ភាគទី8"ថ្ងៃដែលយេីងទន្ទឹងរោងចាំអស់រយះពេល18ឆ្នាំមកនេះពិតជាមិនខកបំណង"
សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរលាន់ឮសូសម្លេងពេញបន្ទប់អោយ
រហឹុសមិនដាច់សូ បេីយេីងស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ទេីបដឹងថាវាជាសម្លេងស្រែកថ្ងញរដ៏សែនឈឺចាប់បំផុតពេលត្រូវដំបងសាច់ធំមហាសាលជ្រៀចូលច្រកល្អាងស្នេហ៍តូចចង្អៀតទាំងកម្រោលមិនថ្នមអ្វីសូម្បីតែបន្តិច។
"អាយ៎...ហឹុកៗលោកម្ចាស់ថេយ៍ឈឺណាស់" ថេហ្យុងស្រែកចាចដូចជ្រូកចាក់ ក ពេលត្រូវនាគរាជរបស់លោកម្ចាស់បុកទម្លោះចូលល្អាងស្នេហ៍មួយទំហឹង វាឈឺខ្លាំងណាស់ ឈឺដូចគេយកកាំបិទមកឆ្លឹះឆ្កៀលតំបន់ពិសេសនោះយ៉ាងចឹង វាឈឺរកអ្វីថ្លែងពុំបាន។
ណាមួយទំហំរបស់លោកម្ចាស់ខុសគ្នាដាច់ពីរបស់នាយតូច មិនសាកសមទាល់តែសោះ ដូច្នេះហេីយទេីបវាឈឺខ្លាំងបែបនេះ។ ជុងហ្គុកក្រោយពីឃេីញនាយតូចយំក៏ភ្ញាក់ខ្លួនហេីយនៅសំងំស្ងៀមបន្តិចសិន មុននេះនាយដូចជាប្រញាប់ពេកហេីយមិនបានថ្នាក់ថ្នមនាយតូចអោយលិចលង់ក្នុងអន្លង់តណ្ហាអោយកាន់តែជ្រៅសិន។
"កុំយំអីក្មេងល្អ ស្តាប់យេីងណាថេហ្យុង កុំយំហេីយដកដង្ហេីមមួយៗបន្តិចទៀតវានឹងបាត់ឈឺហេីយណា ជឿយេីងទៅ" ជុងហ្គុកលេីកដៃអង្អែលផ្ទៃមុខតូចថ្នមៗនិយាយលួងលោមដោយប្រេីសម្តីស្រទន់ធ្វេីអោយថេហ្យុងស្ងំចិត្តខំប្រឹងធ្វេីតាមដែលនាយប្រាប់ រីឯជុងហ្គុកតឹងទ្រូងស្ទេីបែកទៅហេីយដោយសារច្រកស្នេហ៍នាយល្អិតរួបរិតឥតប្រណីកូនប្រុសរបស់នាយសោះ។
"ថេយ៍ជឿលោកម្ចាស់ ហ្អឹុស!!" ថេហ្យុងក៏ដកដង្ហេីមវែងៗទាំងទឹកភ្នែករលីងរលោង ព្រោះវាមិនបានបាត់ឈឺទៅណាភ្លាមៗឯណា
កូនប្រុសជុងហ្គុកសំងំបានមួយស្របក់ ឃេីញថាអ្នកខាងក្រោមដូចមិនអីហេីយក៏ចាប់ផ្តេីមកម្រេីកចង្កេះរំញ័រទៅមុខទៅក្រោយថ្នមៗមួយៗដោយមិនបង្ខំ ជាហេតុបង្ករអោយនាយតូចបេីកបំពង់ករស្រែកថ្ងួចថ្ងូរទាំងឈឺផ្សារត្រង់តំបន់ពិសេស។
"អាស៎..ឈឺ..ហឹុម" ថេហ្យុងស្រែកថ្ងូរ ខណៈចង្កេះពេីងទៅមកប្រកាច់ប្រកិនដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លេីងយ៉ាងអុីចឹង ឃេីញថាថេហ្យុងនៅស្រែកថាឈឺនាយក៏អោនទៅថេីបបំបិទមាត់នាយល្អិតក្រេបជិញ្ជក់យកឱជារសពីបបូមាត់ក្រពុំទន់ដេីម្បីបំបាត់ការឈឺចាប់របស់នាយតូចបានខ្លះ ថេហ្យុងបិទភ្នែកផ្តោះផ្តងស្នាមថេីបទាំងមិនដឹងខ្យល់អី ដឹងត្រឹមថាស្នាមថេីបរបស់លោកម្ចាស់ធ្វេីអោយគេកក់ក្តៅខ្លាំងណាស់។
