birinci bölüm

50 12 20
                                    

Yarından bir şeyler beklemekle geçiyor ömrümüz.


Cemal Süreyya

🍀
-

Eylül


"Yolculuk başlasın."dedi.

Yüzümü sola dönerek Hira'ya gülümsedim. Hira benim ev arkadaşımdı aynı zamanda dostumdu. Çok tatlı ve iyi bir kalbi vardı. Dışarıdan görseniz onun enerjisini hissedersiniz. Dünyaya pozitiflik için gelmiş.

"Açıkçası ben, başlamadan bitmesi gerekiyormuş gibi hissediyorum." dedim.

Arabamiz ile havaalanına doğru gidiyorduk.
Arabamiz eski model birşeydi. Birlikte çalışarak birikim yaparak almıştık. Siyah BMW.

Babam arayıp beni konağa Mardin'e evimize çağırmıştı. Beni arıyordu evet. Konuşuyorduk çok sık olmasa da iletişimimiz kopmamıştı. Son araması bu sabah oldu çok hızlı konuştu alo bile diyemeden ,neler olduğunu anlayamadan,telefonu yüzüme kapattı, tekrar aradım ama ulaşamadım ve ben de öğrenmek için yanına gitmeye karar verdim sonuç olarak uçağıma yetişmeye çalışıyordum.

Babamın sesi hiç iyi gelmiyordu, Mardin'e gelmelisin Eylül yanıma gel bugün yanımda ol, gibi birşeyler söyledi.
Bizim konağımız büyüktür bir sürü odası vardır. Ne de olsa kalabalık bir aileyiz.

O kalabalık aileden iletişimi koparamadığım tek kişi babamdı. İlk başlarda yengelerim arayıp halimi soruyorlardı sonradan hiç aramaz oldular.

Canım babam yıllardır beni destekledi l,her konuda yanımda oldu. Şuan 23 yaşındaydım ve yaklaşık 16 yaşımdan beri Ankara'da yaşıyordum. O yıllarda burda olmasada hissettirirdi buradaydı işte. Onu çok seviyorum.

Aldığım karar hayatım için çok zordu. Buradaki düzenimi üç günlüğüne bile olsa bozmak istemiyordum çünkü alışmıştım buraya. Yıllardır Ankara'da yaşıyordum. Ailem,sorumluluğumu yerine getirmemi istiyordu. Daha doğrusu babam aradığında böyle birşey de söylemişti.Eğitimim için geldim sansalarda öyle değildi.

Mardin beni korkutuyordu.

Bu yaz son dönemdi,bitiyordu üniversitemde son aylarıydı. Hayalimdeki mesleğe kavuşacaktım.

Trafik ışığında, yeşil ışığın yandığını araba hareket edince anlamıştım düşünceler içindeyken dalmışım.Hira yine konuştu.

"Tamam canım düşünme daha fazlasını. İstersen uyuyabilirsin, oraya vardığımızda seni uyandırırım."

Koyu yeşil gözleri destek olurcasına bana bakıyordu bende aynı karşılığı verdim.

"Hayır burdaki son anlarımı uyuyarak geçirmek istemem." dedim ve radyoyu açtım. Hem uykum yoktu ki.

Radyodan rastgele çıkan Duman - Senden daha güzel, şarkısı çalmaya başladı. Nakarat kısmı denk geldiği için yüksek sesle söylemeye başladım.
Arkadaşıma göz kırptım ve ardından oda bana eşlik ediyordu.

Bir süre eğlence ile devam eden konserimiz, havaalanına geldiğimiz için son buldu.
Araçta vedalaşmak zorundaydık çünkü Hira'nın işine yetişmesi gerekiyordu. Onun iş saatleri benimkinden farklıydı.

Yorucu değildi. İyi bir restorantın mutfağında yemek yapıyordu. Eli çok lezzetli ve şef olmak için herşeyi yapıyor. Eğitiminin bitmesiyle ardından tatlı minik bir cafe açmak istiyoruz. Meslegimle ilgisi yok ama benimde hayallerim arasında olan bir şey cafe işletmek.

Ortak bir hayalimiz varsa gerçekleşmesi için çabalarız.

"İyi ki sen"diyerek, kemerleri çözüp sarıldık ve onun yanaklarından öptüm.

"Varınca haber ver bana ."dedi. Gözleri buğulanmıştı.

"Tamamdır. Hadi dikkat et kendine,herşey sana emanet. "

Ona son kez sarlıp arabadan indim ve camdan eğilerek öpücük yolladım "Sende dikkat et " dedi.

Bagajdan, minik siyah bavulumu alıp havalanına yürümeye başladım. Arkadaşım arabayı çalıştırıp çoktan uzaklaşmıştı. Evde de vedalaştığımız için çok sorun etmedim.

Eylül sen vedalardan nefret edersin.

Havaalanından içeriye girdim acilen tuvalete gitmem gerekiyordu. Benimde stres halindeyken ya midem bulanıyor yada tuvaletim geliyordu.

Tuvaleti bulup çabucak girdim. İşimi hallettikten sonra aynanın önünde ellerimi yıkadım. Ellerimi kurulduktan sonra tezgaha bıraktığım kaktüsümü elime aldım. O saksının içinde sakladığım çok önemli birşey vardı. Özellikle elimde taşıyordum.
Bavulumu da tuttum.

Son kez kendime bakıp derin bir nefes aldim. O anda dışarı çıkacakken kapı açıldı ve başıma çarptı. Beklemediğim olay yüzünden yüzümü buruşturup geri çekildim. İçeriye gelen kıza baktım. O da panikle bana bakarak konuştu.

"Merhaba, çok özür dilerim. iyimisin?"

Sesi ince ve çok nazikti aynı zamanda güzel bir kızdı. Ona cevap vermek istemiyordum çünkü acele etmezsem uçağımı kaçırabilirdim. Yinede özrüne karşı cevap verdim.

"Sanada merhaba, sorun değil ufak bir kazaydı. İyiyim." dedim ve tuvaletten çıktım.

Sonunda binbir zahmet koltuğuma oturabilmiştim. 4 koltuğu olan kısımda yanlızdım. Normalde uçak 20 dakika önce havalanmalıydı. Neden harekete geçmiyordu. Beklemeyi de hiç sevmezdim. En azından beklememin sebebini öğrenmek istedim.
Hostes kadın dar koridordan geçerken seslendim.

"Bakar mısınız? " bir adım geriledi ve bana döndü.

"Evet hanımefendi buyrun" küçük tebessümü ile cevap verdi.

"Neden uçak kalkış yapmadı"kaşlarımı çatarak konuştum.

"Merak etmeyin birazdan kalkış yapılacaktır." Gülümseyerek yoluna devam etti. Sonra umursamayıp çantamdan kitabımı çıkardım kaldığım yeri açtım okumaya başladım.

Yanımdan bir ses duyunca okuduğum kitaptan kafamı kaldırıp baktım.
"Yolculuk boyunca konuşmak yasak "
Bu cümleyi söyleyen bir adamdı ve ayakta kaldı yanımdaki boş koltuğa bir kız oturdu. Arkasından ise o adam oturdu.

"Tabi tabi öyle yaparım" diyerek cevap verdi kız ve koltuğuna yerleşti. Tanıdım sesinden, bu o kızdı.

Cam kenarında ben, sağımda tuvalatte başıma kapıyı geçiren güzel kız ve yanında ise çok resmi giyinimli bir adam vardı.

Selam vermeli miydim? Hayır Eylül, fazla samimiyete gerek yok.

"Senin yüzünden uçaktaki insanlar beklemek zorunda kaldı, söylesene neredeydin?"

Kız konuşunca bu adam yüzünden bekletildiğimizi anladım. Adam sertçe nefesini verdi.

Cevap vermemiş olabilirdi,ama o kız bu hareketten mesajını almış olmalı ki artık susmuştu.

Zaten geldiği anda konuşmak yasak diyordu. Ne kadar da saçmaydı.
Onları dinlemeye ve izlemeye son vermiştim.

Başımı önüme çevirip yarım kaldığım sayfayı okumaya başladım.
Uçak havalandı ve yolculuk başlamıştı. Mardin'e giriyordum.Herşeyin güzel olacağını tahmin ederek...

Bölüm sonu...

🧸

Sonraki bölüm için 22 yorum ve 22 vote.
_____________________________________________

İlk bölümü nasıl buldunuz?

Eylül hakkında düşünceleriniz neler?

Sonrakı bölümde neler olacak?

Yorumlarınız için çok teşekkür ederim :) Sonraki bölümde görüşmek üzere hoşçakalın...




E.


TÖREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin