünde başımı kaldırıp Ege'ye baktım. Yüzünde saf endişe vardı. Ege'yi bu yüzden kendime yakın buluyordum işte. Yapmacık hareketleri yoktu. Sırf bir kızı etkilemek için bile kişiliğinden ödün vermiyordu.

-"Özür dilerim ." Dedim

-" Ne için özür diliyorsun ? Ağladığın için mi ?"

-" Evet. Çok saçma gelecek ama ben ağladığımda özür dilerim alışkanlığım. Babam ben küçükken ben ağladığımda beni döverdi . Ta ki ağlamamı kesip özür dileyene kadar. Küçükken dövüşe başlamadan önce her şeye boyun eğerdim . Dövüşü 15 yaşında öğrendim ve şimdi ise neredeyse profesyonelim. Dört senede ne kadar öğrendiysem artık. Dövüşe başlamamamın nedeni ise babamdı. Her yalan yanlış bir bilgi öğrendiğinde beni dövmeye kalkardı. Bir kez bike beni dinlemeden. 14 yaşına kadar babam tarafından dövüldüm. Dövüşmeyi bu yüzden en kısa zamanda öğrendim ve babam her bana vurmaya kalktığında iyi kötü kendimi savundum ve ben de ona karşılık verdim. Benimle uğraşmak istemediğinden artık bana vurmaktan vazgeçti."

-" Peki ya annen, ne zaman öldü ? Anlatmak istemezsen anlarım." Dedi.

-" Ben doğduğumda ölmüş. Zaten bana hamileyken çok kanaması oluyormuştu. Beni doğurduğunda kalbi dayanmamış . Babam her şeyi yapmaya çalışmış. Ama annem çoktan ölmüş. Doktorlar ellerinden geleni yapmışlar ama hiçbir şey değişmemiş. Babam annemi çok severmişti. Belki de bu yüzden benden nefret ediyordur."

-" Derin saçmalama lütfen ! Senin ne suçun var masum bir bebekmişsin . Hem sen bu dediklerini yani babanın anneni çok sevdiğini felan nereden biliyorsun?"

-" Evin hizmetlisi Ayşe teyze anlatmıştı. Babam beni karşısına alıp konuşacak değil ya . Ayşe teyzeyi çok severdim bana hep destek oldu ama bir gün babam onu işten kovdu . Artık ev gerçekten bunalttı beni ve işte buradayım."

Artık bu konular beni bunaltmaya başlamıştı.

-" Neyse ben sıkıldım bu konulardan artık. Gidelim mi ?" Dedim

-" Bence de gidelim . Üç saattir buradayız." O kadar olmuş mu ya ? Boşvererek ayağa kalktım. Ege de hemen ardımdan kalktı.

-" Biraz yürüyelim mi ? " Dedi. Tamam anlamında kafamı salladım. Ege de kolunu omzuma attı ve yürümeye başladık. Ege'den etkilenmiştim ama Aras'tan daha çok etkilenmiştim. Off nereden çıktı o meymenetsiz gene ya ? Kafamı iki yana sallayarak Aras'ı düşüncelerimden çıkardım. Ben bunları düşünürken biz baya bir yürümüştük. Az ileride pamuk şekerci gördüm. Sırıtarak Ege'ye döndüğümde o da ne yapacağımı anlamış olacak ki bana gülümseyerek bakıyordu. Koşarak pamuk şekerciye gittim. 2 tane pamuk şeker aldım. Parasını verecek iken bir el benden önce davrandı. Elin sahibine baktığımda çatık kaşlı bir Ege beklemiyordum. Ege'yi hiç sinirli görmemiştim. Sanırım parayı benim vereceğime kızdı. Ben de ona dudağımı büzerek baktığımda çatık kaşları yok oldu ve kahkaha atmaya başladı. Ben de ona eşlik ettim. Diğer pamuk şekeri de ona verdim.