İnsanlar neden evlenir ? Bu soruyu kendime sormak hiç aklıma gelmedi. Bana sorarsanız bende bilmiyorum cevabını. Ben eşimi çok sevdim ve evlendim. Belkide huzur aradığım için bir kaçıştı benimkisi. Huzuru buldum mu ? Buda bir soru. Benim hayatım hep bir soru cevap şeklinde, ama cevapların çoğu yok. İki tane dünyalar tatlısı yavrum var. Tek korkum onlardan ayrı kalmak. Onlar olmazsa yaşayamam ben. Tek yaşam kaynağım onlar. Gözümden bile sakınırım onları. Kızarım döverim ama anneyim ben annee.
Ben bu hayatta yalnızım yalnız. Çevreme bakıyorum herkes mutlu birbirini seviyor ya da ben öyle görüyorum.
Dünyada hiçbir eksiğim yok çoğu insanın sahip olmak isteyipte sahip olamadığı şeylere sahibim. Ama eksiklik ne bilemiyorum yinede mutsuzum. Yokluğu gördüm, şimdi varlığın içindeyim yinede yetmiyor. Hayatım boyunca sahip olmak istediğim hiçbir şeye ulaşamadım. İnsanın kaderi bu kadarmı kötü olur. Her insan gibi bende mutlu olmak istiyorum. Saygı , sevgi , şefkat , ilgi görmek istiyorum. Ben kadınım, kadın sadece yatakta lazım değil , kadın sadece yemek yapmaz , bulaşık yıkamaz , çocuk doğurmaz. Mutlu bir yuva , huzurlu bir ev , çoluk çoçuk, ye, iç , gez, toz ama mutlaka bir aile. Teknolojinin zararlarını ben görüyorum. Ölüm insanin iki parmağının ucunda ama anneysen olmuyor işte. Ben bir türlü ölmeyi beceremiyorum. Canıma tak ediyor ama o masum iki çocuk elimi kolumu bağlıyor. Emine'm kime canım annem diyecek. Eda'm üzüldüğünde kimin omuzunda ağlayacak , sevinçlerini kiminle paylaşacak. Ayakta durma sebebim onlar benim. Canımı veren, gün gelir alır diyorum. ALLAH'ım o gün çabuk gelsin ne olur. Benim dayanacak günlerim güçlerim kalmadı.
