Haviye-Meva

karşılaşma

                                            . Haviye- meva

Hayat beni bir yaprak gibi sürekli ordan oraya savuruyordu bende cılız bir yaprak gibi ona ayak  uyduruyordum.

Daha doğrusu uydurmak zorunda kalıyordum.

"Ne kadardır Birliktesiniz " dedi yanimdaki adam sesi oldukça sert çıkıyordu.

Ne kadardır Birliktesiniz değil ne kadardır hapissin olmalıydı

"8 ay"  dedim sonuçta 8 aydır yanındaydım öyle değilmi

Yanımdaki adam kafasını olumlu anlamda sallayıp gülümsedi ama bu gülüşü dalga geçer gibiydi.

"Yani sen bu adamı 8 aydır tanıyamadın mı kızım aptalmısın sen " dedi sesi sonralara doğru oldukça sert çıkmıştı.

Gözlerimi kaçırıp camdan dışarıya çevirdim kafamı ne cevap verecektin buna ,herkesten çok daha iyi tanıyorum cevabını vermem yeterliydi aslında.

Acaba yanında zorla tutuyordu desem bana yardımcı olur muydu.

Şu an nereye gittiğimi bile bilmiyordum ki onlar her şeyi anlatsam belki onlar da Yiğit gibi insanlardı.

Cehennemin 7. katı haviyeden daha kötü bir yere gidemezdim ama belki de yine cehennemin 7 katı haviye da kalırdım ve asla buradan kurtulamazdım.

Belki de dedi içimden bir ses belki de bu sefer cennetin 1 katına gidersin ya da 7 katına aslında biliyor musun hiç fark etmez ,belki de bu sefer cennete gidersin meva.

Annemin yanına diye geçirdim ben de içimden belki de bu sefer annemin yanına giderdim.

Hızlı içimdeki ses bana cevap verdi hayır annemizin yanına gitmezdik sadece ona birazcık daha yaklaşırdık.

Gözlerim dışarıda  akıp giden yolu izlerken yanımdaki adamın nefes alışveriş seslerini duyuyordum.

Sonunda aslında hakkım olan ama korktuğum için sormaya çekindiğim soruyu sordum.

"Nereye gidiyoruz şu an" yanımdaki adam da kafasını camdan tarafa çevirmiş dışarıyı izliyordu sorduğum soruyla birlikte bana dönmemişti bile.

"Sevgilin anlaşmayı imzalayana kadar
Misafirimizsin' daha sonradan kafasını usulca bana çevirdi yüzünde yine alay dolu bir gülümseme vardı

" Ama abi sevgilinin ailesini ve sevgilini hiç sevmez haberin olsun kendisi zaten hiç misafirperver değildir sana hiç olmaz"

Ellerim kendiliğinden yumruk olmuştu Yiğit şerefsizini  kim severdi ki zaten ailesini bilmiyordum ama Yiğitte ortak bir karara vardığımızı düşündüm.

Tekrardan dikkatimi camdan tarafa verdim belki de gittiğim evden kaçabilirdim belki de aylardır beklediğim özgürlük şansımı burada kullanabilirdim.

Sonra bir çığ gibi büyüyen düşüncelerim yine kafama üşüştü kaçtıktan sonra ne yapacaktım elimdeki 0 TL ile nereye gidebilirdim ki  babam ve yiğit elimden bütün imkanlarımı almıştı.

Eskiden kurtulur kurtulmaz polise giderdim diyordum ,aslında onu da denemiştim fakat bu dünyada kötü insanlar oldukça çekilecek gibi bir yer olmuyordu üzerine giydiği takım elbise ile birlikte polisin gözünün önünde beni alıp çıkmıştı.

Demek ki neymiş üzerlerine giydikleri takım elbise çok önemliymiş

Babam eğer elim evimize satmamış olsaydı onu satar elime geçen parayla da farklı bir şehire giderdim fakat babam bu dünyadan gitmeden önce beni zaten oldukça zarara sokarak gitmişti.