Be That Guy

Chapter 5: Surprise

New chapter. Dedicated to my friend, my loving friend, friend kong mahal at sa aking kaibigan pa din! MissWritingale! ;D

-----------------------------------

"Elloise, this is Ryan Cruz." Tito said. He looked at Ryan and he smiled at him. I frowned as they both give me a huge smile. What's on your mind guys? Psh. "You remember him, pumpkin? He was once your playmate, right? And he even proposed---" I cut him. Proposed? What did Tito say? Proposed? Oh. Sh8t. That playmate of mine before when I was a child. Yuck.

"Stop, tito. Please." I sighed. "I don't want to do this. Why of all the people? Is this a part of your plan, tito? Why are you doing this to me?" I startled.

I cursed this guy. Bakit ba nandito siya? Siya na unang nagnakaw ng halik ko nung mga bata pa kami. Disgusting. Ni-minsan di pumasok sa isip ko na makasama siya after what he have done to me. Gross. I even hide when he goes to our house to court me. Saying the he will give me the moon and the stars. Geez. This gives me goosebumps. And take note, at the age of five. Sino ba naman ang hindi maaduwa? Yuck.

I looked at him and he gave me a sweet smile. As a feed back, I gave him a death glare.

"Tito, di ko 'to magagawa. Never."

Iniwan ko na sila sa office. Why of all the people? Psh. Bumalik na ako sa aking classroom. Pagbalik ko break na kami kaya pumunta na ako sa aking favorite part ng school. Garden.

I get my ipod at nagsoundtrip.

< Now Playing: Time Forgets by Yiruma.

A/N: You can play the video at the left wing =] >

Inilabas ko din yung sketchpad ko. Tiningnan ko ang paligid ng garden. It's in at it's peace. Ang tahimik. Ang sarap sa pakiramdam. Ang ganda. Ang sarap sa feeling.

I took a deep breath. At lahat ng mga bagay na kinalimutan ko na ay muling nagbalik sa akin.

It's been a year since ang last na pagpunta ko dito. This is my favorite place in the university yet ito ang place na pinaka-iniiwasan ko.

Green trees. Beautiful flower. Sparkling water from the beautiful fountain na nagpapaganda sa garden. May isang magandang babae ang nakaupo sa side nung fountain. Napakaamo niyang tingnan. Mukha siyang anghel sa kanyang ngiti at malamlam na mga mata. Nakafocus ang kanyang tingin sa sketch pad na kanyang hawak. Mukhang pinipinta niya ang paligid. Sa katabi niya ay may isang binata na pinagmamasdan ang kilos ng dalaga. Nakangiti siya habang tinititigan ang bawat kilos ng dalaga. Kita sa mga mata ng binata na mahal niya ang dalaga. Pagmamahal na masasabi mong puro at wagas.

At natapos ko na ang aking drawing. It's perfect. Kahit kelan di pa rin ako kumukupas sa pagdradrawing. Drawing that makes me feel that this is true. This was true. I sighed. Ang isa sa magagandang alaala ko sa lugar na ito. But this makes me to tear myself apart. Kahit na ang ganda ng drawing ko. Nakikita ko pa rin ang pain, hurt at sadness.

This scene in the picture happened when I was at my first year in this university. I was the girl and the guy was Kyle.

I took a deep breath. Dapat kinakalimutan ko na ang lahat ng ito. Pero bakit parang binabalik ako sa nakaraan ko? It's been a year since he left me. It's been also a year simula ng inilibing ko na ang lahat ng memories namin pati na rin ang puso ko. Pero anong nangyayari sa akin ngayon?

After kong pagmasdan ang aking drawing ay ibinalik ko ang tingin sa paligid. Inilibot ko ang aking tingin sa paligid. Namiss ko 'to. Nagulat lang ako sa taong nasa tabi ko.

"Why are you here?" I asked.

"Drawing mo yan? Ang galing mo pala ano?" nakangiti niyang sinabi sa akin.