Dancing in champagne

Rozdzial 6 „A my przeciez nie bylismy jeszcze wolni"

Michael

Kiedy stałem przed grobem swojego ojca, poczułem dziwny przypływ smutku. Nie wiedziałem czym był spowodowany, bo nigdy w sumie go nie poznałem. Jasne, był u mnie w domu, ale zazwyczaj bawiłem się z mamą. Kiedyś podczas zakupów, zauważyłem super zabawkowe auto - był to najnowszy model w tamtych latach. Poprosiłem mamę i kupiła mi je. Gdy wróciłem do domu, odrazu pobiegłem pochwalić się tacie. Ten tylko wzruszył ramionami i powiedział, że mam mu nie przeszkadzać. Jako małe dziecko strasznie to przeżyłem. Poleciałem odrazu do mamy i zapytałem czemu tata mnie nie kocha. Kobieta wytłumaczyła mi, że ojciec mnie kocha, ale jest teraz bardzo zajęty. Wtedy wziąłem do ręki ramkę ze zdjęciem i przytuliłem mocno. Na fotografii byłem ja i Alexis.

- Powinnyśmy się już zbierać - powiedział do mnie blondyn.

Faktycznie robiło się już ciemno. Otarłem niefortunne łzy i ruszyłem do wyjścia. Droga minęła nam w sumie dobrze. Pożegnałem Ashera i wróciłem na piechotę do domu. Zaczęło padać, więc założyłem kaptur od czarnej bluzy na głowę. Westchnęłam i poczułem zapach, który przypomniał mi o pewnej nocy. Nocy kiedy ona była we mnie wtulona. Bluza posiadała jeszcze reszty jej woni, a ja chciałem, żeby nigdy nie zniknęła. Przechadzałam się przez ciemne ulice i słuchałem dźwięku kropel uderzających o beton. Rozglądałem się, ale nikogo nie ujrzałem. Mieszkałem na dość spokojnej dzielnicy, sami porządni ludzie. Żadnego alkoholu, narkotyków i takich tam. Sąsiedzi, niestety mieli o mnie inne zdanie. Nie raz nachodzili moją matkę i pytali czy aby napewno nadajemy się aby tutaj mieszkać. Zazwyczaj po ich odwiedzinach mama
przeprowadzała ze mną rozmowę, żebym się nimi nie przejmował. Oczywiście, że miałem głęboko ich opinie, ale moja mama to przeżywała. Nieraz słyszałem jak płakała zamknięta w pokoju. Jestem z niej dumny, że nie sięgnęła po kieliszek po śmierci ojca. Próbowała, ale w odpowiedniej chwili dotarłem  jej do głowy. Krótko później mama podjęła się pracy w lokalnej księgarni. Cieszyłem się, że praca tam sprawia jej przyjemność, bo kocha czytać książki. Pewnego razu, gdy wróciłem do domu nie była sama. W salonie siedział mężczyzna. Miał ułożone włosy, ścięto krótko brodę i wydawał się bardzo porządny. Mama wytłumaczyła mi, że to Chris jej nowy partner. Na początku nie przyjąłem go miło, ale po jakimś czasie go zaakceptowałem. Zależało mi, aby moja mama była szczęśliwa. I tak teraz, 3 lata po śmierci ojca znowu żyje w pełnej rodzinie, lecz w takiej gdzie jestem szczęśliwy. Każde wakacje i święta spędzamy razem.

Po paru minutach byłem już pod domem. Nacisnąłem klamkę i wszedłem do środka. Mamy i Chrisa dziś nie było, bo pojechali do restauracji. Zdjąłem buty i poszedłem do swojego pokoju. Wparowałem do pomieszczenia i padłem na łóżko. Spojrzałem w stronę biurka i przypomniało mi się, jak stała tam ona. Odwróciłem się i podliczyłem rękę pod głowę. Naprawdę nie chcę żeby to był koniec. Przecież było dobrze, ona zdołała mi zaufać. Ktokolwiek wrobił mnie w to bagno, gorzko tego pożałuje.

Alexis

Tez się kiedyś zastanawiacie, czemu los wam nie sprzyja? Ludzie naiwnie wierzą w powiedziane przez nas rzeczy, które wcale nie muszą być prawdą. Ale jeżeli chodzi o zaufanie, rzadko kiedy kłamiemy. Jeśli istnieje ktoś komu możemy oddać część siebie, darzymy ich zaufaniem i nie powinnyśmy ich oszkapiać. Chodzi, oczywiście o zdrowe relacje - w których działa to w dwie strony. Codziennie ranimy siebie nawzajem, a nawet tego nie odczuwamy. Myślałam, że Michael jest właśnie takim przypadkiem. Wpajałam sobie do głowy, że mogłabym stworzyć z nim zdrową relacje. A teraz ja cierpię, bo nabrałam się na iluzje jego osoby. Nawet nie skończyliśmy szkoły, a głównym powodem naszych smutków jest odrzucenie przez drugą osobę. Co chwilę ktoś chce sobie coś zrobić, z powodu bycia przybitym. Ale czy my przypadkiem nie jesteśmy na to za młodzi?