𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 10 ☁︎

71 9 10
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆


Selammm ^^ yine uzun zaman sonra bölüm atıyorum :> şu sıralar pek iyi hissetmiyorum  , bölümler bu yüzden geç geliyor. Üzgünümm :(

Her neyse bölüme geçelim  , iyi okumalar <3

♡ 

Bugüne kadar bana sesini bile yükseltmemiş olan babam , sırf yönelimim yüzünden bana tokat atmıştı..

Onların yanında daha fazla kalmak istemediğim için kendimi odama kapatmıştım.

Olanlardan San'ı haberdar etmek istediğim için komidinin üzerinde duran telefonumu almıştım ki  , annem odaya dalıp telefonumu elimden aldı.

" A-anne napıyorsun "

Ağlamaktan dolayı sesim kısılmıştı.

' Telefonuna el koyuyorum. Yarın zaten gittiğimizde yeni bir numara alacağız ama şuanlık telefon bende kalmak zorunda San'ı arama ihtimaline karşı. '

" Sizden nefret ediyorum! "

' Bana sesini yükseltme! Baban ne diyorsa o. '

Annem başka bir şey söylememiş ve odadan çıkmıştı.Çıkarken kapıyı kilitlemeyi de unutmamıştı..

Öz ailem beni sevdiğim insandan ayırmaya çalışıyorlardı,hâlâ olanlara inanamıyordum.

En sonunda kendimi uykuya teslim ettim.

‧͙⁺˚*・༓☀༓・*˚⁺‧͙

Sabah annem kalkmayacağımı söylememe rağmen beni zorla kaldırmıştı.

Gece San gelmemişti.San'a yazamadığım için neden gelmediğini bilmiyordum.

Şuan ise annem bavulumu hazırlıyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum. Yapamayacağımı da biliyordum.

Babam odaya dalmış ve
' Uçağın kalkmasına az kaldı  , kalk ve hazırlan çabuk! ' diye bağırmıştı.

" Gitmek istemiyorum! "

' Gitmek istemiyorsun öyle mi? Ya bizimle gelirsin ya da San'ı ölmüş bil. '

" San'a hiçbir şey yapamazsın. "

' Yapamaz mıyım? Öyle de bir yaparım ki. '

Gitmekten başka çarem yoktu. San'a zarar gelsin istemiyordum.𝑂̈𝑧𝑢̈𝑟 𝑑𝑖𝑙𝑒𝑟𝑖𝑚 𝑠𝑒𝑣𝑔𝑖𝑙𝑖𝑚..

❥︎ 𝑆𝑎𝑛'𝚤𝑛 𝑏𝑎𝑘𝚤𝑠̧ 𝑎𝑐̧𝚤𝑠𝚤
( dün gece )

' Artık ben gideyim bence,saat geç oldu.'

" Bence burada kal , yarın gidersin.Kendinde dedin , saat epey geç oldu.Bu saatde dışarıda binbir türlü insan vardır şimdi."

' Jongho görende 10 yaşında çocuğum sanacak.Koskoca adamım ben olm. '

" ben o anlamda mı söyledim gerizekalı.Kaç yaşında olursan ol , bu saatde dışarıda olmak güvenli değil.Başına bir şey gelirse bir de senle uğraşmayalım "

' Düşüncen gözlerimi yaşarttı Jongho.İyi be kalıyorum tamam. '

" Misafir odasında yatarsın sen ,  dolapta yeni pijamalar var onları giy.Hadi iyi geceler. "

Başka bir şey söylemeden odasına gitmişti.Ne vardı sanki bu saate kadar playstation oynayacak..

Jongho'larda kalacağımı söylemek için Woo'ya yazmaya karar verdim.

Wooyoung 💗

Bu gece Jongho'larda kalacağım güzelim.
𝒊𝒍𝒆𝒕𝒊𝒍𝒅𝒊 03.50 ✓✓

Bu saatde Wooyoung her hâlde uyuyordur.Telefonumu cebime koydum ve odama geldim.Pijamaları giydim ve yatağa girip kendimi uykuya teslim ettim.


♡ 

Bugün okul yok diye baya uyumuşum.Komidinin üzerinde ki telefonumdan saate baktığımda 13.28 gösteriyordu.

Kalkıp üzerimi giydim ve odadan çıktım.

Jongho kahvaltıyı hazırlamıştı bile.

' Jonggie ben çıkıyorum. '

" Bir şey yiyip öyle gitseydin bari. "

' Orda yerim , sonra görüşürüz '

" Görüşürüz. "

Jongho'nun eviyle benim evimin arasında pek bi mesafe olmadığı için kısa sürede varmıştım. Bir tuhaflık vardı. Benim eşyalarım neden kapının önündeydi?

Kapının önüne geldiğimde kapıyı bir kaç kez çaldım ama açan yoktu.

Telefonuma gelen bildirişle mesaj yerine girdim.Gördüğüm mesajla şok olmuştum

Annem

Wooyoung artık seni görmek istemiyormuş , onu unutsan iyi edersin.

Wooyoung beni terk etmişti. Yere sinip ağlamaya başlamıştım. Beni sevmiyoduysa neden sevgili olmuştu? Ya da neden böyle bir şey yapmıştı? anlamlandıramıyordum..

⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆

Devamı diğer bölüme ^^

Oy vermeyi ve bölüm hakkındaki düşüncelerini yazmayı unutmayınn <3

Kɪᴛᴛᴇɴ ♥︎ WᴏᴏsᴀɴHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin