ARİA

Bir mesaj

Bölümü yazarken sürekli aklımdan kapağı değiştirmek geçti bir kaç gündür düşünüyordum zaten şimdi karar kıldım kapak için hâlâ tasarıma devam ediyorum bitince burada paylaşacağım hep beraber karar verelim istiyorum.Ayrıca kitabın isminde de değişiklik yapmayı düşünüyorum yapmalı mıyım bilmiyorum fikirlerinize açığım yorumlarda buluşalım. Kahvenizi aldıysanız keyifli okumalar diliyorum. ☕

Yolda yürürken telefonuma bildirim geldi.

Çilekli çiğköfte'den bir mesaj

"Geliyoruz"

Vay be sonunda gelmeyi başarabildiniz diye geçirdim içimden.

"Vayy evin yolunu buldunuz demek ha"

Diye yazdım.

"Buldum"

Diye düzeltti kaya. İçime gelen ürpertiden size bahsedemem bile.

"?"

"Görüldü"

"Bana görüldü atmayı kes"

"Aria lavaboya gideceğini söyledi garip davranıyordu ona burada lavabo olmadığını söyledim fakat beni dinlemedi çalılar vardı oraya gideceğim dedi bende birşey diyemedim daha sonra dönmedi noldu anlayamadım onu aradım sen eve git ben geliyorum dedi"

"Sende tamam dedin öyle mi?"

"Başka ne yapabilirim"

"Seni aptal! bekleyebilirdin Aria kendini koruyabilecek güçte bir erkeğe ihtiyacı yok fakat senin gerçekten tamam demiş olmanı anlayamıyorum iyi misin sen"

"Görüldü"

"Bana cevap ver yoksa arayacağım"

"Hayır arama"

Yazdığı sırada bana yazan kişinin o olmadığını anlayabildim bu işte eminim bir gariplik var birşeyler sezdim fakat tam olarak ne olduğunu çıkaramadım. Zaten sezdiğim için de "Aria kendini koruyabilir" dedim.

"Arama?"

Yazdım ne demek istiyorsun dercesine.

Biraz zaman geçmeden ona;

"Kimsin?"

Yazdım anlamış olucak ki ☠️ şu ifadeyi koydu. Bu da neyin nesiydi?

Bacaklarım artık resmen titriyor. Tam o sırada yanıma baktığımda yanımda Alva'nın olmadığını farkettim daha çok korkmaya başlıyor yerimde duramıyorum. Etrafıma bakınmaya başladım Alva'yı aradım.

Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.

Birşey söylemem gerekiyorsa şuan ciddi anlamda sıçtığımı hissediyorum. Arkama döndüğümde Alva küçük bir çığlık attı. Aman ne komik! Ne komik!

Ne kadar da komiksin Alva.

Dedim Alva'ya.

Öyleyim değil mi?

Diye cevap verdi bana.

Tabii baya.

Aman neyse seninle uğraşmayacağım kitabı çıkarda bir bakalım.

Diye devam etti.

Eve az kaldı zaten varınca bakarız hep beraber az bekle.

Oz boklo

Diye taklit etti beni. Hızlı hızlı eve doğru yürüdük Alva'yı arayabilmek için. Sonunda eve gelmiştik kapıyı çaldım kapı açıldığı gibi Aria bana boynuma sarıldı. O an ki mutluluğumu anlatamam. Gözlerimden istemsiz akan yaşlar ona seni özledim dememi sağlıyordu. Şimdi daha iyi anlayabiliyorum; insan bir başka insanın değerini toprak alınca ya da yan yana olmayınca anlıyormuş.

Elinde ki ne bakayım o ne?

Dedi Aria küçük çocuklar gibi heyecanlı.

Ağlama döverim.

Diye devam etti. Bense gözyaşlarıma hakim olamıyorum ağlamaya devam ediyorum.

Tamam karar ver helvan neyli olsun istersin?

Kahkaha atmaya başladım ciddi ciddi beni dövmeye hazırlanıyordu bana dokunan ellerine hayranım onun.