Evini damını çoluğunu çocuğunu eşini düşünen adam saat 24:00 dedimi evinin yolunu tutar ,soluğu evinde alır ama bizimki alemlerin adamı kendi hayatını düşünen adam ne yaparsın. Saat şimdi tam olarak gece yarısı 00:30 oldu. Yine kimse yok. Babası 70 yaşında 2 dakika karısını görmesin adam hemen aramaya çıkar. Bizimkisi 3 gün görmese umurunda olmaz. Ben çok büyük hata yaptım bunun durumunu düzeltmekle. Adamın cebi para gördü , itibar gördü ne oldum delisi oldu adam. Ben ise düştükçe yerlerin dibine düştüm. Evde köpek olur dışarıda ipek olur. Dışarıdaki aleminde adam olur kibarlaşır, tanıyamazsın adamı. Saat 01:00'a doğru ilerliyor. Daha görünürde kimse yok. Gözüm yollarda onu bekliyorum. Her gördüğüm arabaya o mu diye bakıyorum yollara daha sonra olmadığını anlıyorum. Yine yolda bir ışık belirdi ama arabanın yönü bu tarafa gelmedi. Kalbim güm güm atıyor, içim içime sığmıyor. Akşam gezmesine gidenler bile evine döndü. Bizim alemci geri dönemedi. İşe gidenler bile evin yolunu buldular , evlerine döndüler. Adam bir kere kurtulmuş neden eve dönsünki, dönüpte ne yapacak. Ben bu evde boşu boşuna bekliyorum. Hem mutluyum hem mutsuzum, neyi beklediğimi bilmiyorum. İşte öylesine hayatın akışına kendimi kaptırıp gidiyorum. Bu sırada saat 01:00'a 5 dakika var. Yani 5 dakika var. Akrep ve yelkovan bile yolunu buluyor benimki evin yolunu bulamadı hâlâ. Evden ayrılalı 18 saat oldu hâlâ daha geri dönmedi. Ne arkadaş sevgisi varmış be. Ne de düğün severmiş benim canım kocacığım. Sevilmeyen bir tek bizmişiz. Daha onlardan ayrılıp gelemedi. Ya da sevgilisininin koynundan çıkıp gelemedi. Sen evde bekle salak kadın.
ALLAH'ıma çok şükür evin yolunu bulabildi. Saat 01:00 olmasını bekliyormuş herhalde adamcağız.
