Unicode
"မျက်နှာမကောင်းပါလား......."
သက်ပြင်းတချချလုပ်နေတဲ့ လင်းသွေးညိုကို ဦးနေကောင်းမြတ် မေးလိုက်သည်။
"ငါ့သားက ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးပြီးစကားမပြောတာ တစ်ပတ်ရှိပြီ"
"အဲ့အတွက်ကြောင့်နဲ့??"
လင်းသွေးညို ပြန်မဖြေလိုက်ချေ။ သူတကယ်စိတ်အခြေအနေမကောင်းမှန်းသိတော့ နေကောင်းမြတ် မစနောက်တော့ဘဲ ခါးကနေဖက်လိုက်သည်။
"စိတ်ပြေလက်ပျောက် ကိုယ်တို့တစ်ချီလောက်လုပ်ကြမလား"
အလုပ်များနေတာကြောင့် သူတို့မလုပ်ဖြစ်တာလည်း လင်းသွေးခရောက်လာတဲ့ နေ့ကတည်းကပဲ။
သူ့အဖြေကိုပြန်မစောင့်ဘဲ နေကောင်းမြတ်က စတင်နမ်းရှုံ့လာပြီး ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ချွတ်လိုက်သည်။
-----------
-----------
"အွန့်! အာ့!"
အနောက်ကနေ တဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးနေတာကြောင့် လင်းသွေးညို နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းပိတ်ပြီး ညည်းနေမိ၏။
ထိုစဥ်......... Ring! Ring! Ring!
စားပွဲခုံပေါ် တင်ထားတဲ့ လင်းသွေးညိုဖုန်းက မီးလင်းလာခဲ့လေသည်။ စားပွဲကို လက်ထောက်ထားတာမို့ သူတမင်မကြည့်ရင်တောင် ဖုန်းပေါ်ကနာမည်ကို မြင်နေရသည်။
"ရပ် အာ့....ဟာ့!.... ခဏ ရပ် ရပ်လိုက်"
နေကောင်းမြတ်က မကျေမချမ်းနဲ့ ရပ်ပေးလိုက်သည်။ ဖုန်းခေါ်လာသူက လင်းခပါပေ။
"ဘယ်သူလဲ....."
"ငါ့သား....."
လင်းသွေးညို ပြန်ဖြေရင်း အလျင်အမြန်ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ ကြာနေရင် ထပ်ကောက်သွားမှာကို စိုးရိမ်ရသည်။
"Hello......"
"အိမ်ပြန်မလာဘူးလား"
အေးစက်စက်မေးခွန်းက ဖုန်းတစ်ဖက်မှထွက်လာတော့ နာရီကိုကမန်းကတမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။
သေစမ်း! ညဆယ်နာရီ ခွဲ......။
သူမနက် ၅ခွဲကတည်းကထွက်လာတာမို့ သူ့သားဖုန်းဆက်တာ သိပ်မဆန်းတော့။
