After Rain | adrinette au

♡

Eveet. Geldik final bölüme. Korkarım ki yazacak bir şey bulamadım o nedenle bazı saçma yerler olabilir. <2

...

Adrien yavaşça Marinette'in mezarlığına girdi. Marinette öleli 1 sene oluyordu, Nino'nun ise 2 sene. Her bir arkadaşı tek tek bırakıyordu onu. Gerçi, Marinette'in ölmesi kendi suçuydu. Eğer Laney ve Dave ile Marinette'e çıkma şakası yapmasaydı şuan ona sarılıyor olabilirdi.

Getirdiği papatyaları Marinette'in mezarının üstüne koydu.

"Seversin sen papatyaları." dedi ve burukça gülümsedi.

"Bak, kitabın basıldı. İlk kopyasını ben aldım. Sana okuyayım istersen yarın!"

Marinette'in 'olur Adrien!' dediğini hayal etti.

"Mari'm, çok özür dilerim. Laney ve Dave okuldan ayrıldılar hemde aylarca benim paramdan beslenip...vicdan azabı çekiyorum lütfen beni affet! Ama affedersin değil mi? Affedersin..."

Ağlayarak ayağa kalktı ve arkasını döndü. Karşısında Alya duruyordu, hayal kırıklığı ve kırgınlıkla.

"Adrien sana tek diyeceğim yazıklar olsun."

"Ne desen haklısın, haklısınız Alya..."

Alya omzunu, Adrien'a vurdu ve Marinette'in mezarının başına oturup dua edip dertleşti.

"Biliyor musun Mari'm, odana kimse ellemedi. Siyah şemsiye, ona çizdiğin resim, tasarımların, yazdığın son not, kitabını yazarken kuklandığın kalem...hepsi en son koyduğun yerdeler. Ha, Adrien belki demiştir, kitabın basıldı! En çok okunan kitaplar listesine girmesine az kaldı gibi. Ama ben sadece seni özlüyorum. Şuan kendimi her ne kadar yüzsüz hissetsemde, söylemeliyim. Üzgünüm. Laney'a inanmak istemesemde ses kayıtları vardı. Tabii sonradan anladım gerçeği... seni seviyorum ilk ve en yakın arkadaşım, Mari :)"

Alya gittikten sonra kimse gelmedi mezarına. Axel, bu yaşananlara anlam veremeyip, Marinette'in ölümü üzerine depresyon ile Paris'ten, Londra'ya geri döndü. Her ne kadar mezarına gitmek istese bile bir şekilde yeterli para bulamadı.

Laney ve Dave'de aynı şekilde sürekli Adrien'ın parasını yiyorlardı. Üçlü buluştuklarında hep Adrien öderdi. Bir süre sonra Adrien'ın bunu farkettiğini farkettiler. Kısa süre sonra attığı iftira yüzünden ikiside okuldan atıldı.

Alya, perişandı. Vicdan azabı, kırgınlık, hayal kırıklığı, özlem, hüzün hepsini beraberinde yaşıyordu.

Unutmayın, ne bir dakika öncesine, ne de bir dakika sonrasına sahibiz. Sahip olduklarınızın değerini bilin ve onlara en iyi şekilde davranın.

...