روح جحيمى

الفصل السابع وعشرون

- يحي الى بقا مهووس فيا وجه بفايده ابراهيم مات ويحي موجوده وحبه ليا مستمر
- مغفل مس كده
اتصدمت كوثر من الصوت وتكذب اذانيها انه مخطأه ... مستحيل ... هذا الصوت الرجولى ... مستحيل ... انه .... ليحي
بصتله روح وهى لا يرتسم على وجهها شيء وكأنها كانت تعلم كل شيء وبوقفه،دخل وقف قدام كوثر الى كانت مصدومه بس اتاكدت انه هو من هالته انها تعلمها جيدا
- يحي ...
- يحي اى بقا ..... قولى العيل المغفل الى بتخدعيه ومثلتى عليه سنين حياته كلها الحب وانتى بتسغليه
نفيت براسها وهى بتقول - لا مش كده انا..
- انتى اى .. انتى امى مش كده
مردتش وحست بالحنق وجمعت قبضتها
- دنا كنت اكدب العالم كله واصدقك انتى، حتى مراتى البنت الى حبيتها لما كانت بتقولى حاجه عنك كنت بقولها لا دى امى كانت بتقولى الحقيقه وانا غبى
احتنقت كوثر وغضبت جدا من روح تلك الفتاه التى تصغرها لقد خدعتها قالت - انتى السبب ... كنتى مخططه لكل ده صح
ردت روح ببرود - اه
ضايقتها ببرود وبصت على الباب كانت سلمى وزينب يشاهدون ايضا ما حدث وليس فقط يحي
- سهل اخليكى تثقى فيا بكان معلومه لصالحك وورق مهم اوى ليكى بس ألاسهل من كل ده انى اخدهم منك فى لحظه
قالت بغضب شديد - هدفعك التمن غالى يا روح
مردتش فهى لا تبالى انتهى مرادها وتمثلها فى الفتره الاخيره
- يحي متصدقهاش انا قولت كده عشان هددتنى
- وهددتك ب اى .. بصوره فيها فى موضع مخل زى ساندى
اتصدمت منه فكيف عرف بهذا .. ان كل الحقائق كشفت له قالت - انت بتقول اى صوره اى وساندى مين انا كشفتلك حقيقتها الزباله وروح..... روح بردو متثقس فيها هى لسا بتكرهك كانت هتساعدنى عشان تاخد فلوس وتأذيك
- هتفرق اى عنك مش كل يفرق معاكى الفلوس... روح عملت الى قولتلها عليه بس انتى فاهمه انها بتساعدك..
اردف وهو ينفى و بيقول- لا هى بتجمع الى تقدر عليه عشان تكشفك للحظه زى دى .. جت وقالتلي على كل حاجه وحطلتلى الورق الى خدته وان كنت عايزها تكمل فى التمسليه الى هى بتعملها عشان تكشفك ليا كانت مساله صعبه حسيت انى مضايق منها بالى عملته وانها فى نفس الوقت خايفه عليا بس ولو دى امى اكيد متعملش كده .. حسيت انى لو قولتلها كملى كده هكون بشك فيكى وان الى بيتقال عليكى صح واصدق تهمه كبيره زى دى فى حقك
اكمل ساخرا - ومن حبى ليكى منعتها انها تكمل وكأن حتى لو دى حقيقتك مش عايز اعرفها وعايز افضل مخدوع فيكى شوفتى غباء اكتر من كده .. بس برغم ده كله هى استمريت وخلتنى موجود ورا الحيطه دى
واشار وهو يكمل بأعين دامعه - واقف بسمع كل حرف انتى بتقوليه .. عندك تفسير لشعورى وقتها
كانت مصدومه ومش مصدقه الى بيحصلها معقول تكون نهايتها على ايد بنت قد دى الى كانت بتقول عليها غبيه وساذجه هى دى الى وقعتها فى شر اعمالها
- طلعت مش سهله يا روح
كانت هاديه تنهدت وقالت - قولتلك انتى متعرفيش نيتى اى من كل ده واكيد مش من انى اساعدك مش همد ايدى للى كانت ناويه تق*تلني وخلت قتالين ق*تله يدفنونى وانا لسى عايشه
اتصدم يحي وبص لروح بشده فقالت - اه يا يحي هى دى الى سرقت الوصيه منى هى كانت معايا انا مش هى ... الى جبتها مش زى ما انت فاكر هى مكنتش تعرف مكانها اصلا
اشارت على زينب وقالت - عمتك الى عرفتنى كل حاجه .. عمتك تعرف حقيقتها قبلنا كلنا عشان كده فضلت مخبيه الوصيه عشان متأذكش بيها .. لو كانت محل ثقه كانت هى الى قالت لها بس هى عارفه نيتها ناحيتك قالتلى انا عشان اجيبها لما عرفت او منها بقا مكشوف ليها
مكنش عقله قادر يستوعب بص لزينب الى عينها دمعت واومأت له ايجابا كملت روح وهى بتقول
-لما دورت فى الموضوع كانت هى بتراقبنى وبتعرف تحركاتى وقالت انها عرفت مكان الوصيه وهتجبها قبلى وقعنا فى فخها وروحت هناك فى الليل دورت عليها لحد ما جبتها بس لقيت رجاله بيطلعولى ويته*جمو عليا ض*ربونى ونزف*ت واغم عليا بس كان لسا فيا الروح .. ولما فتحت عينى لقتنى جوا القبر ... قبر يا يحي
مكنش نصدق الى بيسمعه حاسس بالخوف وبيلعن نفسه ياريته فضل ميعرفش حاجه هل فعلت هذا بروح حقا
-  وهى قاعده فرحانه ومعاها الوصيه الى هتستخدمك بيها لما سألتنى عن وجودى هناك سكت وعمتك حذرتنى منك ان بمجرد ما حد يجيلك سيرتها وخصوصا بكلام زى الى هقولهولك هتأذيه عشان حبك ليها كان يخوف .. مش اى كلمتين يتقالولك ولا اى دليل هتصدقه انت هتكدب ده كله بمجرد ما تنفى الكلام ده .. هتصدقها هى وبس
كان حاسس انه غبى قليل قلبه بيتكسر من الكلام الى زى السكاكين فى قلبه ومش قادر يسمع يتمنى لو بس يسكتهم كلهم
-عشان كده خليتك تسمعها هى بردو بنفسها وقتها تصدق بجد وتكون الحقيقه ظهرتلك ..... هى علطول كانت بتخدعك مسيطره عليك ومخبيه وشها الحقيقى ورا الحب المزيف ده
قال بأنفعال - بس كفايه
بس هى استمريت بكلامها ومسكتتش
- حتى جوازك حددته بايدها منغير ما ترجعلك ولا تفكر فيك حتى... وانت من حبك فيها بتعمل الى هى عيزاه نسيت انها مرات ابوك وبتحسبها امك بجد هى معندهاش رحمه اصلا عشان الاسم ده
- كفايه ياروح ..كفايه ارجوكى
قال اخر جمله بحزن ودموعه متجمعه وبيترجاها انها توقف كلام عشان متعرفش مقدار الالم الى هو فيه
- مش قادر تسمع حقيقتها حتى بعد كل الى عرفته
- مش قادر والله
قالها يضعف استغربته روح جدا بتحسبه مش هيوافقها فى كلامها بس هو اعترف بضعغه وكان باين فى عينه كسره عمرها ما شفتها فيه متكلمتش وسكتت بس كوثر عينها قربت منه وكانت عينها مدمعه
- يحي متصدقهاش
بصلها مسكت وشه بين ايدها واتكلمت بحنان
- انا امك يا يحي هى بتكرهك وكانت عاوزه تأذيك بس انا منعتها
- انتى أذيتنى فى قلبى
كان بيتكلم بعتاب بعد كل ده وبيبصلها بحزن ومن ايدها الحاميه التى لا يود ان تبعدها عنه لكن حاسس بغبائه
- لى عملتى فيا كده
نزلت ايدها وسكتت اردف - انا معملتش حاجه عشان الاقى الغدر منك انتى .. لى
مكنش ليه داعى انا تمثل فقالت بجمود
- انا مأذتكش انت يحي انا اخدت حق حياتى والى حصلى من ابراهيم والعيشه دى
- ذنبى اى ذنبى اى انك تستغلينى بسببه ومخدتيش منه الى عايزاه ..... بتتكلمى عن الاذى وانتى مش عارفه حجم الاذى الى انتى سببتهولى قد اى
سكتت ومردتش وظهر عليه التضايق قال - انا عملتلك اى ها مجتيش تقوليلى لى علطول بالى الى انتى عايزاه .... والله ما كنت هعترض كنت هديكى الى انتى عايزاه منغير ما فكر ولا انى اخسرك ... انا كنت مستعد اديكى روحى انا اتأذيت منه واتعذبت وبقيت مرريض زى دلوقتى بس الاذى منك اكبر بكتير
بص حواليه وقال - قصر فلوس املاك ده الى انتى عايزاه .... يلعن ابو ام الفلوس الى تخليكى تعملى كده ... محستيش بالذنب ولو لمره وانتى شيفانى عايش عشانك وانتى بتقت*لينى وبتغدرى بيا من ورايا
قالت بغضب - بعد كل الى عملته عشانك جاى تحاسبنى
- انا بحاسبك على كسره قلبى
قالها بحزن فاصمتها بتلك الجمله - عمر مستخسر فيكى فلوس صدقينى دى اخر حاجه تفرق معايا
مسك الورقه بصتله روح وزينب وسلمى بصتله بشده قالت
- يحي انت بتعمل اى
خد قلم ومضى على الورقه اتصدمو وهما باصينله من الى عمله اما يحي فلا يبالى بس لكوثر وقال
- عايزاه امضتى ...واهيه تمت .. اول ما المده تخلص الاملاك هتبقى باسمك انتى
اندهشت كوثر قرب كنها ومد ايده الى كانت بترتجف بتردد من ايدها وكأنه اخر مره هيمسكها ،حط الورقه فيها وقال
- خدى حقك .. برغم انك خدعتينى س منكرش الحقيقه انك كنتى الوحيده الى جنبى
بعد ايده عنها وقال بهدوء - اظن مفيش معدش ليكى نفع منى دلوقتى .. تغور الفلوس تغور الاملاك ابراهيم الفاخرى وتغور سلطته ... مش عايزهم
انهى جملته وهو ينظر لها ثم ذهب وتركهم جميع يثقبونه بأنظاره ... بصت سلمى على اخيها بحزن وزينب زعلت جدا على كلام يحي بصت لكوثر بشفقه وكره ومشيت
قربت سلمى وقفت قدامها وقالت
- صدقت انك امى .. دى اول مره اعرف انك مش امى الحقيقه بس مش ده الى صدمنى .. حقيقتك هى الى صدمتنى يا .... يا ماما
مردتش عليها وهى لا تبالى بأى مما سمعته مشيت سلمى وهى حزينه هى الاخره وعينها مدمعه من حقيقه امها التى عرفتها من عذاب اخيها المستمر الذى لن يتركه حتر مماته الى متى سينفذ عدل الله عليه ويريحه ما ذنبه ليعيش بهذا الجحيم
  كانت روح فى هدوئها مشيت مسكتها كوثر من دراعها جامد وقالت
- عملتى كده لى... طلعتى بتمثلى عليا وعليهم وعملتى نفسك قدامهم ملاك ابو جناحين
بصت لإيدها ببرود بعدتها عنها وهى بتفلت دراعها وبتقول
- لسا مفهمتنيش لحد دلوقتى .. معرفتش اذيتى ليه
استغربت منها ومكنتش فاهمه الى بتقوله حطت روح ايدها على كتفها ووقربت منها وقالت
-  أاذيه فيكى
اتسعت عيناها بعدت روح عنها وسابتها وهى لا تبالى اما كوثر فعلمت ما كان يدور براس روح هى اذيته عن طريقها لكن بالى عملته خلت الى عيزاه تاخده بسرعه وبكل سهوله خدت الى عيزاه فى لحظه بسببها هى المفروض تشكرها
كانت تغر بتلك الورقه لقد حصلت على مرادها اخيرا دون ان تبذل جهد اكثر من هذا وانتهى كابوسها بحلمها القصر الفلوس الالملاك كل حاجه بقيت ليها وبقيت ليها سلطه عليها بس لى حاسه بالنقص مش السعاده الى اتخيلتها بل لا تشعر بالسعاده البتا تجاهلت ذلك