CALL ME BABY | Jaywon

7. Bölüm

Son derste bitmiş, toparlanıyordum. Çantamı sırtıma attım ve kapıdan çıktım. Jay peşimden geldi.
— Eee... sana gelmiyor muydum? Neden beklemiyorsun?
Diye sordu. Omuz silktim. Jay kaşlarını çattı.
— Neden trip atıyorsun?
Diye sordu. Gözlerim fal taşı gibi açıldı,
— Trip atmıyorum Jay.
Dedim. Yürümeye devam ettik. Jay kabullenmiş gibi durmuyordu. Eve kadar onun yüzünü çektim.

İçeriye girdiğimiz anda Jay beni koltuğa doğru itekledi. Koltuğa uzanınca da benim üstüme çıktı.
— Ne oldu? Anlatacak mısın?
Diye sordu. Bir şey olmamıştı ve buna inanmayan oydu! Hemen,
— Bir şey olmadı ki! Anlamayan sensin.
Dedim. Jay gülerek,
— He öyle mi?
Diye sordu. Sinirden gülmeye başlamıştım. Ona cevap verdim,
— He öyle!
Dedim ve karına bir tekme indirdim. Jay acıyla yere düştü. Arkasından ona bakıp gülmeye devam ettim. Jay bana baktı,
— Galiba oyun istiyorsun sen.
Dedi ve ayağa kalktı. Bana yakınlaşıp beni gıdıklamaya başladı. Bir anda durdu, benim gülmemi seyrediyordu. Gülerek,
— Neye bakıyorsun Jay?
Diye sordum. Jay bir dudaklarıma bir de gözlerimin içine bakıyordu,
— Güzel yüzüne bakıyorum.
Dedim. Gülmem kesilmişti. Gözlerim de fal taşı gibi açılmıştı. Benle neden flört ediyordu? Sadece insan içinde sevgili gibi davranacaktık. Bu düşünce kızarmama sebep oldu. Jay,
— Seni öpebilir miyim Jungwon?
Diye sordu. Şok üstüne şok geçiriyordum. Neyi vardı bu çocuğun? Titrek sesimle,
— İçipte mi geldin Jay?
Diye sordum. Jay güldü,
— Senle birlikte geldim ya Jungwon.
Dedi. Kızarmam ikiye katlandı. Ciddin beni öpmek istiyordu! Jay bir kere daha,
— İznin var mı?
Diye sordu. Tamam anlamında kafamı salladım. Jay gülümsedi ve hızla dudaklarını dudaklarıma değdirdi. Hiç aklıma onunla öpüşeceğimiz gelmezdi. Şimdiyse koltuğa uzanmış, onla öpüşüyordum. Biraz sonra Jay benden ayrıldı.
— Devam edebilir miyim?
Diye sordu. Gülümseyip ona cevap verdim,
— Niye soruyorsun?
Dedim. Jay bu cevabımla beni öpmeye devam etti. Elini göbeğimin üstüne dolaştırıyordu. Bende kollarımı onun omzuna attım. Ellerini kıyafetimden içeriye soktu. Ona bakakaldım. Bunun üzerine Jay de durup,
— İzin verdin ama.
Dedi. Gülümsedim ve Jay devam etti.

Sabah uyandığımda garip bir şekilde yatağımdaydım. Dün akşam her şey koltukta olmamış mıydı? Yan tarafıma baktım Jay orada değildi. Ayağa kalktım. Ve koridora çıktım. Mutfaktan çatal, kaşık sesleri geliyordu. O tarafa gittim. Jay yemek yapıyordu. Onu böyle görmek beni şaşırtmıştı,
— Yemek yapabildiğini bilmiyordum.
Dedim. Jay bana döndü, gülümsedi.
— Bana yardım etsene Jungwon.
Dedi. Onun yanına gidip ona yardım etmeye başladım.

İşimiz bittiği zaman hazırlandık ve okula gitmek için yola çıktık. Ona Sunghoon'un yapacağı plandan bahsetmemin iyi olacağını düşündüm.
— Hey, Jay sana bir şey anlatmalıyım.
Dedim. Jay de,
— Bana her şeyi anlatabilirsin, güzelim
Dedi. Gülümsedim, kızarmaya başlamıştım.
— Böyle yaparak bana ne diyeceğimi unutturacaksın bir gün.
Dedim. Jay güldü ve kolunu omzuma attı. Konuşmaya devam ettim.

Planı anlattıktan sonra Jay kafasını tamam anlamında salladı.
— Senin için sorun yok yani?
Diye sordum. Jay bana bakıp,
— Benim için neden sorun olsun? Sen onu kıskanmadığın sürece sorun yok, güzelim.
Dedi. Gülümsedim ve onun karnına bir yumruk attım,
— Bu "güzelim" kelimesi nereden çıktı?
Diye sordum. Jay güldü ve bana bakarak,
— Güzel kişiye güzelim denmez mi?
Diye sordu. Gülümsedim. Birlikte okula doğru yürümeye devam ettik.