Ya! Burası nasıl bir mahalle?
Tam olarak, ilk geldiğimde böyle demistim. Ama bu söz, artık yeni kapı komşumuza aitti. Burada birbirinden farklı insanlar vardı. Ama sanki, aynı Anne'den doğmuş gibi davranan komşulardı. Çünkü burası böyle bir mahalleydi.
Neyse, ben size kendimi tanıtayım. Benim adım, Ayça. Ama genelikle, bana 'Sarı' derler. Yani, burada ki yaşlılar bana öyle seslenirler. Herhalde saçım sarı olduğundandı.
Ben, 17 yaşındayım. Ve burada ki meslek lisesine giden biriyim. Ama beni salak sanmayın! Sadece, ben fen lisesine gitmek istemedim.
"Ayça! Bir daha bu kapıyı kapatma! Bak bakalım görebiliyor musun telefonu?"
ÇAT!!
Kusura bakmayın, kapı açık kalmıştı. Madem konusu geçti. Size Annem'i yani Nüfuse'yi takdim edeyim.
Annem Nüfuse, çok nazik ve kibar bir kadındır. Yani yerine göre diyelim. Annem, 43 yaşında. Ama yaşına bakmayın! Herkes, 'Çok genç görünüyorsun.' Der.
Size, bir başka aile üyesini tanıtayım. Ablam, Alina.
Yaşına göre küçük görünse de, 20 yaşındadır. Tatlı birisidir. O da Annem'e çekti galiba, yerine göre tam bir şeytan'a dönüşüyor. O da benim gibi, meslek lisesine gitti. Çaktırmayın ama çok çapkın birisidir.
Gelelim ailenin diğer üyesine. İkizim, Aden.
Kendisi birazcık saf, sinirli bir kişiliğe sahiptir. Bir kaç kere dolandırıldı. Allah'tan az miktarda paraydı. O da benimle aynı yaşta! Hatta benim ile aynı okla gidiyor.
VEE SİZE BİR BONUSUM VAR. AŞIK OLDUM!!
Sonraki bölümde görüşürüz .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHALLELER KARIŞIK
CasualeMarkete girdim. Annemin istediklerini alıp çıkmak isterken elimdeki toprak içinde olan patates poşetini yere döküldü. patatesler etrafa saçılmıştı. patatesleri almak için yere doğru eğildiğimde o sırada parıl parıl parlayan beyaz spor ayakkabıları...
