6. Bölüm

169 19 1
                                    

Sunghoon'un suratı düşmüştü. Öylece yere bakıyordu. Diyecek bir şeyimde yoktu. Ne diyebilirdim ki? Sunghoon aramızda olan sessizliği bozdu,
— Pekala. Benle ilgili yeterince konuştuk. Senin Jay ile ilişkiniz nasıl?
Diye sordu. Onun derdinden benim derdime geçmemiz hoş olmamıştı. Bu yüzden ona cevap vermedim. Sunghoon konuşmadığımı anlayınca içi çekti ve,
— Pekala Jungwon. Sunoo senden bir gün vazgeçecek. Bende o günü bekliyorum.
Dedi. Bunları söylerken gözlerimin içine bakıyordu. Onun gözlerindeki sevgiyi görmemek imkansızdı. Arkama yaslandım. Arkadaşımı üzgün göremeye katlanamıyordum.
— Sunoo git gide benden uzaklaşıyor Sunghoon. Belki sende ona yakınlaşmaya çalışabilirsin.
Dedim. Sunghoon parıldayan gözlerle bana baktı.
— Emin misin? Neden senden uzaklaşıyor?
Diye sordu. Gülümsedim. Yaptığımız doğru bir şey değildi fakat başka yapacak şeyimiz yoktu,
— Onun yanında hep Jay ile sevgiliymiş gibi davranıyoruz.
Dedim. Sunghoon gözlerini devirip,
— Biliyorum.
Dedi. Öylece kalakaldım. Doğruydu, bunu Sunoo dışında yakın arkadaşlarımın hepsine anlatmıştım. Jake,
— Sunghoon, sende onların yanında Sunoo'ya yakınlaş. Ona deki "bizde Jungwon'u kıskandıralım." Böylece yakınlaşırsınız.
Dedi. Güzel bir fikirdi. Sunghoon'a baktım. Gözleri dalmıştı. Cevap vermiyordu. Onu sarsınca kendine geldi. Bir Jake bir de bana bakıyordu. Hemen ayağa kalktı,
— Ben gidiyorum.
Dedi ve yanımızdan ayrıldı. Jake gülmeye başladı,
— Galiba Sunoo'nun yanına gidiyor.
Dedi. Bende gülümsedim. Bir anda birisi omzuma dokununca irkildim. Kimin geldiğine baktığımda Jay ile karşılaştım. Jay yanıma geçti. Burada ne yapıyordu? Jake gülümseyip duruyordu. Ayağa kalktı,
— Ben gidip Niki'ye yardım etsem iyi olur. Hadi görüşürüz!
Dedi ve gitti. Jay ile yalnız kalmıştık. Kolunu omzuma attı. Öylece duruyorduk. Konuşan yoktu. En sonunda sessizliği böldüm,
— Maçınız ne zaman?
Diye sordum. Jay beni hemen cevapladı,
— 3-4 hafta sonra.
Dedi. Tamam anlamında kafamı salladım. Ona bakıp,
— Jay bu akşam bana gelsene.
Dedim. Bana baktı ve gülümsemeye başladı. Neden gülümsemişti ki? Bana yaklaşıp,
— Olur, gelirim.
Dedi. Neden yaklaşıp söylemişti? Bu çocuğun ne yaptığından en ufak bir fikrim yoktu. Ayağa kalktım,
— Birazdan ders başlar, ben gidiyorum.
Dedim ve onun yanından ayrıldım.

CALL ME BABY | JaywonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin