Burak arkadaşımızın söylediği şeyle şaşkınca baka kaldım. Abim,Kerem ve Tarık abi hala konuşuyordu. Bir tek Burak bize bakıyordu. Benim konuşmadığımı gören Emir "sanane lan yapram" dedi. Dediği söze gülecektim ama ifademi topladım.
"Yani bana bişey değilde kızın abisinin yanında da ayıp yani" dedi arkadaş.
Pardon? Ne ima ediyordu bu gevşek? İnşAllah yaralan kan kaybet sonra da sana girecek kana kuduz köpeğin idrarı karışsın.
Amin. Çok amin.
"Ne anlatıyorsun lan sen?" yine benim yerime Emir konuşmuştu çünki benim bir gözüm seğirmeye başlamıştı.
"Yani böyle gizli saklı pek birşey olmuyo"
Bak bana geliyorlar!
O yaniler girsin sana Burak. Araban bozulsunda durak durak sürün Burak.
"Bana bak saçma salak konuşma. Ayşim benim kardeşim. Ve ne konuştuğumuz da seni alakadar etmez."
3lü koltuklar dip dibeydi. Bu yüzden Emir ve Burak kısık sesle konuşuyor, diğerleri de bir bok döndüğünü anlayamıyordu.
Emir'in söylediklerinden sonra bay Durak gözlerini üstümüzde gezdirdi.
O boncuk boncuk gözlerinden misket yapar oynarım çocuk!
Sonra ise ekledi "kusura bakmayın,öyle yakın olunca bişey sandım yani komutanımdan bişey saklanmasını istemem"
O bişeyler de girsin sana Durak.
Bize az önceki şüpheli bakışlarının aksine şuan gayet normal bakan bay Durak'a Emir büyük bir hırsla bakıyordu.
Sakin ol Koçum!
Sakinleşmesi için konuyu dağıttım ve herkesin duya bileceği bir şekilde "ee timin geri kalanı nerede? " diye sordum.
"Onlar da sevgililerinin yanında,malum bu tayfa sap tayfa. Tarık hariç" sağ olsun abim sayesinde bugünde aydınlandım.
Lan! Tarrık abi evli değil miydi? O zaman burada işi neydi?
"Ayşeler köyde daha, yarına anca gelirler"
Diyen Tarrık abi sayesinde daha bi' aydınlandım. Aydınlandığımı belirten bir nida döküldü dudaklarımdan.
Ama üstümde bakışlar hissediyordum. Az önceki gibi bakışlar hatta yeşil yeşil, orman gibi insanı derinliklere sürükleyen bakışlar hissediyordum.
Kafamı sağ tarafıma çevirdiğimde bir çift yeşille karşılaştım. Ancak onun gözleri benim gözlerimin altındaydı.
Neye bakıyordu bu gevşek?!
Emir'in sesi odaya dolunca bakışlarımı bay Duraktan hızla ayırdım ve Emir'in yüzüne baktım.
"Arşın lütfen vurma saplığımı yüzüme. Bak bir anlık gözümün önüne geldi tüm o güzellikler." diyen Emir odadaki herkesin seri katil bakışlarına maruz kalmıştı.
"Çocuklar hoş geldiniz!"
Annem sanki yıllardır bu çocukları görmemiş gibi bir sevinçle karşılarken babam, bıktım sizden bakışlarını atıyordu time.
"Anne yeni çocuklar gelmiş time. Biliyor muydun?" diye sordum. Annem kafasını hayır anlamında salladı.
"Ee tanıştırayım o zaman. Turuncu kafa Kerem, siyah saçlı Burak."
Kerem yüzüne gayet samimi olduğu belli olan bir gülümseme yerleştirdi ve annemle tanıştı. İşin garip yanı Burakta annemle tanışırken samimi bir şekilde gülümsemişti.
Ya da bana öyle gelmiştir. Ya da babamı görünce gülümseyesi tutmuştur.
